บทที่ 232 ออกไปเดินเล่น
เมื่อพูดจบ, ชุ่ยหลิ่วตบหน้าอกของตัวเองเบาๆ แล้วหันศีรษะเล็กน้อยเพื่อสบตากับเหลียนซิน ฝ่ายหลังส่ายหัวเล็กน้อย เตือนนางว่าไม่ควรพูดจาไม่เหมาะสมต่อหน้าซูเล่อหยุน "คุณหนู, บ่าวพูดผิดไปแล้วเจ้าค่ะ" ชุ่ยหลิ่วกำมือแน่นด้วยความอายและก้มศีรษะลง นางหลุดปากพูดไปโดยไม่คิด ในฐานะบ่าวไม่ควรพูดจาล้อเลียนนายเช่นนี้...