บทที่ 78 : วิชาศักดิ์สิทธ์, แสงศักดิ์สิทธ์แห่งความโกลาหล!
บทที่ 78 : วิชาศักดิ์สิทธ์, แสงศักดิ์สิทธ์แห่งความโกลาหล! ทันทีที่ร่างของลู่ชิงซวนปรากฏบนยอดเขา หนานกงอิงเยว่ก็หันกลับมา ทันใดนั้น, ดวงตาคู่สวยก็สะท้อนภาพชายหนุ่มรูปงาม "เจ้าเป็นผู้นำคฤหาสน์ราชาลู่สินะ" หนานกงอิงเยว่มองลู่ชิงซวนตั้งแต่หัวจรดเท้า ในใจของเธอแอบประหลาดใจที่ผู้นำคฤหาสน์ราชาลู่...
