บทที่ 45 เพื่อนร่วมชั้นแนะนำตัว! อาจารย์ที่ปรึกษาทั้ง 12 คน!

หลินฉางเฟิงค่อยๆ นั่งลง

หัวข้อสนทนาของทุกคนล้วนเกี่ยวกับอาชีพทั้งสิ้น

ตอนนี้ พวกเขาต่างตรวจสอบอาชีพของกันและกัน

เริ่มจากหลินฉางเฟิง

"ชื่อ: หลินฉางเฟิง"

"ข้อมูลอาชีพ: ราชาแห่งวิญญาณ (อาชีพซ่อนเร้นที่มีเพียงหนึ่งเดียว)"

"ระดับ: 19"

ต่อมาคือหลี่ผิง

"ชื่อ: หลี่ผิง"

"ข้อมูลอาชีพ: ผู้ใช้พลังระเบิด (อาชีพหายาก)"

"ระดับ: 16"

จากนั้นคือหลี่อาน

"ชื่อ: หลี่อาน"

"ข้อมูลอาชีพ: นักรบคลั่ง (อาชีพหายาก)"

"ระดับ: 16"

ซูเข่อชิง

"ชื่อ: ซูเข่อชิง"

"ข้อมูลอาชีพ: ผู้ใช้วิญญาณภาพลวง (อาชีพซ่อนเร้น)"

"ระดับ: 16"

เมื่อเห็นอาชีพของเธอ คนอื่นๆ ต่างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ

พวกเขาเคยเห็นอาชีพหายากมามากมาย แต่อาชีพซ่อนเร้นนั้นหาได้ยากจริงๆ

แน่นอนว่าอาชีพซ่อนเร้นที่มีเพียงหนึ่งเดียวของหลินฉางเฟิงนั้นไม่เหมือนกัน ทั่วโลกไม่มีใครมีอาชีพเดียวกับเขาเลย

นี่คือความพิเศษของเขา!

ต่อไปคือหวังเสี่ยวหยู

หลินฉางเฟิงรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมาก

เขาเปิดหน้าต่างข้อมูลของหวังเสี่ยวหยู

"ชื่อ: หวังเสี่ยวหยู"

"ข้อมูลอาชีพ: เอลฟ์เงา (อาชีพซ่อนเร้น)"

"ระดับ: 17"

ครั้งนี้ แม้แต่หลินฉางเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

หวังเสี่ยวหยูที่ดูธรรมดาและแม้กระทั่งดูหม่นหมองนั้น กลับมีอาชีพซ่อนเร้นด้วย และยังเป็นเอลฟ์เงาที่มีประโยชน์มากอีกต่างหาก!

ยิ่งกว่านั้น เขายังมีระดับสูงกว่าคนอื่นๆ อีกสามคน คือระดับ 17!

แต่หลินฉางเฟิงก็กลับมาสู่ความสงบเยือกเย็นตามปกติอย่างรวดเร็ว

ในโลกนี้มีผู้แข็งแกร่งมากมายนับไม่ถ้วน และมีอัจฉริยะมากมายที่ล้มหายตายจากไป

มีเพียงพลังเท่านั้นที่เป็นสิ่งสำคัญในการพูดคุย

"ไม่นึกเลยว่าเจ้าหมอนี่จะแข็งแกร่งขนาดนี้ อาชีพเอลฟ์เงา ตามตำนานว่ากันว่าในยามค่ำคืน เจ้าคือผู้ครองราตรีเลยนะ"

หลี่ผิงพูดอย่างอิจฉาพลางยัดลูกชิ้นเข้าปาก

พูดอย่างเคร่งครัดแล้ว อาชีพเอลฟ์เงาก็ถือเป็นอาชีพจอมเวทเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นจอมเวทธาตุมากกว่า สามารถใช้พลังแห่งรัตติกาลได้ แต่ในตอนกลางวันจะอ่อนแอลงบ้าง

ในทีม จอมเวทที่มีพลังธาตุส่วนใหญ่สามารถทดแทนหมอรักษาได้ เพราะพลังของธาตุเหมาะสมที่สุดสำหรับการเยียวยา

"ก็ดีนะ"

หวังเสี่ยวหยูพูดประโยคนี้ แต่สายตากลับจ้องมองไปที่หลินฉางเฟิงตรงๆ

เขายังคงมีท่าทางเรียบเฉยเช่นเคย

เมื่อเห็นท่าทางไม่สนใจของเขา ดวงตาของหวังเสี่ยวหยูก็ค่อยๆ หลุบต่ำลง

ยังไม่แข็งแกร่งพอสินะ...

หลังจากกินข้าวเสร็จ เนื่องจากตอนบ่ายยังมีเรียน พวกเขาจึงแยกย้ายกันไป

หลินฉางเฟิงและหวังเสี่ยวหยูเดินกลับหอพักด้วยกัน

ทันใดนั้น เสียงเย็นชาก็ทำลายความเงียบระหว่างทั้งสอง

"อาชีพเอลฟ์เงานั้นแข็งแกร่งมาก แต่ใช้พลังธาตุมืด เจ้าว่ามันจะเสริมกับอาชีพราชาแห่งวิญญาณของข้าได้ไหม?"

ใช่แล้ว หลินฉางเฟิงไม่ได้แค่เย็นชาไปเรื่อย แต่เขากำลังครุ่นคิดถึงปัญหานี้มาตลอด

"หืม?" หวังเสี่ยวหยูดูเหมือนจะยังไม่ทันตั้งตัว

หลินฉางเฟิงอธิบายอย่างใจเย็นอีกครั้ง

เขาจึงค่อยๆ ตอบสนอง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย

"ลองดูในการฝึกครั้งต่อไปก็ได้"

แม้จะพูดน้อย แต่ระยะห่างระหว่างทั้งสองก็ดูเหมือนจะใกล้ชิดกันมากขึ้น

ในอีกไม่กี่วันต่อมา

เหล่านักเรียนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในรั้วโรงเรียนเหล่านี้ได้ผ่านประสบการณ์ที่ทรมานที่สุดในประวัติศาสตร์!

