บทที่ 113 นี่สินะที่เรียกว่าความคิดสร้างสรรค์พรั่งพรูราวกับกลั้นฉี่ไม่อยู่
บทละครจริงๆ จังๆ มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? แม้แต่ตอนเรียนยังไม่เคยเขียนเรียงความ 800 ตัวอักษรง่ายๆ แบบนี้เลยนะ? ตอนแรกทุกคนคิดว่าแค่พูดเล่น แต่ไม่นึกว่าโจวฮ่าวจะวิ่งกลับห้องไปเลย ทิ้งให้คนที่เหลือยืนมองหน้ากันงงๆ "ผมแค่พูดเล่นๆ เฉยๆ นะ" กั๋วเฉินพูดอย่างงุนงง "บางทีนี่อาจจะเป็นอัจฉริยะก็ได้" หลินซีหน...