ตอนที่แล้วบทที่ 299 สวนสนุกสุดหลอนที่ผู้ถือโคมสร้างขึ้น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 301 การผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ของเจียงซุ่ย?

บทที่ 300 กลยุทธ์แสร้งเป็นหมูเพื่อกินเสือ


[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 300 กลยุทธ์แสร้งเป็นหมูเพื่อกินเสือ

เจียงซุ่ยจ้องมองตัวอักษรสีเลือดที่น่าตกใจบนซองจดหมาย พลางกลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะค่อย ๆ  เปิดซองจดหมายออกอย่างระมัดระวัง

เห็นได้ชัดว่าเธอตื่นเต้นมาก

น้องเจียงดูจะสนุกกับเกมนี้เอามาก ๆ

หลังจากเปิดซองจดหมาย

ก็เห็นข้อความที่เขียนด้วยลายมือโย้เย้บนกระดาษจดหมายว่า

【ยินดีต้อนรับสู่ห้วงลึก ณ ที่แห่งนี้คือสวนสนุกแห่งความหวาดกลัว ณ ที่แห่งนี้คือห้วงลึกแห่งความสิ้นหวัง】

【หากอยากมีชีวิตรอด ก็ต้องปฏิบัติตามกฎที่นี่】

【ด่านแรก:สปอร์】

【ภารกิจ:สังหารสปอร์ห้วงลึก เมื่อสะสมครบตามจำนวนที่กำหนด ก็จะเข้าสู่การต่อสู้กับบอส หลังจากสังหารบอสได้ ก็จะสามารถหลบหนีออกจากป่าสปอร์ได้】

“โห นี่มันเหมือนกับเล่นเกมเลยนี่...”

เย่เหรินขยับเข้าไปใกล้เจียงซุ่ย เหลือบมองเนื้อหาบนกระดาษจดหมาย อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ

แต่พวกผู้ถือโคมก็เก่งจริง ๆ  นั่นแหละ

ที่ใช้รูปแบบการเล่นเกม ทำให้คนธรรมดาสามารถเข้าใจการตั้งค่าของห้วงลึกและเริ่มเรียนรู้ที่จะตอบโต้ได้อย่างรวดเร็ว

ด้านหลังของกระดาษจดหมาย เป็นแผนที่วาดด้วยมือ

บนแผนที่มีการทำเครื่องหมายพื้นที่ต่าง ๆ  รวมถึงสัญลักษณ์พิเศษบางอย่าง

“ดูเหมือนว่าตอนนี้เราอยู่ในพื้นที่ 'ป่าสปอร์'”

เจียงซุ่ยชี้ไปที่เครื่องหมายบนแผนที่ พูดอย่างช้า ๆ “ที่พวกนี้คือที่ที่สปอร์ห้วงลึกปรากฏตัว”

ต้องสะสมการสังหารสปอร์ห้วงลึกให้ได้มากกว่าห้าสิบตัว

ถึงจะเข้าสู่การต่อสู้กับบอสได้

เย่เหรินพยักหน้า “ว่าไง?  จะบุกไปถล่มเลยไหม?”

“เดี๋ยวก่อน” เจียงซุ่ยพูดขึ้นมาทันที ดวงตาของเธอเปล่งประกายความตื่นเต้น “ในเมื่อมาเล่นแล้ว ก็ต้องเล่นให้สนุก เข้าใจที่ฉันหมายถึงไหมคะ?”

เย่เหริน “?”

ราชินีดอกบัวแดง “?”

เข้าใจอะไร...

“สมมติว่าเราเป็นคนธรรมดา ไม่ใช้พลังวิเศษใด ๆ  เล่นตามกฎของเกม ฟังดูเป็นไง?”

เจียงซุ่ยพูดด้วยรอยยิ้ม

เธอชี้ไปที่ป่าไม่ไกล “ตามกฎของเกม เราทุกคนเป็นคนธรรมดา ตอนนี้ควรจะไปหาวัตถุผิดปกติก่อน แบบนั้นถึงจะมีพลังต่อกรกับสปอร์ห้วงลึกได้”

เย่เหรินและราชินีดอกบัวแดงมองหน้ากัน ต่างก็มองเห็นประกายความกระตือรือร้นในดวงตาของกันและกัน

นี่เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจจริง ๆ  !

“ตกลง เล่นแบบนี้แหละ!”

