บทที่ 944 ตี้เฉินลงมือ
เสียงร้องของก็อบลินดังก้องไปทั่วเหนือศีรษะของทุกคน แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็ยังคงพุ่งตัวเข้าสู่ค่ายกลกระบี่พายุคลั่งอย่างไม่ยั้งคิด ในใจของทุกคนเต็มไปด้วยความสงสัยที่มากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ในตอนนี้ คนอื่นอาจไม่รู้ว่าหยุนเลี่ยวกำลังทำอะไร แต่เหวินผิงรู้ดี พวกก็อบลินเหล่านี้ แม้จะมีจำนวนมาก แต่ก็เป็นแค่เบี้ย...
