ตอนที่ 90

ตอนที่ 90

ปัง!

หัวหนึ่งหลุดออกจากบ่า กลิ้งไปตามพื้น มีเลือดและน้ำมันเครื่องสีดำไหลออกมา

หัวนี้มีผมสีทอง ใบหน้าคมคาย ดวงตาข้างหนึ่งถูกแทนที่ด้วยตาจักรกล แสงสีแดงภายในค่อยๆ ดับลง ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นรอส นักรบจักรกล!

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด อัจฉริยะผู้นี้ถึงได้ตายลง และไม่ได้ถูกส่งตัวออกจากโลกเร้นลับ!

เท้าหนึ่งเหยียบลงบนหัวของรอส

เจ้าของเท้าเป็นเด็กหนุ่มผิวซีด สวมชุดนักเรียน

ดวงตาของเด็กหนุ่มเป็นประกาย เขามองไปรอบๆ แล้วแสยะยิ้ม "มนุษย์ต่ำต้อยเช่นแก ไม่มีวันหยั่งถึงความลึกล้ำแห่งพลังนี้ได้ มีเพียงนายเหนือหัวของฉันเท่านั้น ที่สามารถควบคุมโลกเร้นลับที่แท้จริง โลกเร้นลับที่พวกแกสร้างขึ้น ช่างเปราะบาง หาช่องโหว่ได้ง่ายดาย... บังเอิญยิ่งนัก พลังที่พระเจ้าประทานแก่ฉันนั้น เหมาะแก่การทำลายมันยิ่งนัก"

"ท่านบิชอป!"

รอบๆ เด็กหนุ่ม มีชายหญิงในชุดนักเรียนหลายคนโค้งคำนับ "ระบบติดตามในกำไลข้อมือถูกทำลายแล้ว พวกเราควรจะไปหาใครก่อนดี?"

"ตามแผน กู้เจียนถงมีความสำคัญเป็นอันดับแรก... ฉันจะสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้า ขอพลังศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองพวกเรา... แผนการนี้จะต้องสำเร็จ!"

บิชอปหนุ่มกล่าวอย่างใจเย็น พลางมองไปยังพื้นรอบๆ

มีศพนอนเกลื่อนกลาด โลหิตไหลรวมกัน ก่อเกิดเป็นวงเวทลางๆ

ยิ่งไปกว่านั้น เบื้องข้างยังมีสมุนร่างกายใหญ่โตดุจขุนเขา ลอยคว้างอยู่ราวกับภูตภูเขา คอยพิทักษ์เหล่าสาวกเทพปีศาจ น่าเกรงขามยิ่งนัก

-

ไทรอัลสตาร์

เหนือลานกว้าง มีแสงสีเงินวูบวาบเป็นระยะ ส่งนักเรียนที่บาดเจ็บสาหัสหรือหมดสติออกไป

มีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์คอยรักษาผู้บาดเจ็บอยู่ใกล้ๆ

เทคโนโลยีทางการแพทย์ที่นี่ล้ำหน้ากว่าโรงพยาบาลในโรงเรียนมาก ถึงแม้ว่าศีรษะจะขาด ตราบใดที่สมองยังไม่ตาย ก็สามารถต่อกลับเข้าไปใหม่ได้

เซี่ยหลงกอดอก มองดูภาพบนหน้าจอทีละภาพ พยักหน้าเป็นครั้งคราว

เช่นเดียวกับอาจารย์คนอื่นๆ เขาไม่พบความผิดปกติใดๆ ในการเฝ้าระวัง

ไม่พบร่องรอยของสาวกเทพปีศาจ

แม้แต่ภาพการผจญภัยของบิชอปหนุ่ม ก็ดูเหมือนผู้เข้าสอบคนอื่นๆ...

-

ในตอนนั้น ฟางซิงไม่รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติใดๆ

เบื้องหน้าเขา มีผู้เข้าสอบหญิงคนหนึ่ง หลังจากที่เขาขวางทาง สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

"นายคือผู้ที่ได้ที่หนึ่งของดาวอีเกิ้ล... ขั้นที่สี่งั้นเหรอ?"

หญิงสาวผู้นี้ดูอายุราวสิบหกสิบเจ็ดปี มัดผมหางม้า บุคลิกสง่างาม คิ้วโก่ง ในยามนี้ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความแน่วแน่

"เอาล่ะ ยอมแพ้เถอะ..."

ฟางซิงโบกมือ "ออกไปเถอะ จะได้ไม่เจ็บตัว..."

