บทที่ 9 ปลาตัวน้อยผู้ท่องผ่านหมื่นโลก

"นี่มันอะไรน่ะ?"

ซูมู่หยิบลูกเหล็กสีดำคล้ำที่ปลาตัวน้อยคายออกมา มันดูเหมือนลูกแก้วที่เคยเล่นสมัยเด็ก เพียงแต่ว่ามันทำจากเหล็ก

"นี่คือสมบัติ?"

"เจ้าไปคาบก้อนเหล็กจากก้นแม่น้ำมาส่งให้ข้ารึ?"

ซูมู่ขว้างลูกเหล็กไปที่ริมฝั่งแม่น้ำแล้วพูดว่า

"เจ้าตัวน้อย เจ้าลองไปจับปลาที่กินได้มาให้ข้าสักหน่อยสิ"

ทันทีที่ได้ยิน ปลาตัวน้อยก็พยักหน้า แล้วพุ่งลงไปในน้ำอีกครั้ง

【แต้มความโปรดปราน +5】

เมื่อระบบแจ้งว่าเขาได้รับแต้มความโปรดปรานเพิ่มอีก 5 แต้ม ซูมู่ก็ดีใจเป็นอย่างมาก

ดูเหมือนว่าการทำพันธสัญญากับสัตว์น้ำตัวนี้จะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง

ซูมู่ลุกขึ้นยืน ปัดฝุ่นออกจากมือ แล้วเตรียมจะกลับไปงีบหลับต่อ

เขาไม่ได้โทษปลาซิวตัวน้อยนัก ถึงมันจะทำพันธสัญญากับเขาและฟังภาษาคนรู้เรื่อง แต่ดูเหมือนปัญญามันยังไม่สูงมาก ไม่งั้นมันคงไม่คาบเศษเหล็กไร้ค่าใต้น้ำมาถวายให้เขาหรอก

ซูมู่เพิ่งจะเอนตัวลงนอน แต่ก็มีการสื่อสารทางจิตวิญญาณมาจากริมแม่น้ำอีกครั้ง เมื่อเขาลุกขึ้นมาดู ก็พบว่าปลาตัวน้อยกลับมาอีกแล้ว

มันคายปลาสีขาวออกมาหนึ่งตัว ปลามีลักษณะคล้ายมังกรเงิน

"ปลามังกรเงินตัวนี้ช่างสวยจริงๆ!"

ซูมู่จับปลาขึ้นมาพิจารณาดูใกล้ๆ พบว่ามันมีสีสันสวยงาม ดวงตาเป็นสีทองอ่อน ครีบทั้งหลายสะท้อนแสงสีเงินแวววาว

"ดีมาก นี่แหละสมบัติ"

"ไปสิ ไปจับมาเพิ่มอีกหน่อย!"

หลังจากที่ได้รับคำชมจากซูมู่ ปลาตัวน้อยก็ดูมีความสุข มันว่ายเป็นวงกลมอยู่ในน้ำ แล้วพุ่งลงไปในแม่น้ำอีกครั้ง

ซูมู่ใช้กริชสีเงินที่ได้จากการสุ่มของรางวัล กรีดท้องปลาเงินมังกรออก ทำความสะอาดอวัยวะภายในจนเรียบร้อย แล้วเดินไปที่หน้าบ้านหินของเขา เริ่มสร้างเตาย่างอย่างง่ายจากหินกรวดที่ริมฝั่งน้ำ จากนั้นเสียบปลาด้วยกิ่งไม้

เขาไปหากิ่งไม้แห้งกับใบไม้แห้งมาเพิ่มเติม แล้วรวบรวมพลังวิญญาณที่ปลายนิ้วเพื่อจุดไฟ จากนั้นใช้ไฟวิญญาณจุดกิ่งไม้ให้ติด

ซูมู่ฮัมเพลงเบาๆ ขณะที่โรยเครื่องปรุงลงบนปลา

ตั้งแต่เขาสุ่มได้ 【เครื่องครัวของหวงหยง】 เขาก็ไม่เคยขาดอุปกรณ์ทำอาหารอีกเลย ไม่ว่าจะเป็นหม้อ จานชาม หรือเครื่องปรุงน้ำส้มสายชูน้ำมัน ทุกอย่างมีครบ

