บทที่ 20 ความเคลื่อนไหวจากทุกแห่ง

ฟังก์ชันที่มุยางทดสอบผ่านสตีฟคือการเติมเงิน

สตีฟไม่รู้ถึงความคิดของมุยาง เมื่อรับสร้อยข้อมือมาก็ขอบคุณแล้วรีบออกไปทันที

เมื่อกลับมาที่ห้องทดลองซึ่งเหมือนถูกสุนัขฮัสกี้ 20 ตัวรุมทำลาย สตีฟสวมสร้อยข้อมือทันที เรียนรู้วิธีใช้ และเริ่มทำการเติมเงิน

ทีละนิดๆ เงินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

มองเห็นเงินที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว สตีฟก็ยิ้มอย่างพอใจ

ในร้านค้า มุยางที่ดูผ่านหน้าต่างก็ยิ้มและพยักหน้า

หากผู้ทดสอบใช้งานได้ดีในระยะเวลาหนึ่ง และไม่มีปัญหาใดๆ ก็สามารถนำมาใช้จริงได้

ในช่วงนี้ มุยางไม่ได้ว่าง แต่กลับคิดหาแผนการเพิ่มพลังให้ตัวเอง

พลังนั้นสำคัญต่อความปลอดภัยในชีวิต

ในอนาคตต้องไปยังโลกต่างๆ ที่มีอันตรายมากมาย เพื่อความปลอดภัย จึงต้องเพิ่มพลังให้มากขึ้น

ยิ่งมีพลังมาก การทำบางสิ่งก็จะง่ายขึ้น

ในขณะที่มุยางปิดประตูเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเอง โลกยังคงหมุนไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

โลกนินจา

หมู่บ้านนินจาทั้งห้ามักทำสงครามกันมานาน การส่งสายลับไปในหมู่บ้านของฝ่ายตรงข้ามเพื่อเข้าใจการเคลื่อนไหวของศัตรูเก่าเป็นเรื่องปกติ

นอกจากนี้ เพื่อความแม่นยำของข้อมูลและป้องกันการถูกสายลับฝ่ายตนหักหลัง หมู่บ้านนินจามักส่งสายลับใหม่เป็นระยะๆ

สายลับที่ถูกส่งไปยังหมู่บ้านต่างๆ ก็มีการแบ่งประเภท สายลับที่แฝงตัวเก็บข้อมูลระยะยาวและสายลับที่ปลอมตัวเป็นพ่อค้าเพื่อส่งข้อมูล เป็นแหล่งข้อมูลหลักของหมู่บ้านนินจา

การฟื้นคืนชีพของโฮคาเงะทั้งสามและฮาตาเกะ ซาคุโมะ รวมถึงข้อมูลของพ่อค้าข้ามมิติ หมู่บ้านโคโนฮะไม่ได้ปิดบัง ทำให้สายลับจากหมู่บ้านต่างๆ รวบรวมข้อมูลได้ง่ายและส่งกลับไปยังหมู่บ้านของตน

หมู่บ้านอิวะ

ในสำนักงานของซึจิคาเงะ ในตึกซึจิคาเงะ

โอโนกิ วางเอกสารที่บันทึกข้อมูลลง มองไปที่ผู้คุ้มกันชื่ออาคัตสึจิ ที่มีท่าทางซื่อๆ ข้างตัวเขา

"เจ้าว่า โคโนฮะกำลังทำอะไรอยู่?"

โอโนกิขมวดหน้าผากและเดาสุ่ม "ปล่อยข่าวลวงเพื่อดึงดูดความสนใจจากทุกประเทศ เพื่อปกปิดเป้าหมายที่แท้จริง แล้วเป้าหมายที่แท้จริงคืออะไร?"

"ไม่รู้สิ" อาคัตสึจิ ยิ้มซื่อๆ แล้วเกาหัว

"โคโนฮะมีการเคลื่อนไหวแปลกๆ ไหม?" โอโนกิคิดแล้วถามอาคัตสึจิอีกครั้ง

"ไม่มีนะ!" อาคัตสึจิ ยิ้มซื่อๆ เช่นเดิม

โอโนกิคิดหนัก แต่ก็ไม่อาจคิดออก จึงสั่ง "แจ้งสายลับในโคโนฮะ รวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม ข้าอยากรู้ว่าโคโนฮะกำลังทำอะไรอยู่"

อาคัตสึจิหันหลังออกจากสำนักงานซึจิคาเงะ

"ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น เจ้าแก่นั่น กำลังคิดทำอะไร?" โอโนกิขมวดคิ้วแน่น คิดไม่ออกจริงๆ

ส่วนเรื่องการฟื้นคืนชีพของโฮคาเงะรุ่นแรกและพ่อค้าข้ามมิติที่ขายทุกอย่าง โอโนกิไม่เชื่อเลย

เห็นกับตาจึงเชื่อได้ ฟังมาจึงเชื่อไม่ได้

หมู่บ้านซึนะ

ในสำนักงานของคาเสะคาเงะ ในตึกคาเสะคาเงะ

คาเสะคาเงะ โรซ่า ยืนพิงหน้าต่าง มองดูพายุทรายข้างนอก ถามด้วยน้ำเสียงซับซ้อน "เจ้าว่าข้อมูลที่ได้มานั้น จริงเท่าไร เท็จเท่าไร?"

น้ำเสียงของเขามีทั้งความหวังและความกลัว

ที่โต๊ะประชุมกลางห้อง มีที่ปรึกษาสองคนของหมู่บ้านซึนะ คือ ชิโยะ และ เอบิซึอยู่

"การฟื้นคืนชีพของโฮคาเงะรุ่นก่อนๆ ฉันคิดว่ามีความจริงอยู่ครึ่งหนึ่ง" ชิโยะพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเฉยเมย แต่ทำให้เอบิโซและโรซ่าขนหัวลุก

ก่อนที่ทั้งสองจะได้โต้แย้งอะไร ชิโยะก็พูดต่อทันที "ฉันเคยศึกษานินจุทสึที่ทำให้คนฟื้นคืนชีพ และได้ผลลัพธ์แล้ว"

"ถ้าโคโนฮะเองก็ทำการวิจัยนินจุทสึลักษณะนี้และได้ผลลัพธ์ ฉันก็ไม่แปลกใจ"

"ท่านมีนินจุทสึที่ทำให้คนฟื้นคืนชีพได้หรือ?" โรซ่าถามด้วยน้ำเสียงกระตุก

"ฉันเป็นคนแก่ที่ใช้ชีวิตมานาน ย่อมมีนินจุทสึที่เก็บไว้เป็นความลับอยู่หนึ่งหรือสองวิชา แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น..." ชิโยะพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส "ประเด็นคือคนที่กล่าวถึงในข้อมูลนั้น ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆ หรือไม่"

ไม่ต้องพูดถึงตำนานต่างๆ ที่แพร่หลายไปทั่วโลก แค่มีนามิคาเสะ มินาโตะที่ได้รับฉายาเป็นสายฟ้าเหลืองก็ทำให้พวกเขาปวดหัวแล้ว

โรซ่าหายใจเข้าแรงด้วยความหวาดกลัว ไม่อยากแม้แต่จะคิดว่าถ้าโฮคาเงะรุ่นต่างๆ ของโคโนฮะฟื้นคืนชีพขึ้นมาทั้งหมดจะเป็นอย่างไร นั่นมันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

โรซ่าส่ายหัวแล้วถามถึงอีกเรื่องที่ถูกกล่าวถึงในข้อมูล

"พ่อค้าข้ามมิติที่ขายทุกอย่าง คุณคิดว่าเรื่องนี้จริงแค่ไหน?"

"ยากจะบอก" ชิโยะไม่สรุปอย่างง่ายดาย คิดอยู่สักพักก่อนจะพูด "ฉันจะไปโคโนฮะสักครั้ง"

เธอยังไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับโฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่นสอง แต่เธอเคยมีปฏิสัมพันธ์กับโฮคาเงะรุ่นที่สี่และฮาตาเกะ ซาคุโมะ โดยเฉพาะซาคุโมะ เธอรู้จักเขาดีมาก

"ก็ดี" โรซ่าแนะนำ "หาข้ออ้างแล้วพาคณะทูตไปโคโนฮะ"

ชิโยะพยักหน้าเบาๆ สายตาจับจ้องไปที่คำว่า "ฮาตาเกะ ซาคุโมะ" ในข้อมูล

หมู่บ้านคุโมะ

ในสำนักงานของไรคาเงะ ในตึกไรคาเงะ

ไรคาเงะรุ่นที่สี่ แม้จะมีนิสัยโผงผางและดูเหมือนเป็นคนที่มีแต่กล้ามเนื้อ แต่การที่เขาได้เป็นไรคาเงะแสดงว่ามีสติปัญญาปกติ

"โคโนฮะกำลังวางแผนโจมตีที่ไหนอยู่หรือเปล่า?"

ในฐานะผู้นำประเทศที่เน้นการต่อสู้ ไรคาเงะรุ่นที่สี่ เอ คิดทันทีว่าโคโนฮะปล่อยข่าวลวงเพื่อปกปิดเป้าหมายที่แท้จริง ความคิดนี้ตรงกับโอโนกิโดยไม่ได้นัดหมาย

"สั่งการให้เพิ่มการเฝ้าระวังทุกที่ และแจ้งสายลับในโคโนฮะให้รวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม"

ไรคาเงะ เอ สั่งการไปยังนินจาที่อยู่ข้างๆ

หมู่บ้านคิริ

เนื่องจากตั้งอยู่บนเกาะและมีนโยบายเลือดหมอก หมู่บ้านคิริจึงถูกแยกจากโลกภายนอก หมู่บ้านนินจาอื่นๆ ยากที่จะได้รับข้อมูลจากหมู่บ้านคิริ และหมู่บ้านคิริก็ยากที่จะได้รับข้อมูลจากหมู่บ้านนินจาอื่นๆ

หมู่บ้านนินจาเล็กๆ อื่นๆ ก็ค่อยๆ หาวิธีต่างๆ เพื่อได้รับข้อมูลจากภายในหมู่บ้านโคโนฮะ

ประเทศอาเมะ หมู่บ้านอาเมะ

นางาโตะและโคนันก็ได้รับข้อมูลเช่นกัน เนื่องจากรินเนงันมีความสามารถในการฟื้นคืนชีพคน นางาโตะจึงเชื่อข้อมูลนี้ถึงแปดในสิบส่วน แต่ข้อมูลเกี่ยวกับพ่อค้าข้ามมิตินั้นยังคงสงสัย

"ไปโคโนฮะสักครั้ง"

หลังจากคิดสักพัก นางาโตะตัดสินใจไปโคโนฮะ แน่นอนว่าเขาเองจะไม่เข้าไปในโคโนฮะ แต่จะควบคุมหุ่นจากระยะไกลเพื่อตรวจสอบข้อมูล

ถ้าอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติม ต้องไปด้วยตนเอง

ยังไงหุ่นก็เป็นของใช้แล้วทิ้ง เสียหายไปหนึ่งหรือสองตัวก็ไม่เป็นไร

ในหมู่บ้านอาเมะ ที่เดียวกัน มีชายที่มีความคิดจะไปตรวจสอบโคโนฮะเช่นเดียวกัน และเขาได้เดินทางไปก่อนนางาโตะแล้ว

ในมุมหนึ่งของหมู่บ้านโคโนฮะ ที่สุสาน

อุจิฮะ โอบิโตะ ที่กำลังถือช่อดอกไม้ซ่อนตัวอยู่ในเงาของป่า รู้สึกตะลึงกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า

กลุ่มนินจากำลังขุดหลุมศพของญาติ คนรัก หรือเพื่อนของพวกเขาด้วยความกระตือรือร้น

ใบหน้าของพวกเขาแสดงออกถึงความตื่นเต้น ความมุ่งมั่น หรือความทรงจำที่หวนคืน...

บรรยากาศในช่วงเวลานั้นยากที่จะบรรยายได้

"นี่...เกิดอะไรขึ้น?!"

อุจิฮะ โอบิโตะ รู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในวิชาลวงตา หรือไม่ก็กลุ่มนินจาเหล่านั้นตกอยู่ในวิชาลวงตา