บทที่ 936: ผลความมืดนี้จะมีประโยชน์อะไรกัน? ควีนผู้ตกเป็นเป้าหมาย
[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]
[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]
[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]
บทที่ 936: ผลความมืดนี้จะมีประโยชน์อะไรกัน? ควีนผู้ตกเป็นเป้าหมาย
ก่อนหน้านี้ในการซุ่มโจมตีเดรก และการต่อสู้กับเอส ลูกน้องของหนวดดำต่างก็ได้ลงมือต่อสู้ชั่วครู่
นี่เป็นสิ่งที่หนวดดำยินยอม เขาเห็นคุณค่าในอนาคตของคนเหล่านี้ แต่คนพวกนี้ยังต้องเติบโตอีกไกล ต้องให้พวกเขารู้ว่าโลกนี้โหดร้ายเพียงใด
แต่ครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อนๆ คิงแสดงเจตนาฆ่าฟันรุนแรงกว่าปกติ และวานออก้าดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็น
หนวดดำต้องการหยุดวานออก้า แต่ก็สายเกินไปแล้ว
ในโลกที่ผู้คนส่วนใหญ่ใช้ปืนคาบศิลาแบบพิเศษ วานออก้ากลับมีปืนไรเฟิลซุ่มยิงที่หาได้ยาก คุณภาพปืนดีกว่าของคนทั่วไปมาก ประกอบกับทักษะการซุ่มยิงขั้นสูง จึงถือเป็นคู่ต่อสู้ที่จัดการได้ยาก
แต่ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่ใช่ระดับหัวหน้าหน่วยจากโลกใหม่
เขามีดีแค่ทักษะการซุ่มยิง ไม่ได้มีพลังฮาคิแข็งแกร่งแบบยาซปหรือเบคแมน
แม้แต่การซุ่มยิงเอสผู้ใช้พลังสายโลเกีย วานออก้ายังทำได้อย่างยากลำบาก แล้วคิงผู้ใช้พลังสายโซออนจะเหลืออะไร
คิงเพียงแค่หลับตา ก็สามารถปัดกระสุนที่ยิงเข้าใส่ได้
ยุงกัดคน แม้จะไม่ทำให้บาดเจ็บโดยตรง แต่ก็สร้างความรำคาญใจได้
ในคืนฤดูร้อนที่อากาศเย็นสบาย เพิ่งจะเริ่มเคลิ้มหลับ ก็ต้องตื่นเพราะเสียงยุง หลายคนจึงต้องหาทางตบยุงให้ตาย
วานออก้าที่ลั่นไกปืน ก็เป็นเหมือนยุงตัวนั้นสำหรับคิง
"เจ้าเป็นคนเริ่มลงมือกับลูกน้องข้าก่อน ถ้าเช่นนั้น ข้าลงมือกับลูกน้องเจ้าบ้าง ก็สมเหตุสมผลแล้ว"
"หยุดนะ!"
ฉัวะ!
คิงไม่สนใจคำพูดของหนวดดำ เขามาเพื่อแก้แค้น และทั้งเขาและเชย์น่า ต่างก็เป็นพวกสุดโต่งในบางเรื่อง
ถึงจะเรียกว่าลูกน้อง แต่บางครั้งคิงก็ปฏิบัติต่อเอ็กซ์เดรกเหมือนน้องสาว
การยืมเงินก็เป็นตัวอย่างหนึ่ง ลูกน้องทั่วไปอย่าว่าแต่ยืมเงิน แค่เห็นคิงก็ยังหวาดกลัว ไม่กล้าทำให้เขาโกรธ
ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับหนวดดำในครั้งนี้ ล้วนเป็นเป้าหมายในการแก้แค้นของเขา
คมมีดพุ่งผ่านอากาศ ปืนไรเฟิลในมือวานออก้าถูกผ่าครึ่งตามแนวศูนย์เล็ง ใบหน้าของเขาก็มีรอยแผลปรากฏขึ้น
"เร็ว... เร็วจัง..."