"หนังของปลาเงินมังกรนี่หนาจริงๆ"

"ย่างตั้งนานแล้วยังไม่เหลืองเลย"

ซูมู่ใช้ไฟวิญญาณย่างปลาเงินมังกรอยู่ครึ่งชั่วยาม ในที่สุดเนื้อปลาก็เริ่มเปลี่ยนสี

ผ่านไปอีกชั่วยาม น้ำมันเริ่มซึมออกมากลิ่นหอมกระจาย ซูมู่ถึงกับกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว

"ราดน้ำวิญญาณลงไป~"

ซูมู่ราดซอสที่เตรียมไว้ลงบนปลาทันที กลิ่นหอมของปลายิ่งฟุ้งกระจาย

เขาอ้าปากแล้วกัดปลาเข้าไปคำใหญ่

เนื้อแน่นมาก ไม่เหมือนเนื้อปลา แต่กลับคล้ายเนื้อวัว

เพียงไม่กี่คำเขาก็จัดการปลาเงินมังกรตัวนี้จนหมด

ไม่รู้ทำไม ปลาตัวเดียวหนักแค่ประมาณหนึ่งจิน (ครึ่งกิโลกรัม) แต่กลับทำให้ซูมู่รู้สึกอิ่มมาก ซึ่งปกติแล้วสำหรับเขาที่อยู่ในระดับปลายของขั้นฝึกพลังลมปราณ ต่อให้กินเนื้อวัวร้อยจินก็ยังถือว่าเป็นปริมาณปกติ

จู่ๆ ความง่วงก็เข้ามาจู่โจม เขานอนหลับบนก้อนกรวดริมฝั่งแม่น้ำทันที

ในความฝัน ซูมู่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดภายในร่างกาย เลือดเนื้อของเขาเหมือนกำลังเดือดพล่าน

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พบว่าร่างกายของตัวเองรู้สึกโปร่งเบาอย่างบอกไม่ถูก

【เจ้าของร่าง: ซูมู่】

【ระดับพลัง: ขั้นสร้างรากฐานระดับ 8】

【พลังวิเศษ: ควบคุมน้ำ ว่ายน้ำ】

【วิชา: เคล็ดฟ้ากลืนมังกร】

【สัตว์น้ำที่ควบคุม: อู๋ซิวหลง】

【ความเข้ากันได้กับแม่น้ำ: 0.03%】

【แต้มความโปรดปรานจากแม่น้ำ: 150 แต้ม】

จากแผงระบบ ซูมู่เห็นว่าระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นไปถึงขั้นสร้างรากฐานระดับ 8!

เขาพุ่งขึ้นจากปลายขั้นฝึกพลังลมปราณไปถึงขั้นสร้างรากฐานระดับ 8 อย่างรวดเร็ว เหมือนขึ้นจรวด นี่แสดงว่าปลาเงินมังกรตัวนี้มีค่ามากกว่าปลาคาร์ปตัวแรกที่เขาเคยได้มา มันเป็นปลาสมบัติอย่างแท้จริง!

แต่ซูมู่ก็สังเกตเห็นข้อสงสัยอย่างหนึ่ง

อู๋ซิวหลง?

อู๋ซิวหลงนี่มันอะไรกัน?

หรือว่าหมายถึงเจ้าปลาตัวน้อย?

เขาทำพันธสัญญากับสัตว์น้ำแค่ตัวเดียว มันต้องเป็นปลาตัวน้อยนี่แน่ เพียงแต่อาจจะเป็นชื่อเรียกที่ต่างออกไปในโลกนี้ สำหรับซูมู่แล้วมันก็คือปลาซิวตัวเล็กตัวนั้นนั่นแหละ

ทันใดนั้น ก็เกิดเสียงวุ่นวายขึ้นที่ริมฝั่ง

ซูมู่ตาเป็นประกาย ปลาซิวตัวน้อยเอาสมบัติดีๆ มาฝากอีกแล้วหรือ?!

