บทที่ 338 วิหารหลิงหยุน
ลำพังพระยูไล(ตถาคตตัวป่อ)ก็ได้ทำให้เขาเหนื่อยล้ามากอยู่แล้ว และหากมีคนอื่นมาเพิ่มความวุ่นวายอีกคน มันจะไม่เป็นอันตรายหรอกหรือ? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดที่จะตื่นตระหนกไม่ได้ ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าต้องกำจัดเขาโดยเร็วที่สุด แต่เวลานี้ยังไม่เหมาะสมที่จะทำ หลังจากคิดเช่นนี้ รอยขมวดคิ้วของจักรพรรดิหยกก...
