บทที่ 457 พาหนะอ๋าวเย่
การฝึกฝนไม่นับวันเวลา เพียงชั่วพริบตา สิบวันก็ผ่านไป ที่ประตูนิกายอู๋เต้า บนภูเขาหมอกสวรรค์ ชูหยวนไม่ได้เคลื่อนไหว แต่กำลังพักผ่อนอยู่ริมประตูนิกาย เดินทางมาต่อเนื่องนานขนาดนั้น เขาต้องพักผ่อนให้ดี ชูหยวนพักผ่อนเช่นนี้ถึงสิบวัน แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าพักนานขนาดนี้ สำหรับชูหยวน เหมือนเขาเพียงหลับ...