เมื่อเขาเดินไปดูที่ริมฝั่งน้ำก็พบว่าปลาซิวตัวน้อยมีบาดแผลเต็มตัว ตาแดงก่ำ แถมยังมีเลือดซึมออกจากเบ้าตา

ซูมู่เห็นดังนั้นก็ถามว่า "เจ้าตัวน้อย เจ้าไปหาเรื่องต่อสู้กับใครมารึ?"

"ตัวเล็กๆ อย่างเจ้า อย่าไปหาเรื่องปลาตัวใหญ่ๆ นะ"

ทันใดนั้น ปลาตัวน้อยก็อ้าปากแล้วคายเม็ดกลมๆ ที่เรียบลื่นออกมา ซูมู่หยิบขึ้นมาบีบดู พบว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนเนื้อ

"เจ้าหาอะไรมาได้จากไหนกัน?"

ซูมู่มองเจ้าก้อนเนื้อกลมๆ ในมือที่ยังคงเต้นตุบๆอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นของแบบนี้ ถึงจะไม่รู้ว่าปลาซิวตัวน้อยไปหาเจ้าเนื้อประหลาดนี้มาจากที่ไหน แต่จากบาดแผลเต็มตัวของมัน คงเป็นผลจากการต่อสู้อย่างหนัก สงสัยว่าจะไปแย่งสมบัติน้ำมาจากสัตว์ประหลาดน้ำตัวใดตัวหนึ่งแน่ๆ

ซูมู่รู้สึกสงสารเจ้าปลาตัวน้อยขึ้นมาทันที

เขาไม่เชี่ยวชาญเรื่องการรักษา แถมยังไม่รู้วิธีรักษาปลาอีกด้วย

จะใช้แต้มความโปรดปรานเพื่อรักษามันได้ไหมนะ?

【ต้องการใช้ 2 แต้มความโปรดปรานเพื่อรักษา "อู๋ซิวหลง" หรือไม่?】

ระบบเหมือนจะได้ยินความคิดของซูมู่ มันถามขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

ใช้สิ! จัดหนักจัดเต็มให้ข้าเลย!

แค่สองแต้มเอง ให้รางวัลใหญ่แก่เจ้าผู้กล้าของข้า!

【การรักษาสำเร็จ!】

จากที่เต็มไปด้วยบาดแผลในเสี้ยววินาที เจ้าปลาซิวตัวน้อยกลับมาหายดีเหมือนใหม่

ซูมู่รู้สึกถึงความขอบคุณจากปลาตัวน้อย มันตื่นเต้นจนว่ายวนรอบขาของเขา

"คราวหน้าอย่าไปสู้กับปลาตัวใหญ่อีกนะ ตัวเจ้ามันเล็กแค่นี้ เดี๋ยวก็โดนมันกลืนทั้งตัว"

"แต่วันนี้เจ้าทำดีมาก หาสมบัติได้เยี่ยมจริงๆ!"

"รอเดี๋ยวนะ ข้าจะเอาอะไรอร่อยๆ มาให้เจ้า"

พูดจบ ซูมู่ก็กลับไปที่บ้านหิน หยิบเหยื่อตกปลา 《เหยื่อปลาจีนป่า-หลันจี่》 ออกมา

เหยื่อตกปลาหลันจี่นี้ เขาเพิ่งสุ่มได้เมื่อไม่กี่วันก่อน

ว่ากันว่าเหยื่อหลันจี่นี้เหมาะกับการตกปลาป่าในแหล่งน้ำจืด ใช้ได้ผลดีกับปลานิล ปลาคาร์ป ปลาจีน และปลาอื่นๆ มีกลิ่นหอมคาวและบริสุทธิ์ มีโปรตีนและเส้นใยมากมาย เหมาะสำหรับการตกปลาตัวใหญ่

วิธีผสมก็ง่าย

อัตราส่วนผสมเหยื่อต่อน้ำคือ 1:0.9 ถ้าน้ำลึกให้เพิ่มผงจับตัวประมาณ 10% ถ้าตกแบบเหยื่อลากให้อัตราส่วนเป็น 1:1~1.1 และต้องเพิ่มผงจับตัว 15%-20%

ทั้งหมดนี้เขาเรียนรู้มาจากจักรพรรดิเหอเฉียง รับรองไม่กลับบ้านมือเปล่าแน่นอน!