ด้วยพลังฝีมือในปัจจุบันของเขา หากไม่นับคนกลุ่มเล็กๆ เขาก็สามารถเอาชนะทุกคนที่พบเจอได้

"ฉันคือผู้แทนอันดับที่สิบหกของดาวหงเจ๋อ - ตงหยูหง!"

น้ำเสียงของตงหยูหงสงบนิ่ง แต่พลังปราณภายในกลับไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อฟางซิงเห็นดังนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "เธอกำลังใช้วิชาต้องห้ามที่ทำร้ายตัวเองอยู่เหรอ? มันจะคุ้มค่าเหรอ?"

"ยอมแพ้ต่อหน้าศัตรูที่แข็งแกร่ง นั่นไม่ใช่วิถีแห่งนักรบ!"

ตงหยูหงยิ้มอย่างเศร้าสร้อย "ในสายตาของอัจฉริยะเช่นนาย พวกเราที่เป็นชนชั้นคนชีวเคมี จะมีหนทางไหนอีก นอกจากการฝึกฝนอย่างหนัก"

ดูเหมือนเธอจะเข้าใจผิดว่าฟางซิงเป็นบุคคลจากตระกูลใหญ่

ในตอนนั้น ตงหยูหงก็ชี้มือออกไป มีเสียงร้องของหงส์ดังก้อง!

ร่างของเธอราวกับหงส์เพลิง เผาผลาญตัวเอง ระเบิดพลังโจมตีที่เหนือกว่าระดับหยกดิบ!

วิชาชั้น A - นิ้วเพลิงหงส์!

ตึง!

ในชั่วพริบตา ดูเหมือนเธอจะชนเข้ากับกำแพงเหล็ก

หงส์เพลิงร้องคร่ำครวญ เลือดไหลริน!

ตงหยูหงรู้สึกเจ็บปวดที่นิ้ว ราวกับกระดูกแตกละเอียด

เธองอตัว ยกขาข้างหนึ่งขึ้นสูง แล้วฟาดลงมาดุจขวาน โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย!

ตึง!

ฟางซิงยกแขนขึ้นป้องกัน ตงหยูหงร้องลั่น เสียหลักล้มลง กระดูกขาหัก

"ด้วยพลังฝีมือระดับนี้ ถึงแม้ฉันจะยืนนิ่งให้เธอโจมตี เธอก็ไม่อาจทำลายการป้องกันของฉันได้... ทำไมถึงต้องดื้อขนาดนี้"

เขาถอนหายใจ

"ฉันมีเหตุผลที่ไม่สามารถแพ้ได้!"

ตงหยูหงเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอลุกโชน

ฟางซิงรู้สึกว่าหญิงสาวผู้นี้ช่างคล้ายกับกู่หยุน

ดื้อรั้นไม่ต่างกัน!

"จิตใจดี... แต่น่าเสียดาย พลังยังอ่อนแอเกินไป"

ฟางซิงก้าวเข้าไปหา ยื่นมือออกไป "จงจดจำความรู้สึกนี้ไว้... นี่จะเป็นแรงผลักดันให้เธอทะลวงผ่านขั้นี่สี่!"

ปัง!

แสงสีเงินวูบวาบ ร่างของตงหยูหงก็หายไป

เขาไม่ได้ถามเหตุผลที่เธอต้องการชัยชนะ นักเรียนทุกคนที่เข้าสอบ ล้วนมีเหตุผลที่ไม่อาจยอมแพ้ได้

ทว่า...

วิถีแห่งนักรบนั้นโหดร้าย ผู้แพ้ต้องจากไป!

【ได้รับ 1 คะแนน!】

【อันดับ: 366】

-

มองดูกำไลข้อมือสีเงิน ฟางซิงก็ส่ายหัว "หาทีละคนแบบนี้มันช้าเกินไป... คะแนนน้อยเกินไป"

เขาอยากจะลองประมือกับสมุนของเทพปีศาจดูสักตั้ง

ไม่รู้ว่าระหว่างสมุนระดับล่างกับสัตว์อสูรระดับสอง ใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน?

"น่าเสียดาย... ที่ฉันหามันไม่เจอ"

ฟางซิงถอนหายใจ แล้วเดินต่อไปอย่างไร้จุดหมาย

ทันใดนั้น เขาก็เห็นแสงสีทองวูบวาบอยู่บนท้องฟ้า

มองดูดีๆ ก็พบว่าเป็นชายร่างเล็กสีทอง... ไม่สิ นั่นคือซ่งจิงกัง!

