ตอนที่ 564 เลขที่ 555 ถนนชิงซี คือที่ไหน?

ในขณะที่ ทัง อวิ้นฝาน กำลังพูดอยู่นั้น เย่เฉิน กลับรับโทรศัพท์ ทำให้ทุกคนในห้องรู้สึกว่า เย่เฉิน ไม่ให้เกียรติ ทัง อวิ้นฝาน

แม้แต่ ทัง อวิ้นฝาน เองก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เพราะในขณะที่เขากำลังสอนน้องชายอย่าง เย่เฉิน เขากลับกล้ารับโทรศัพท์

ถัดจากเขา ทัง อวิ้นฝาน กระแอมเล็กน้อย เตรียมจะเตือน เย่เฉิน ให้รู้จักมารยาท

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไร เย่เฉิน ก็พูดออกมาเสียก่อน :

“คุณส่งไปที่เซี่ยงไฮ้ เลขที่ 555 ถนนชิงซี เขตฉางหนิง ได้เลย ผมพักอยู่ที่นั่นในตอนนี้”

เมื่อได้ยินคำถามของ ไป๋ ฮันเยียน เย่เฉิน ก็คิดถึงที่อยู่ของ ถานกง แล้วจึงตอบออกไป

เขตคฤหาสน์ – ถานกง ไม่อนุญาตให้มีการส่งอาหาร หรือพัสดุเข้าไปโดยตรง พวกเขาจะส่งของมาถึงแค่หน้าประตูทางเข้า จากนั้นเจ้าหน้าที่ที่ดูแลจะนำของไปส่งให้ถึงมือเจ้าของบ้านอีกที

เย่เฉิน พูดขัดจังหวะความคิดของ ทัง อวิ้นฝาน

ทันทีที่ เย่เฉิน พูดจบ แขกคนอื่นๆ ในห้องต่างก็ตกตะลึง ..ที่อยู่นี้ทำไมมันคุ้นเคยขนาดนี้?

เขตฉางหนิง... ถนนชิงซี... เลขที่ 555... เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน! นั่นมันที่อยู่ของ คฤหาสน์ ถานกง ไม่ใช่หรือ?!

ลุงหู เป็นคนแรกที่นึกออกว่า ที่อยู่นี้มันคือที่ไหน

มหาเศรษฐีคนอื่นๆ เมื่อได้ยินที่อยู่นั้นก็เช่นกัน พวกเขาต่างก็ตระหนักได้ทันที

ในฐานะที่เป็นมหาเศรษฐีในเซี่ยงไฮ้ พวกเขาจะไม่รู้จัก คฤหาสน์ ถานกง ได้อย่างไร?

เย่เฉิน พักอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ ถานกง?!!

โอ้พระเจ้า…

มหาเศรษฐีหลายคนต่างตกตะลึงไปตามๆ กัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

ทัง อวิ้นฝาน ที่ใช้เวลาหลายปีเรียนอยู่ต่างประเทศ ฟังที่อยู่นี้ไม่ทันได้คิดอะไรมากนัก เขายังคิดอยู่ว่าจะเตือนให้ เย่เฉิน วางสาย

“เย่...”

แต่แล้วเขาก็สังเกตเห็นท่าทางตกตะลึงของมหาเศรษฐีที่นั่งอยู่ตรงข้าม สีหน้าของเขาดูราวกับเห็นผี

ทัง อวิ้นฝาน ไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขามองไปรอบโต๊ะ ก็พบว่ามหาเศรษฐีทุกคนต่างมีท่าทางไม่ต่างกัน เขาเองถึงกับอึ้งไป

อะไรกัน?

พวกเขาเป็นอะไรไป ทำไมถึงมีท่าทีเหมือนเห็นอะไรแปลกประหลาดขนาดนี้?

“คุณหลี่ เกิดอะไรขึ้นหรือครับ?”

ทัง อวิ้นฝาน ลดเสียงลง ถามมหาเศรษฐีที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยความสงสัย

“อึก... คุณทัง... คุณไม่ได้ยินที่ เสี่ยว.. คุณเย่ พูดเมื่อกี้เหรอ? ที่อยู่นั่น... มันปกติหรือยังไง?”

คุณหลี่ ที่ถูกถามสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ตั้งสติได้

“ที่อยู่ไม่ปกติหรือ? มัน.. ไม่ปกติยังไง?”

