บทที่ 43
บทที่ 43 หน่วยตรวจการ เดือนตุลาคม <br > แสงแดดอุ่นๆ สาดส่องลงบนใบหน้าของเฉินจวิ้น เปล่งประกายราวกับทาผงแป้งขาวบริสุทธิ์ “น่าเบื่อจัง” ในตำหนักกลางสวน เฉินจวิ้นกำลังเล่นหมากเบี้ยกับองครักษ์เหอ เขาเล่นกันมาหลายสิบเกมแล้ว และทุกครั้งก็ชนะอย่างขาดลอย ทำให้เฉินจวิ้นคิดว่าองครักษ์เหอยอมให้เขาชนะ แต่...