รองแชมป์แห่งดาวอีเกิ้ล วิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต ราวกับถูกหมาไล่กัด!

เมื่อเห็นฟางซิง ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย รีบวิ่งเข้ามาหา "ฟางซิง... มีปีศาจพันตาไล่ล่าฉันอยู่ พวกเราร่วมมือกัน อย่างน้อยก็ป้องกันตัวเองได้ ถ้าเจอคนอื่นอีก ก็อาจจะกำจัดมันได้... ส่วนคะแนนก็แบ่งกัน!"

ซ่งจิงกังคิดว่าถึงแม้พลังของเขาจะอยู่แค่ระดับหยกดิบขั้นสมบูรณ์ แต่เขาก็ฝึกฝนวิชาชั้น A หลายอย่าง เมื่อรวมกับพลังพิเศษกายวัชระแล้ว ก็เทียบเท่ากับขั้นที่สี่ระดับต่ำ

ส่วนฟางซิงนั้นเป็นถึงนักรบขั้นี่สี่!

หากหาผู้ช่วยเหลือได้อีก อาศัยจำนวนที่เหนือกว่า ก็อาจจะจัดการสมุนระดับล่างได้!

"ปีศาจพันตา?"

ฟางซิงมองเห็นหมอกสีดำที่ปกคลุมซ่งจิงกัง และดวงตาสีแดงนับพันในหมอกควัน

เมื่อเห็นภาพนั้น เขารู้สึกเหมือนถูกดวงตาสีแดงมากมายจ้องมอง จิตใจเริ่มสับสน

ดวงตาเหล่านั้นมีพลังลึกลับ ชวนให้หลงใหล

แต่ในชั่วพริบตา พลังวิญญาณภายในจุดรวมจิตวิญญาณก็แผ่พุ่งออกมา มังกรและเสือคำราม เขาก็รู้สึกตัว

ซ่งจิงกังยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็เห็นฟางซิงเดินผ่านเขาไป

เสียงแผ่วเบาดังมาตามลม "ถูกปีศาจพันตาเล่นงานจนต้องหนี... ยังมีหน้ามาขอร่วมมือกับอีกเหรอ ห้ะ ไองั่ง?"

ฟางซิงก้าวเท้าดุจพยัคฆ์ แต่ละก้าวมีระยะกว่าสิบเมตร ในพริบตาเดียวก็มาเผชิญหน้ากับปีศาจพันตา

ดวงตาสีแดงก่ำนับพันจ้องมองมาที่เขา แต่กลับไม่สามารถสั่นคลอนจิตใจของเขาได้แม้แต่น้อย

"ตัวฉันที่เคยหวาดกลัวอสูรในตอนนั้น... แต่ตอนนี้ ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว!"

ฟางซิงไม่ปิดบังพลังอีกต่อไป พลังชีวิตและเลือดเนื้อทั่วร่างกายพลุ่งพล่านขึ้นสู่ท้องฟ้า

ตูม!

ภายในร่างกาย เลือดไหลเวียนราวกับแม่น้ำแยงซี กล้ามเนื้อและกระดูกคำราม เสียงดังกึกก้องราวกับมังกรคำรามเสือคำราม

บนผิวหนังของฟางซิง เส้นสีทองปรากฏขึ้น ก่อตัวเป็นเกราะช้างเกล็ดมังกร เสียงคำรามของมังกรและช้างดังก้อง!

——จิตแห่งมังกร!

——จิตแห่งพยัคฆ์!

เจตจำนงแห่งศิลปะการต่อสู้ของเขาดุจพายุ พุ่งเข้าใส่หมอกสีดำ!

ซู่!

เสียงกรีดร้องดังขึ้น หมอกสีดำสลายไป เผยให้เห็นร่างที่แท้จริงของปีศาจพันตา!

มันเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายก้อนเนื้อ มีดวงตาสีแดงฝังอยู่เต็มไปหมด น่าหวาดกลัว

บนร่างกายที่คล้ายก้อนเนื้อ ยังมีลวดลายสีม่วงปรากฏขึ้นเป็นระยะ

เพียงแค่มอง ก็รู้สึกเวียนหัว ความบ้าคลั่งก่อตัวขึ้นในจิตใจ!

'สมุนของเทพปีศาจเหล่านี้ ล้วนมีพลังแห่งอุดมคติ!'