ทัง อวิ้นฝาน พึมพำกับตัวเอง

“เขตฉางหนิง... ถนนชิงซี... เลขที่ 555... ผมก็รู้สึกเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนนะ”

ทัง อวิ้นฝาน เองก็รู้สึกคุ้นๆ กับที่อยู่นี้ แต่คิดไม่ออกว่าเป็นที่ไหน ท้ายที่สุดแล้วเซี่ยงไฮ้เป็นเมืองใหญ่ และเขาเองก็ไม่ได้เป็นแผนที่เคลื่อนที่ ดังนั้นจึงยากที่จะจำที่อยู่ได้จากแค่ตัวเลข

“คุณหลี่ รู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน?”

ทัง อวิ้นฝาน ถามต่อ

“ถนนชิงซี เลขที่ 555 คือที่อยู่ของ คฤหาสน์ ถานกง”

คุณหลี่ สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนตอบ ทัง อวิ้นฝาน

ถาน...กง!

ก๊อง!

ทัง อวิ้นฝาน ตกใจมากกับคำพูดของ คุณหลี่ จนทำตะเกียบหล่นลงพื้นโดยไม่ตั้งใจ

เขตฉางหนิง ถนนชิงซี เลขที่ 555 คือที่อยู่ของคฤหาสน์ ถานกง งั้นเหรอ?

นั่นไม่ได้หมายความว่า เย่เฉิน พักอยู่ที่ คฤหาสน์ ถานกง?

มันจะเป็นไปได้อย่างไร?!

คนที่อยู่ในห้องนี้ รวมถึงตัวเขาเอง ล้วนแล้วแต่เป็นมหาเศรษฐีในเซี่ยงไฮ้ แต่ถึงอย่างนั้น การที่จะสามารถพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ถานกง ..ยังถือว่าเป็นเรื่องที่ห่างไกลเกินเอื้อม

แม้แต่จะเข้าไปใน คฤหาสน์ ถานกง ยังไม่เคยเลยด้วยซ้ำ

คฤหาสน์ ถานกง นั้นเป็นสัญลักษณ์ของบรรดามหาเศรษฐีชั้นนำ และผู้ทรงอิทธิพลสูงสุดในเซี่ยงไฮ้!

แล้ว เย่เฉิน ที่เขามองว่าเป็นแค่ ‘น้องชาย’ กลับพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ถานกง?!!!

ทันใดนั้นหัวใจของ ทัง อวิ้นฝาน รู้สึกหวิวขึ้นมาทันที ความคิดของเขาทั้งตกตะลึง และสับสนไปหมด

ในขณะที่ เย่เฉิน คุยโทรศัพท์อยู่นั้น ไม่มีใครในห้องกล้าที่จะพูดอะไร ทุกคนต่างเงียบกริบ รอจนกระทั่ง เย่เฉิน พูดคุยโทรศัพท์เสร็จ

“เซี่ยงไฮ้...เขตฉางหนิง...ถนนชิงซี เลขที่ 555... ได้ค่ะ ท่านประธาน ฉันจดไว้แล้ว”

ที่ปลายสาย ไป๋ ฮันเยียน เหมือนจะจดที่อยู่ของ เย่เฉิน ลงในสมุดเรียบร้อยแล้ว

“ขอบคุณมากนะครับ”

“ท่านประธาน สุภาพเกินไปแล้วคะ ช่วงนี้ฉันตาม พี่เมยเมย ไปทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลก ไปหลายประเทศเลยทีเดียว ในระหว่างที่ทำงาน และเรียนรู้ ฉันก็ถือโอกาสท่องเที่ยว และศึกษาวัฒนธรรมท้องถิ่นไปด้วย”

ไป๋ ฮันเยียน พูดต่อ :

“ฉันเจอของที่ระลึกน่าสนใจหลายอย่าง รวมถึงของฝากพิเศษที่ได้เตรียมไว้ และคิดว่า ท่านประธานเย่ อาจจะไม่ได้เดินทางไปต่างประเทศบ่อยนัก ฉันเลยซื้อมาให้คุณค่ะ”

สิ่งของพวกนี้อาจจะไม่ได้มีราคามาก แต่เธอก็หวังว่า ท่านประธานเย่ จะชอบ

“ทัวร์คอนเสิร์ตเป็นยังไงบ้าง?”