เย่เหรินยิ้มกว้าง ดวงตาเปล่งประกายความตื่นเต้น “ฆ่ามันส์ ๆ  ไปตลอดทางก็ค่อนข้างน่าเบื่อ”

“ก็ดี” ราชินีดอกบัวแดงหรี่ตา “ไม่เคยได้รู้สึกเหมือนเป็นคนธรรมดาเลย”

เย่เหรินได้แต่นิ่งเงียบไป

เจียงซุ่ยเองก็เช่นกัน

"อ่า ใช่ ๆ  ๆ  เธอคือจ้าวแห่งห้วงลึกผู้ยิ่งใหญ่ เธอสูงส่ง เธอเก่งกาจที่สุด!"

ราชินีบัวแดงนั้น เป็นสิ่งมีชีวิตยุคแรกเริ่มของจักรวาล ถือกำเนิดขึ้นรองจากพระเจ้า มีชาติกำเนิดสูงส่งเสียจริง!

เอาล่ะ ทั้งสามคนก็ทำตามกฎของเกม

ตอนนี้ควรหลีกเลี่ยงพื้นที่ที่มีสปอร์ห้วงลึก จากนั้นค้นหาวัตถุผิดปกติพื่อเสริมพลัง เพื่อให้มีพลังต่อกรกับสปอร์ห้วงลึก

ตามปกติแล้วก็ควรเป็นแบบนี้...

แต่เนื้อเรื่องกลับพลิกผันอย่างรวดเร็ว

โชคชะตาอาภัพเริ่มทำงาน!

ภายในห้องควบคุมเบื้องหลังของสวนสนุกสุดสยอง

ชายหนุ่มร่างเล็ก สวมแว่นหนา กำลังจ้องมองหน้าจออย่างไม่ละสายตา

เขาชื่อหม่าเถิงหยุน เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนของหน่วยผู้ถือโคม รับผิดชอบการควบคุมเบื้องหลังของด่านแรก ป่าสปอร์

ในขณะนี้ สายตาของเขากำลังจับจ้องไปที่พื้นที่ที่เย่เหรินและอีกสองคนอยู่

"โอ้โห พี่ชายคนนี้เจ๋งจริง ๆ  ..."

หม่าเถิงหยุนมองดูหน้าจอพลางอุทานออกมาอย่างช่วยไม่ได้

วัตถุผิดปกติที่เขาควบคุมมีชื่อว่า 【จ้าวแห่งสปอร์】 สามารถเร่งการเจริญเติบโตและควบคุมสปอร์ห้วงลึก รวมถึงเชื้อราสีน้ำเงินที่เป็นกลุ่มก้อน ซึ่งก็คือบอสที่จะปรากฏตัวออกมาในภายหลัง

ระดับของวัตถุพิเศษชิ้นนี้ไม่สูงนัก อยู่ที่ระดับ C เท่านั้น

แต่ก็มากพอที่จะใช้ควบคุมด่านแรกของสวนสนุกแห่งนี้

สาเหตุที่เขาอุทานออกมาก็เพราะเห็นเย่เหรินโอบกอดเจียงซุ่ยด้วยมือซ้าย ส่วนมือขวาก็ถูกราชินีบัวแดงควงแขนอย่างสนิทสนม

โดยเฉพาะเจียงซุ่ยและราชินีบัวแดง ทั้งสองสาวสวยสะพรั่ง แม้แต่หม่าเถิงหยุนที่ผ่านโลกมามากก็ยังอดตะลึงในความงามไม่ได้!

"พี่ชายคนนี้โชคดีชะมัด..."

หม่าเถิงหยุนอดพูดด้วยน้ำเสียงอิจฉาไม่ได้

แม้จะเป็นผู้ถือโคม แต่เพราะเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุน

จึงอยู่แต่เบื้องหลังตลอด ไม่มีโอกาสได้พบเจอหญิงงามระดับเจียงซุ่ยและราชินีบัวแดง

จู่ ๆ  อารมณ์ของเขาก็แปรปรวน

"ในเมื่อนายโชคดีนัก งั้นฉันจะเพิ่มความยากให้หน่อยแล้วกัน"

หม่าเถิงหยุนเผยยิ้มมุมปาก

คนเราก็แบบนี้แหละ

ความอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา

เขาไม่ได้คิดร้ายอะไรมาก แค่อยากเห็นเย่เหรินหน้าแตกเท่านั้น

เขาควบคุม 【จ้าวแห่งสปอร์】 เคลื่อนย้ายสปอร์ห้วงลึกทั้งหมดสิบตัวไปยังพื้นที่ที่เย่เหรินอยู่!

