บทที่ 167 ลางร้าย
เซวี่ยหมิงจื่อนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับ รถเคลื่อนออกจากย่านเก่าอย่างช้า ๆ แต่จิตใจของเขายังคงว้าวุ่นและไม่สงบ เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่า ดวงอาทิตย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้านั้น แท้จริงแล้วคือกระบี่ทองสัมฤทธิ์โบราณที่เสิ่นหยวนสวมพกติดตัวมาตลอด กระบี่ที่ดูเหมือนเก่าและเต็มไปด้วยสนิมเขรอะกลับสามารถแสดงพลังอัน...