บทที่ 81 เต้นรำหน้าหลุมศพ
บทที่ 81 เต้นรำหน้าหลุมศพ ณ จวนจิ้นอ๋องในเมืองไท่หยวน ผมสวยประดับดอกไม้ทอง ก้าวย่างอ่อนช้อย ม่านบุปผาอุ่นในคืนฤดูใบไม้ผลิ จิ้นอ๋องฉินป๋อมองหญิงงามบนเตียง เดินวนไปมาในห้องอย่างกระวนกระวาย "จะทำอย่างไรดี จะทำอย่างไรดีนี่" "ท่านอ๋อง หม่อมฉันเป็นหนึ่งในสตรีงามแห่งแคว้นจิ้น เหตุใดวันนี้จึงไม่เข้าพระเนตรอ...