หลังจากเปิดถุงและผสมเหยื่อเสร็จ ซูมู่ก็บีบมันเป็นก้อนแล้วโยนลงตรงหน้าปลาซิวตัวน้อย

"กินใหญ่เลย!"

"นี่ของหายากเลยนะ ที่นี่ไม่มีให้เจ้ากินหรอก นี่เป็นเทคโนโลยีจากบ้านข้า กินแล้วรับรองเจ้าจะมึนไปเลย!"

แต่เจ้าปลาตัวน้อยดมเหยื่ออยู่สักพัก จากนั้นก็ถอยหลังไป แล้วกลับมาดมใหม่เหมือนกำลังทดสอบและตรวจสอบ

ซูมู่ไม่แน่ใจว่าตัวเองคิดไปเองหรือเปล่า แต่เขารู้สึกเหมือนเห็นสีหน้าแสดงความรังเกียจอย่างมากจากปลาซิวตัวน้อย...

เรื่องนี้คือ:

"เจ้าพูดอะไรออกมา? เจ้ากล้าดียังไงถึงจะบ่นแบบนี้?

นี่มันของดีนะ! เจ้าเห็นไหมว่าแค่นี้ ข้าสามารถตกปลาตั้งหลายสิบกิโลได้เลย! แต่ตอนนี้ทั้งหมดก็กลายเป็นของเจ้าแล้ว จะบอกว่าข้าไม่ดีกับเจ้าได้ยังไง??

'ทำไมไม่กินล่ะ?'

ซูมู่ขมวดคิ้วถามออกมา

พอได้ยินคำพูดนี้ ปลาตัวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขาก็อ้าปากกลืนเหยื่อไปทันที

เมื่อเห็นเช่นนั้น ซูมู่ถึงกับยิ้มพอใจ: 'อย่างนี้สิถึงจะถูก'

''ไปเถอะ ไปสนุกกันเถอะ''

''เจออะไรดีๆก็เอามาให้ข้า ถ้าไม่มีอะไรก็ไปเล่นของเจ้าเอง''

ซูมู่ไม่ได้เป็นนายทุนที่โหดร้าย เขาเกลียดพวกนายทุนที่ไม่สนใจชีวิตคนอื่น

ซูมู่คิดว่าเขาเป็นนายฟาร์มที่มีความเป็นมิตรอยู่บ้าง

หลังจากที่ได้ปลาเล็กตัวนี้มา ซูมู่ก็เริ่มคิดว่า จะทำสัญญากับสัตว์น้ำอีกสักสองสามตัวดีไหม?

แม่น้ำสายนี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดา เขากินปลาในแม่น้ำนี้ไปสองตัวแล้ว พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ที่สำคัญคือ แม่น้ำนี้มีคนจากโลกอื่นมาบ่อยมาก!

หรือว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของพวกที่เดินทางข้ามโลก?

แต่ทำไมคนอื่นๆถึงสามารถออกจากจุดเริ่มต้นนี้ไปผจญภัย ขยายอิทธิพล แต่เขากลับติดอยู่ที่นี่เหมือนบั๊ก?

ช่างเถอะ อย่าคิดมากเลย

เก็บแต้มความช่วยเหลือให้มากพอ แล้วหลอมแม่น้ำนี้ให้เสร็จ จะได้ออกจากที่นี่ได้

ด้วยเหตุนี้ ซูมู่จึงเริ่มออกตรวจตราแม่น้ำต่อ

เดินไปเดินมา เขาก็สังเกตเห็นว่าน้ำในแม่น้ำตรงหน้าเกิดเป็นวังวนขึ้นมา กวนผืนน้ำที่เคยสงบจนแตกกระเจิง

เขาจำได้ว่าเมื่อวานไม่มีสิ่งนี้ ทำไมวันนี้ถึงมีขึ้นมา?

ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องดีเลย วังวนอันใหญ่แบบนี้ ถ้ามีคนผ่านมาพลัดตกลงไปจะทำอย่างไร?

