บทที่ 22 อย่าให้แม่ของเฉินหยวนรู้เชียวนะ

บทที่ 22 อย่าให้แม่ของเฉินหยวนรู้เชียวนะ

บทที่ 22 อย่าให้แม่ของเฉินหยวนรู้เชียวนะ "เงินเดือนเดือนนี้...เหลือไม่มากแล้วใช่ไหม?" หลังจากซู้ดเส้นก๋วยเตี๋ยวหมดชาม เซี่ยซินหยู่ก็จ้องมองดวงตาของเฉินหยวนพลางเอ่ยถามอย่างจริงจัง ถึงแม้จะไม่อาจล่วงรู้ความคิดในใจของเฉินหยวนได้ แต่เธอก็มีพลังพิเศษอย่างหนึ่ง... นั่นคือการใช้สายตาที่จริงใจ สื่อสารให้เขา...