บทที่ 22
บทที่ 22 หอนางโลม หลังอาหารเย็น เฉินจวิ้นรู้สึกว่างไม่มีอะไรทำ เขาจึงไปที่ห้องหนังสือและอ่านตำราตามปกติ หลังจากผ่านช่วงเวลานี้มา เขาก็สามารถอ่านตัวหนังสือได้หมดแล้ว จริงๆ แล้วตัวอักษรจีนแบบตัวเต็มไม่ได้มีมากนัก อีกทั้งเฉินจวิ้นก็มีเวลาว่างมาก พอไม่มีอะไรทำ เขาก็จะใช้เวลาไปกับการเขียนตัวหนังสือในห้อง...