เพื่อรักษาความสงบของแม่น้ำและปกป้องความปลอดภัยของคนที่ผ่านไปมา ซูมู่ตัดสินใจแก้ไขความผิดปกตินี้

โดยปกติแล้ว วังวนเกิดขึ้นจากกระแสน้ำที่ไหลเข้าสู่ที่ต่ำหรือบริเวณที่เป็นหลุม

หากไม่ใช่เหตุการณ์ปกติจากกระแสน้ำที่ไหลผิดทาง อาจจะเป็นว่าก้นแม่น้ำมีรูโหว่ และน้ำไหลลงไปสู่โพรงด้านล่างจนเกิดวน

ถ้าเป็นกรณีแรกมันก็คงไม่มีอะไรน่ากังวล แต่ถ้าเป็นกรณีที่สอง มันไม่ปกติแน่

ซูมู่ถอดเสื้อแล้วกระโดดลงน้ำ พุ่งตัวไปยังจุดที่เกิดวนขึ้น"

ยิ่งซูมู่เข้าใกล้วังน้ำวน แรงดึงก็ดูจะยิ่งรุนแรงขึ้น ราวกับว่ามันต้องการบดร่างกายของเขาให้แหลกละเอียด เมื่อเขาอยู่ห่างจากวังน้ำวนประมาณสามเมตร เขาก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้มากกว่านี้อีก เพราะแรงดึงนั้นรุนแรงเกินไป แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ฝึกตนระดับสร้างฐานขั้นแปดแล้วก็ตาม

แม่น้ำนี้แปลกมากจนซูมู่ต้องระมัดระวัง เขาตัดสินใจดำลงไปดูว่าก้นแม่น้ำมีรอยรั่วหรือไม่

แต่เมื่อเขาดำลึกลงไปประมาณสิบเมตร เขารู้สึกได้ว่าร่างกายเริ่มบวมและจะระเบิดออก เขาจึงไม่กล้าดำลงไปต่อและรีบขึ้นมาที่ผิวน้ำ กลับมายังฝั่ง

ซูมู่จ้องมองวังน้ำวนด้วยความคิด แล้วใช้วิชาควบคุมน้ำ [หยุดนิ่ง] ครอบคลุมวังน้ำวนนั้น เขาตั้งใจที่จะยุติวังน้ำวนด้วยกำลังของเขา

ไม่นานนัก วังน้ำวนก็สงบลงภายใต้การควบคุมของซูมู่

"ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ปัญหาของก้นแม่น้ำ" เขาลูบคางพลางพึมพำ

【คุณได้ซ่อมแซม 'วังน้ำวน' และรักษาความสงบของแม่น้ำ ได้รับแต้มความโปรดปรานจากแม่น้ำ +3000】

เมื่อได้ยินเสียงระบบแจ้งเตือน ซูมู่ถึงกับตะลึง

"อะไรกัน!?"

สามพันแต้ม!

เขาไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม? ปกติเขาได้รับทีละไม่กี่แต้ม แต่ครั้งนี้ได้ถึงสามพัน!

ดีมาก แค่ซ่อมวังน้ำวนก็ได้รางวัลตั้งสามพันแต้ม! ดีจริง ๆ!

ซูมู่รู้สึกว่าตัวเองร่ำรวยขึ้นมาในทันที เขาพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้คิดไปเล่นพนัน ด้วยความที่รู้ว่าถ้ามีแต้มเยอะเกินไป เขาจะอดใจไม่อยู่ จึงตัดสินใจใช้แต้มสามพันนี้เพิ่มความสนิทสนมกับแม่น้ำแทน

【แต้มความโปรดปรานจากแม่น้ำ -3000】

【ค่าความสนิทสนมกับแม่น้ำ: 0.03%】→【ค่าความสนิทสนมกับแม่น้ำ: 0.06%】

เหลืออีกแค่สี่พันแต้มความโปรดปรานจากแม่น้ำก็จะถึง "0.1%" แล้ว!

วังน้ำวน วังน้ำวน ข้าต้องการวังน้ำวนมากตอนนี้!

ซูมู่เดินตามแนวฝั่งแม่น้ำต่อไป หวังว่าจะพบวังน้ำวนอีกสักแห่ง เพราะการซ่อมวังน้ำวนเพียงครั้งเดียวก็ได้ถึงสามพันแต้มดูแล