วานออก้าเอ่ยคำพูดสุดท้ายในชีวิต ก่อนจะกระอักเลือด ตัวของเขาถูกผ่าเป็นสองซีก ล้มลงไปทั้งสองข้าง
หนวดดำพุ่งตัวเข้าไป แต่ก็ไม่ทัน ได้แต่มองดูคิงสังหารวานออก้า
"ไอ้สารเลว นั่นเป็นลูกน้องที่ฉันเลือกมาอย่างยากลำบากนะ!"
หนวดดำไม่ได้ใส่ใจเรื่องมิตรภาพ แต่เป็นคุณค่าของวานออก้า นี่คือแผนการสำหรับอนาคตของเขา เขาคิดว่าเมื่อวานออก้าเติบโตขึ้น ต้องช่วยเขาได้มากแน่ๆ
แต่ตอนนี้คิงกลับฆ่าวานออก้าต่อหน้าเขา
"โกรธหรือ? ไม่ต้องรีบร้อน ยังเหลืออีกสามคน ข้าจะไม่ปล่อยให้รอดไปสักคน รวมทั้งเจ้าด้วย"
"ไอ้บ้านี่ แกมันบ้าไปแล้ว แล้วก็ฉันบาดเจ็บหนักกว่ายัยนั่นอีกนะ!"
หนวดดำไม่รู้ว่าร้อยอสูรจะรักษาดวงตาของเดรกได้หรือไม่ แต่สำหรับเขาแล้ว การทรมานที่ได้รับนั้นรุนแรงยิ่งกว่าเดรกอย่างแน่นอน พูดได้เลยว่าไม่ใช่แค่สองเท่า ถึงจะไม่เพิ่มเป็นสองเท่า การถูกเตะเข้าที่หว่างขาแบบนั้น คนปกติก็ทนไม่ไหวหรอก
ปกติหนวดขาวจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องเล็กๆน้อยๆของลูกน้อง จะลงมือก็ต่อเมื่อมีคนตาย ผลปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ของร้อยอสูรบ้าคลั่งยิ่งกว่าหนวดขาวเสียอีก
“แล้วไงล่ะ? เจ้าไม่ใช่ลูกน้องของข้า ในเมื่อ้จ่าจ้องจะเอาความสามารถของนาง เจ้าก็ต้องเตรียมใจรับผลที่ตามมา”
“รีบหนีไป! ออกห่างจากหมอนี่ซะ! อุโมงค์มืด!”
นี่คือฐานที่มั่นของเขา หนวดดำไม่อยากให้ลูกน้องทั้งหมดต้องมาตายด้วยน้ำมือของคิง แบบนั้นความพยายามตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาก็สูญเปล่า
หากเป็นเวลาปกติ เขาคงเลือกที่จะถอยทัพ รอให้แผนการสำเร็จค่อยกลับมาคิดบัญชีกับคิง แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม เขามีความคิดใหม่แล้ว
กองกำลังคุ้มกันของทหารเรือกำลังเดินทางมา เขาไม่รู้ว่ากองทัพเรือจะส่งใครมาพบ แต่ในเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเอส หัวหน้าหน่วยที่สองของหนวดขาว และคิงที่สามารถเอาชนะเอสได้ ก็คงไม่ใช่พวกไร้ฝีมือหรอก
เมื่อพวกนั้นมาถึง เขาจะร่วมมือกับทหารเรือจัดการคิง นำไปเป็นผลงานการจับกุมเจ็ดเทพโจรสลัดของตัวเอง ทำให้คิงต้องชดใช้
ความมืดแผ่กระจายออกจากใต้เท้าของหนวดดำไปรอบๆ ความมืดนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาคิงราวกับมือปีศาจจากขุมนรก พลังของเขาถูกดัดแปลงมาจากมังกรไร้ฟัน แม้จะไม่เหมือนกับผลปีศาจทั่วไป แต่ก็ยังมีบางอย่างที่เหมือนกัน
พลังดูดของผลความมืดของหนวดดำมีผลกับคิงมากกว่าเดรก แต่ก็ไม่ได้รุนแรงเท่ากับตอนใช้กับเอส
ถึงจะถูกแรงดึงดูดพันธนาการ คิงก็ยังฟาดดาบเล่มที่สองไปที่ลาฟิตต์ที่อยู่ข้างๆ
เคร้ง!
ไม้เท้าของลาฟิตต์กลายเป็นสีดำ ในตอนนี้เขายกไม้เท้าขึ้นด้วยสองมือ ต้านทานการฟาดฟันของคิงอย่างยากลำบาก
“ฮาคิ? ไม่ใช่พวกไร้ประโยชน์ทั้งหมดหรอกเรอะ?”
ลาฟิตต์ที่สามารถบุกเข้าไปในแมรี่จัวร์เพื่อทวงตำแหน่งเจ็ดเทพโจรสลัดให้หนวดดำ ใช้พลังสะกดจิตเปิดประตูแห่งความยุติธรรมได้นั้น ความแข็งแกร่งของเขาแตกต่างจากวานออก้าในตอนนี้
แต่ก็ยังถูกแรงสั่นสะเทือนจากคิงจนมือชา ในขณะนั้นหนวดดำก็มาถึงเบื้องหน้าของคิงอีกครั้ง แม้ความสูงจะต่างกันไม่น้อย แต่ก็ยังเอื้อมมือไปจับข้อมือของคิง จากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่น่าอึดอัดขึ้น
เปลวไฟยังคงอยู่ ปีกก็ยังคงอยู่ คิงยังคงอยู่ในท่าเดิม
“เฮ้ พวกแก...เป็นตัวประหลาดอะไรกันเนี่ย!?”
พลังของผลปีศาจของเขาล้มเหลวอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้ตอนต่อสู้กับเอส ผลความมืดแสดงผลอันน่าอัศจรรย์ แต่พอใช้กับคนของร้อยอสูร พลังนี้ก็ใช้ไม่ได้ผลอีก
เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ปัญหาของผลปีศาจของเขา แต่เป็นปัญหาของพวกผู้ใช้พลังของร้อยอสูรต่างหาก
เอาล่ะ!
ความจริงแล้ว พลังความมืดของหนวดดำส่งผลต่อคิงอยู่บ้าง มันสามารถกดพลังดั้งเดิมของเผ่าพันธุ์มังกรไร้ฟัน หรือก็คือทำให้คิงไม่สามารถแปลงร่างได้ชั่วคราว
แต่พลังที่สืบทอดมาจากมังกรโบราณและเผ่าพันธุ์ลูนาเรีย พลังความมืดไม่อาจทำอะไรได้ คิงยังคงใช้ทักษะของโปเกมอน ปล่อยเปลวเพลิงจากพลังพิเศษ แถมยังไม่สูญเสียปีกไปด้วย
หนวดดำไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอก มีตัวอย่างของเดรกมาก่อน ทำให้เกิดความเคลือบแคลงในตัวกลุ่มร้อยอสูรขึ้นมา จนถึงขั้นนึกไปถึงค่าหัวของควีน
(หมอนั่นสามารถสร้างคนที่ต้านทานพลังผลปีศาจความมืดได้...ต้องกำจัดทิ้งซะ...)
ในวินาทีนี้ ข่าวสารเกี่ยวกับควีนในอดีตผุดขึ้นมาในความทรงจำของหนวดดำ เขาถึงกับรู้สึกว่า ควีนนี่แหละคือตัวแปรสำคัญในแผนการของเขาในอนาคต
"กล้ามากนะ ที่เหม่อลอยในสถานการณ์แบบนี้! จงลิ้มรสเปลวเพลิงอเวจี!"
เปลวเพลิงแผดเผาร่าง คิงใช้เปลวเพลิงของตัวเองโอบล้อมทั้งตัวเองและหนวดดำเอาไว้ จากนั้นก็กระพือปีกบินขึ้นฟ้า หลุดพ้นจากแรงดึงดูดแห่งความมืดของหนวดดำ กลายร่างเป็นมังกรโบราณ
"ข้าจะฆ่าลูกน้องของเจ้าต่อหน้าต่อตาเจ้าเสีย ให้เห็นถึงวิถีการล่าของมังกรโบราณ!"
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_