เย่เฉิน ถาม ครั้งก่อนที่คุยโทรศัพท์กับ ไป๋ ฮันเยียน ค่อนข้างรีบ เลยไม่ได้ถามรายละเอียดมากนัก

ตอนนี้ ไป๋ ฮันเยียน กลายเป็นนักร้องที่อยู่ในระดับ ‘ครึ่งก้าวราชินีเพลง’ เรียบร้อยแล้ว เธอจึงเหลือเพียงอีกก้าวเดียวเท่านั้นที่จะก้าวขึ้นสู่การเป็นนักร้องระดับราชินีเพลงอย่างเต็มตัว

เมื่อถึงตอนนั้น ภารกิจท้าทายระยะยาวของ เย่เฉิน ก็จะสำเร็จ เขาจะได้รับหุ้น 51% ของบริษัท Prada Group พร้อมกับคะแนนค่าประสบการณ์ และคะแนนสะสมอีกมากมาย

แน่นอนว่า หลังจากภารกิจสำเร็จ เย่เฉิน ก็จะไม่ทอดทิ้ง ไป๋ ฮันเยียน แน่นอน ไม่ว่าเธอจะต้องการอะไรก็สามารถขอจากเขาได้ และเขาจะพยายามทำให้เต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการเหล่านั้น

เย่เฉิน วางแผนไว้ว่าหลังจากที่ ไป๋ ฮันเยียน กลับมา เขาจะให้เธอพักสักระยะหนึ่ง แล้วจะจัดทัวร์คอนเสิร์ตทั่วประเทศให้กับเธอ

โดยจะใช้ทรัพยากรทั้งหมดของบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป มาผลักดันเธอไปสู่ระดับราชินีเพลงให้ได้ในคราวเดียว

ครั้งนี้การที่เขาจัดให้ ไป๋ ฮันเยียน ไปทัวร์คอนเสิร์ตกับเทย์เลอร์ สวิฟต์ ก็เพื่อให้เธอเรียนรู้ และเพิ่มพูนประสบการณ์มากขึ้น

“ทัวร์คอนเสิร์ตผ่านมาแล้วกว่าครึ่งค่ะ ฉันได้เรียนรู้เทคนิคการแสดงสดหลายอย่างจาก พี่เมยเมย และ...”

ไป๋ ฮันเยียน ตอบกลับ การได้ตามซูเปอร์สตาร์ระดับโลกแบบนี้ โดยเฉพาะที่เป็นนักร้องหญิงเหมือนกัน ทำให้ ไป๋ ฮันเยียน ได้เรียนรู้เยอะมาก

สิ่งเหล่านี้เป็นทักษะที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้จากการเรียนรู้ตามปกติ

“เหลืออีกประมาณหนึ่งเดือน ทัวร์คอนเสิร์ตทั่วโลกก็จะจบแล้วคะ จากนั้นฉันจะกลับไปที่เซี่ยงไฮ้”

หลังจากที่คุยกับ ไป๋ ฮันเยียน อีกไม่กี่ประโยค เย่เฉิน ก็วางสาย

แต่ทันทีที่ เย่เฉิน เก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าพอเขาเงยหน้าขึ้นมากลับพบว่าทุกคนในห้องกำลังจ้องมองมาที่เขาอย่างไม่ละสายตา

“อะแฮ่มๆ เอ่อ... มีอะไรเหรอครับ?”

เย่เฉิน ถามด้วยความแปลกใจ

“สะ-เสี่ยว...ไม่สิ คุณเย่ ครับ คุณอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ถานกง จริงๆ เหรอครับ?”

หนึ่งในมหาเศรษฐีที่นั่งอยู่ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาถามขึ้นมาก่อนเป็นคนแรก ถ้า เย่เฉิน ไม่พูดออกมาด้วยตัวเอง พวกเขาก็ยังคงไม่กล้าเชื่อ

คฤหาสน์ ถานกง สำหรับพวกเขานั้นเป็นสถานที่ที่ห่างไกลเกินเอื้อม

“ใช่ครับ”

เย่เฉิน พยักหน้า

จริงเหรอ! คุณเย่ พักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ถานกง จริงๆ!

เหล่ามหาเศรษฐีที่นั่งอยู่รู้สึกตื่นตะลึงกันไม่หยุด โต๊ะที่เต็มไปด้วยผู้คนที่คิดว่าตัวเองเป็นคนใหญ่คนโตในเซี่ยงไฮ้ แต่กลับกลายเป็นว่า เย่เฉิน คนที่อายุน้อยที่สุดในโต๊ะ กลับเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่พวกเขา!

พวกเขาคิดมาตลอดว่า เย่เฉิน มาที่นี่เพื่อหาประสบการณ์ และดูงาน พวกเขาคิดผิด! ผิดมหันต์เลยทีเดียว!

เมื่อคิดถึงว่าก่อนหน้านี้พวกเขาพูดคุยกับ เย่เฉิน ด้วยท่าทางของผู้ใหญ่ และเรียกเขาว่า ‘เสี่ยวเย่’ ตลอดเวลา เหล่ามหาเศรษฐีทั้งหลายก็รู้สึกเหงื่อออกเต็มตัว

หลายคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นยังคงรู้สึกตะลึงงันในใจไม่หยุดหย่อน