ตามขั้นตอนปกติ...

โดยทั่วไปแล้ว ในพื้นที่เล็ก ๆ  จะมีสปอร์ปรากฏตัวแค่สามตัวเท่านั้น

ทว่าในตอนนี้ หม่าเถิงหยุนกลับส่งสปอร์ทั้งสิบไปยังตำแหน่งของเย่เหรินทั้งหมด!

สปอร์ห้วงลึกปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าอย่างเงียบเชียบ ราวกับเมล็ดพันธุ์ต่างดาวที่ล่องลอยอยู่ในห้วงจักรวาลโบราณ

พวกมันค่อย ๆ  ลอยลงสู่พื้นที่ที่เย่เหรินอยู่

สปอร์แต่ละสปอร์ห่อหุ้มด้วยเยื่อบางใสราวกับปีกจักจั่น เยื่อนี้ส่องประกายสีเงินแปลกประหลาดท่ามกลางแสงสลัว

เมื่อแรงดันภายในเยื่อเพิ่มขึ้น สปอร์เหล่านี้ก็สั่นไหวเบา ๆ  ราวกับมีชีวิต บ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้น

สปอร์ห้วงลึกใต้เยื่อเปล่งแสงสีน้ำเงินเข้มผิดธรรมชาติ ราวกับดวงดาวที่อยู่ไกลที่สุดในยามค่ำคืนถูกจับและกักขังไว้ ณ ที่แห่งนี้

พื้นผิวของมันปกคลุมด้วยลวดลายละเอียดซับซ้อน ซึ่งดูเหมือนจะซ่อนความลับที่ไม่อาจหยั่งรู้

เมื่อใดก็ตามที่แสงส่องผ่าน ดูเหมือนว่ามันจะกระซิบถึงความรู้โบราณต้องห้าม

ในที่สุด เมื่อเยื่อแตกออก ความเย็นยะเยือกก็แผ่กระจายออกมา ตามมาด้วยสิ่งมีชีวิตสูงประมาณหนึ่งคน

รูปร่างของมันพร่าเลือน ดูเหมือนประกอบขึ้นจากหนวดเล็ก ๆ  นับไม่ถ้วน หนวดเหล่านี้บิดตัวไปมา ราวกับกำลังมองหาบางสิ่ง

ใจกลางของสิ่งมีชีวิตนี้มีสสารที่เปลี่ยนรูปร่างอยู่ตลอดเวลา ครั้งหนึ่งมันรวมตัวกันเป็นโครงสร้างคล้ายดวงตา ครั้งหนึ่งก็กลายเป็นหนามแหลมคม ปล่อยแสงสีฟ้าจาง ๆ  ออกมา

หนวดรอบ ๆ  แกนกลางนี้เต้นระบำราวกับมีชีวิต เมื่อใดก็ตามที่มันสัมผัสพื้น ก็จะทิ้งร่องรอยควันจาง ๆ  ไว้

การเคลื่อนไหวของพวกมันช้าและเป็นจังหวะ ราวกับกำลังเต้นรำในพิธีกรรมบางอย่าง

เสียงหึ่ง ๆ  ดังต่ำก้องกังวานไปพร้อมกับการเคลื่อนไหว เสียงนี้ดูเหมือนจะทะลุผ่านวิญญาณ ทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด...

เพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกของสปอร์ห้วงลึกที่ตรงกับลักษณะของสิ่งมีชีวิตในห้วงลึก

ก็สร้างแรงกระแทกทางจิตใจอย่างมากต่อคนทั่วไป

แม้ว่าสปอร์ห้วงลึกจะมีรูปร่างหน้าตาที่อธิบายได้ยาก แต่ความแข็งแกร่งของพวกมันก็ไม่ได้น่าเกรงขาม แม้แต่คนธรรมดาก็สามารถเอาชนะได้

แต่ในสถานการณ์จริง คนทั่วไปส่วนใหญ่มักจะสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปแล้ว เพียงแค่เห็นรูปลักษณ์อันแปลกประหลาดของสปอร์ห้วงลึก

"ฮี่ ๆ  ๆ  ให้ฉันดูหน่อยซิ ว่านายจะรับมือยังไง...?"

หม่าเถิงหยุนลูบมืออย่างตื่นเต้น จ้องมองหน้าจออย่างไม่ละสายตา รอคอยสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด