บทที่ 55 การทะลุผ่าน

หลังจากบอกลาหลี่โย่วรั่วและหลี่เหยียนแล้ว ฟางเสิ่นก็หันหลังขึ้นไปบนห้อง เข้าห้องนอนและล็อกประตูไว้ จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิบนเตียงและเปิดดวงตาสวรรค์ของเขา

สิ่งรอบตัวเริ่มเบลอทันที เมื่อสายตาของเขามองไปยังที่ไกลออกไป สภาพแวดล้อมรอบๆก็เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทัศนียภาพสีขาวโพลนที่อยู่ไกลก็เข้ามาใกล้เรื่อย ๆ จนปรากฏตรงหน้าฟางเสิ่น ราวกับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ที่มองดูแผ่นดินประจำตัวด้านล่าง

แสงสีขาวเย็นเยียบเหมือนกับเป็นสิ่งมีชีวิตที่กำลังแผ่ขยายออกไปอย่างมั่นคง ราวกับน้ำทะเลที่ไหลเอ่อเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่าเขาจะมองเห็นสภาพรอบๆแผ่นดินประจำตัวได้ไม่ชัดเจน แต่ฟางเสิ่นก็พอมองออกได้ว่าหลังจากขยายตัวมาหลายเดือน ตอนนี้แผ่นดินประจำตัวได้ขยายอาณาเขตออกไปจนถึงทะเล และกำลังจะสัมผัสกับแผ่นดิน

เมื่อกระแสสีขาวกระทบกับแผ่นดิน คล้ายกับว่าเวลาหยุดเดินไปชั่วขณะ ราวกับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยสะสมจนเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ อาณาเขตของแผ่นดินประจำตัวที่ขยายออกไปครอบคลุมพื้นที่หนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตร ซึ่งรวมทั้งทะเลและเกาะทั้งหมด แสงสีขาวเย็นเยียบแผ่ขยายไปทั่วทุกซอกมุมในอาณาเขตที่กว้างขวางนี้ และในขณะนั้น แสงสีขาวก็หยุดนิ่งราวกับว่าทุกอย่างในโลกหยุดหมุน

ทันใดนั้น พื้นที่เล็กๆที่มีขนาดเพียงสิบเมตรในใจกลางอาณาเขต ซึ่งเชื่อมโยงกับจิตใจของฟางเสิ่น ก็เริ่มดึงดูดแสงสีขาวที่แผ่ขยายอยู่ในอาณาเขตหนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตรกลับไป

แสงสีขาวถอยกลับอย่างรวดเร็ว ราวกับคลื่นที่กำลังลดลง ไหลกลับเข้าสู่พื้นที่เล็กๆนั้นและรวมตัวกันกลายเป็นแสงสีขาวลูกกลมๆ

จุดสีแดงอ่อนปรากฏขึ้นที่ใจกลางลูกบอลแสงสีขาว ราวกับเปลวไฟที่กำลังลุกโชน มันขยายตัวอย่างรวดเร็วไปทั่วลูกบอลแสงสีขาว และไม่นานนัก ลูกบอลแสงสีขาวก็กลายเป็นลูกบอลแสงสีแดงอ่อน และมีเปลวไฟลุกโชนอยู่บนพื้นผิว

“บึ้ม!”

เสียงดังสนั่นที่มนุษย์ไม่ได้ยิน ลูกบอลแสงสีแดงอ่อนระเบิดออก เปลวไฟสีแดงอ่อนพวยพุ่งออกมาจากข้างใน กระจายไปทั่วพื้นที่หนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตร เปลวไฟสีแดงอ่อนเข้ามาแทนที่แสงสีขาวเย็นเยียบที่เคยครอบคลุมพื้นที่ดิน แผ่ขยายไปทั่วพื้นดินราวกับทะเลเพลิง เปลี่ยนแผ่นดินประจำตัวทั้งหมดให้กลายเป็นสีแดงอ่อน

“สำเร็จแล้ว”

ฟางเสิ่นแสดงสีหน้าแห่งความยินดี เปลวเพลิงนี้เป็นสัญลักษณ์ของความสำเร็จในการทะลุผ่านสู่ระดับต่อไป แม้จะเป็นการก้าวข้ามเพียงขั้นเดียวแต่ก็ไม่สามารถดูถูกได้ เพราะสำหรับผู้บำเพ็ญสายดินแล้ว มันสำคัญอย่างยิ่ง

หลังจากทะลุผ่านสำเร็จ อัตราการขยายตัวที่เคยชะลอตัวก็ทะลุผ่านข้อจำกัดทันที และเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าของความเร็วเดิม และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ยังไม่ถึงขีดสุด

ไม่เพียงแค่การขยายในแนวราบเท่านั้น การขยายในแนวดิ่งยังแสดงผลได้อย่างชัดเจน อาณาเขตของแผ่นดินประจำตัวขยายออกไปในแนวดิ่งจากเดิมที่ขยายได้เพียง 15 เมตร ขยายเพิ่มเป็น 100 เมตร และยังคงขยายออกไปอย่างช้า ๆ

การทะลุผ่านของแผ่นดินประจำตัวนั้นนำมาซึ่งโอกาสในการเพิ่มพูนพลังให้แก่ตัวฟางเสิ่น

“พลังแห่งภูเขาและแม่น้ำ จงรวมตัวกัน!”

เมื่อฟางเสิ่นออกคำสั่ง พลังแห่งดินที่สามารถดึงดูดจากภูเขาและแม่น้ำภายในหนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตรก็รวมตัวกัน และผ่านการเชื่อมต่อที่ลึกลับเข้ามาในร่างกายของฟางเสิ่น

เหมือนกับครั้งแรกที่ทะลุผ่าน ร่างกายของฟางเสิ่นลอยขึ้นเองโดยอัตโนมัติ นั่งลอยอยู่กลางอากาศ พลังอันมหาศาลไหลเข้ามาในร่างของเขาเป็นระลอกๆ ชำระล้างร่างกายของเขา เปลี่ยนแปลงโครงสร้างภายในของเขา

ครั้งนี้ความเจ็บปวดมากกว่าครั้งแรกมาก เหงื่อเม็ดใหญ่หยดลงจากศีรษะของฟางเสิ่น ร่างกายของเขาสั่นสะท้านจากความเจ็บปวดที่รุนแรง แต่เขากัดฟันฝืนทนจนผ่านไปได้

ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ความเจ็บปวดทั้งหมดก็หายไป เหลือเพียงความสบายอย่างยิ่ง ร่างกายเต็มไปด้วยพลัง ฟางเสิ่นรู้สึกมั่นใจว่าหากมีใครจ่อปืนใส่เขา เขาจะสามารถจัดการกับอีกฝ่ายได้ก่อนที่จะถูกยิง แม้แต่ถูกปืนหลายกระบอกเล็งใส่ เขาก็ยังเอาตัวรอดได้แน่นอน แต่หากมีจำนวนมากจนกลายเป็นตาข่ายกระสุน ก็ยังถือว่ามีความเสี่ยง เพราะเขายังไม่ถึงขั้นที่คงกระพันต่อกระสุน

“ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับหลอมดินขั้นสองแล้ว” ฟางเสิ่นกำหมัดแน่น ยิ่งพลังของเขาเพิ่มขึ้น ความมั่นใจก็ยิ่งเต็มเปี่ยมมากขึ้น แต่ขีดจำกัดของระดับนี้สามารถทำอะไรได้บ้างและสุดขีดอยู่ที่ไหน ยังคงต้องรอให้เขาทดลองด้วยตัวเอง

ท้ายที่สุด จิตวิญญาณจากต่างโลกนั้นไม่ได้เป็นผู้บำเพ็ญสายดิน ความทรงจำของเขาไม่มีประสบการณ์โดยตรงเกี่ยวกับการบำเพ็ญสายดินในแต่ละขั้น มีเพียงมุมมองของผู้ที่เฝ้าดูเท่านั้น