เมื่อซ่งจิงกังเห็น เขาก็รู้สึกว่าจิตแห่งศิลปะการต่อสู้ของเขาไม่อาจต้านทานได้ ต้องหันหน้าหนี ไม่กล้ามองปีศาจพันตา

ในใจเขามีคำถามมากมาย

'พลังฝีมือระดับใดกัน ถึงสามารถทำลายม่านหมอกของปีศาจพันตาได้?'

'ฉันกับเขา ต่างกันมากขนาดนี้เชียวเหรอ?'

ซ่งจิงกังมองแผ่นหลังของฟางซิง ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ฟางซิงไม่สนใจว่าคนข้างหลังจะคิดอย่างไร

เขารู้เพียงสิ่งเดียว - นี่คือโอกาสอันดีที่จะระบายความแค้นที่เคยพ่ายแพ้ต่ออสูรในสงครามครั้งก่อน เขาจึงใช้พลังทั้งหมดที่มี

เขากำหมัดแน่น!

ตู้ม!

เสียงดังสนั่นราวกับเสียงปืนใหญ่ พื้นดินสั่นสะเทือน พลังภายในและพลังกายอันมหาศาลรวมตัวกันที่หมัด พุ่งเข้าใส่ปีศาจพันตาอย่างรุนแรง

ฉัวะ!

ดวงตาสีแดงหลายร้อยดวงของปีศาจพันตาระเบิดออก โลหิตสีแดงสาดกระเซ็น

ซู่! ซู่! ซู่!

พื้นดินเป็นรูพรุน เต็มไปด้วยร่องรอยการกัดกร่อนของโลหิตปีศาจพันตา

แต่เมื่อโลหิตนั้นสัมผัสกับร่างของฟางซิง มันก็ถูกสะท้อนกลับออกไป ไม่สามารถทะลวงเกราะช้างเกล็ดมังกรได้!

ซ่งจิงกังเห็นดังนั้น ก็แทบจะตาถลน "นี่มัน... ท่ามังกรช้างพิชิต? แต่ท่ามังกรช้างพิชิตระดับนี้... มันช่าง..."

เขาก็ฝึกฝนท่ามังกรช้างพิชิตเช่นกัน แต่น่าเสียดาย ยังไม่ถึงขั้นนี้ หากต้องการต้านทานการกัดกร่อนของปีศาจพันตา อย่างน้อยต้องฝึกถึงขั้นที่สามไม่ใช่เหรอ?

นี่หมายความว่า ถึงแม้เขาจะทะลวงไปถึงขั้นที่สี่ แต่ในด้านพลังป้องกัน ก็ยังไม่อาจเทียบกับฟางซิงได้

ปีศาจพันตาได้รับบาดเจ็บสาหัส ส่งเสียงร้องประหลาดออกมา

เสียงคำราม เสียงคร่ำครวญ หรือบางทีอาจเป็นคาถา...

ฟางซิงเลือกที่จะเมินเฉย

ตอนที่เรียนภาษาต่างดาว อาจารย์หลานเฟยเคยเตือนเป็นพิเศษว่า อย่าพยายามศึกษาภาษาและอักขระของเผ่าพันธุ์สมุนเทพปีศาจ

มิเช่นนั้น ยิ่งศึกษา ก็ยิ่งหลงใหล ยิ่งหลงใหล ก็ยิ่งคลุ้มคลั่ง... มลทินจะกัดกินจิตใจ ความบ้าคลั่งจะก่อตัวขึ้น แม้แต่เจตจำนงแห่งศิลปะการต่อสู้ก็ไม่อาจต้านทานได้!

"ตายซะ!"

เขางอฝ่ามือเป็นรูปดาบ ฟันลงไป!

ฉัวะ!

แสงดาบสว่างวาบ สูงเสียดฟ้า ฟาดฟันเข้าใส่ปีศาจพันตา

ฉับ!

ปีศาจพันตาถูกผ่าออกเป็นสองส่วน ร่างกายทั้งสองซีกตกลงพื้น สิ้นใจตาย

"นี่... มันตายแล้วเหรอ?"

ซ่งจิงกังมองศพของปีศาจพันตา และฟางซิงที่ยืนอยู่บนซากศพ เขารู้สึกตกตะลึง

ถึงแม้ว่าปีศาจพันตาจะไม่ใช่สมุนระดับล่างที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ก็ต้องอาศัยนักรบขั้นี่สี่หลายคนร่วมมือกัน ถึงจะสามารถกำจัดได้ หากประมาท ก็อาจต้องแลกด้วยชีวิต ทำไมมันถึงได้ตายง่า

ยดายแบบนี้?

อันดับ1แห่งดาวอีเกิ้ลแข่งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?