ระหว่างที่เขาทะลุผ่าน ห้องพักก็เละเทะไปหมด ฟางเสิ่นขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาล้างร่างกายของตนเองล้างสิ่งสกปรกที่ออกมาจากร่างกาย จากนั้นจึงจัดห้องให้เรียบร้อย เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ เขาจึงกลับมานอนบนเตียงอีกครั้ง แน่นอนว่าไม่ได้มานอนหลับ

เขาเปิดดวงตาสวรรค์อีกครั้ง มองไปยังแผ่นดินประจำตัว ตรวจหาวัตถุวิเศษอย่างละเอียด แม้จะเคยตรวจสอบพื้นที่บางแห่งแล้วและไม่พบวัตถุวิเศษ แต่ฟางเสิ่นก็ไม่ละเลยที่จะตรวจสอบอีกครั้ง

ฟางเสิ่นรู้ดีว่า แม้จะตรวจสอบแล้วไม่พบ แต่เหตุผลหนึ่งอาจมาจากการขยายในแนวดิ่งที่ก่อนหน้านี้มีเพียง 15 เมตร ไม่ได้หมายความว่าบริเวณนั้นไม่มีวัตถุวิเศษ โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมทางทะเล การตรวจสอบที่ความลึก 15 เมตรใต้น้ำอาจจะไม่พบอะไร แต่ครั้งนี้เมื่อการขยายเพิ่มขึ้นถึง 100 เมตร โอกาสที่จะพบวัตถุวิเศษก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

เพียงแค่เขากวาดสายตาไป เขาก็พบเจอสิ่งที่ดี

“ในที่สุดก็เจอ” แสงสีเทาจางๆปรากฏในสายตาของฟางเสิ่น

เขาใช้ดวงตาสวรรค์ซูมเข้าไปใกล้ แม้จะไม่สามารถเห็นรูปร่างหน้าตาของวัตถุวิเศษได้จากมุมมองของดวงตาสวรรค์ แต่ก็สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนได้

“ที่นี่คือ บริเวณทะเลระหว่างมณฑลหลินไห่และหมู่เกาะตงไห่” ฟางเสิ่นระบุตำแหน่งของวัตถุวิเศษนั้นได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งอยู่ในพื้นที่ที่เคยตรวจสอบมาก่อน และด้วยการขยายในแนวดิ่งครั้งนี้ จึงทำให้ค้นพบวัตถุได้สำเร็จ

เขาหยุดใช้ดวงตาสวรรค์และถอนหายใจเบาๆ วัตถุวิเศษนั้นจะเหมาะสมสำหรับการประมูลหรือไม่ ยังต้องให้เขาไปหามันด้วยตนเองก่อนจึงจะบอกได้

ฟางเสิ่นเอนหลังลงบนเตียง ครุ่นคิดอยู่สักพัก

ตอนนี้การประชาสัมพันธ์ของสองโลกประมูลเริ่มส่งผลลัพธ์แล้ว การให้ความสนใจต่อการประมูลจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และสถานการณ์ก็จะค่อยๆเอื้ออำนวยต่อพวกเขามากขึ้น แต่ฟางเสิ่นรู้ดีว่านี่เป็นเพียงการเตรียมการ เป็นการรวบรวมพลังที่แท้จริง จุดไคลแมกซ์และบททดสอบสุดท้ายจะอยู่ที่การเปิดเผยครั้งแรกในเดือนที่สาม หรือแม้แต่การประมูลครั้งที่สองในเดือนที่หกของสองโลกประมูล

ช่วงเวลานั้นแหละจะเป็นจุดชี้ขาดสำคัญ หากประสบความสำเร็จ สองโลกประมูลจะทะยานขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ฝ่าฟันอุปสรรคและสร้างชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่ขึ้นต่อไป

เขาคิดว่าการอยู่ต่อในเมืองหมิงจูต่อไปก็ไม่มีประโยชน์มากแล้ว เซี่ยหย่าซวี่จะสามารถจัดการเรื่องของสองโลกประมูลได้อย่างแน่นอน สิ่งที่เขาต้องทำคือออกไปหาวัตถุวิเศษสองชิ้นที่เหมาะสมสำหรับการประมูล เพื่อเตรียมพร้อมรับบททดสอบครั้งนี้

จบบท