ทุกวันต้องวิ่งเช้า 100 กิโลเมตร จากตอนแรกที่ใช้เวลาสี่ชั่วโมง สุดท้ายก็ถูกบีบให้เหลือแค่สามชั่วโมง

แต่ก็ยังคง! ไม่มีใครตกหล่นเลยสักคน!

ทุกบ่าย พวกเขาต้องฝึกซ้อมพร้อมกัน

การต่อสู้ระยะประชิด!

เพียงไม่กี่วัน หลายคนก็มีรอยฟกช้ำตามร่างกายแล้ว

แต่ก็ยังคงไม่มีใครยอมแพ้

ทุกคืนยังมีการฝึกเพิ่มเติม นักเรียนที่เรียนระบบร่างกายก็ฝึกความแข็งแกร่งและความอดทนต่อ ส่วนนักเรียนที่เหลือก็ฝึกการเรียกใช้และพลังเวทมนตร์เพิ่มเติม

ตั้งแต่ลืมตาตื่นจนกระทั่งหลับตา ทุกคนเหนื่อยจนพูดไม่ออก

แต่ทุกคนล้วนมีการเปลี่ยนแปลงที่เหมือนกัน!

ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ แววตาของทุกคนก็เปลี่ยนไป

ถ้าพูดว่าตอนเข้าโรงเรียนใหม่ๆ พวกเขายังเป็นเหมือนสัตว์น้อยที่ไร้เดียงสา ตอนนี้พวกเขาก็เติบโตเป็นสัตว์ร้ายที่สามารถล่าเหยื่อได้ด้วยตัวเองแล้ว

และเวลาในการเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาก็มาถึงอย่างเงียบๆ ในช่วงเวลานี้

แต่เช้าตรู่

ในโรงยิมในร่ม

นักเรียนทุกคนมารวมตัวกันแต่เนิ่นๆ แล้ว

แถวที่เป็นระเบียบเรียบร้อยยืนอยู่ตรงกลาง หลิวเจียงยืนอยู่บนแท่นพูด มองดูเด็กๆ ที่มีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดเหล่านี้ ในดวงตาแอบมีแววพอใจ

อย่างน้อยก็ต้องถึงระดับนี้ถึงจะสามารถตอบสนองความต้องการของเหล่าอาจารย์จอมโหดได้

วันนี้ หลิวเจียงแม้แต่คำพูดกดดันก็ขี้เกียจพูด

เขาโบกมือใหญ่ เปิดประตูด้านหลัง

จากนั้น อาจารย์ที่ปรึกษาทั้งสิบสองคนก็ค่อยๆ เดินออกมาจากประตูบานนั้น

ในนั้นมีอาจารย์ผู้หญิงสี่คนด้วย

สายตาของทุกคนถูกดึงดูดในทันที มองไปที่พวกเขา

เห็นอาจารย์ที่ปรึกษาทั้งสิบสองคนนั้นสง่างาม แต่ละคนแผ่รัศมีที่ไม่ธรรมดา ในดวงตามีความคมกริบที่ผ่านการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน เพียงแค่สบตากันก็ทำให้รู้สึกตื่นเต้นในใจ

และอาจารย์เหล่านี้ พวกเขาไม่รู้สึกแปลกหน้าเลย

"นั่นคืออัศวินศักดิ์สิทธิ์ระดับมหากาพย์! ไม่นึกเลยว่าเขาจะมาสอนพวกเรา!"

"คนนั้นไม่ใช่นินจาเสน่ห์ระดับมหากาพย์หรอกหรือ? พระเจ้า ในโลกนี้จะมีผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ได้ยังไง!?"

"โอ้โห พวกนายเห็นไหม ราชาดาบศักดิ์สิทธิ์!"

ตอนนี้ ทั้งโรงยิมในร่มตกอยู่ในความบ้าคลั่งราวกับคลื่น

มีเพียงหลินฉางเฟิงที่เม้มปากไม่พูดอะไร

แต่สายตาของเขากลับมองไปที่คนสุดท้ายในกลุ่มสิบสองคนนั้น

หญิงคนนั้นตอนนี้มีสีหน้าไม่พอใจ ราวกับถูกบังคับให้มาเลือกนักเรียนอย่างไรอย่างนั้น

สิบเอ็ดคนแรกล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่มีชื่อเสียงโด่งดังในปัจจุบัน มีเพียงผู้หญิงคนสุดท้ายในกลุ่มเท่านั้นที่เป็นคนไม่มีชื่อเสียง

ดังนั้น จึงไม่มีใครอยากจะมองไปที่เธอ

ดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกถึงสายตาของหลินฉางเฟิง

หญิงคนนั้นค่อยๆ หันหน้ามา มองตรงไปที่หลินฉางเฟิง

เพียงชั่วขณะเดียว หลินฉางเฟิงก็รู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาเริ่มมึนงง

แต่เขาก็ยังคงมองเธอเงียบๆ

ไม่นาน มุมปากของหญิงคนนั้นก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย

เจ้าหนูคนนี้ น่าสนใจนี่

ไม่นาน ม่านของละครเรื่องนี้ก็เปิดขึ้น

ตามตำแหน่งที่แตกต่างกัน ทุกคนต่างเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับตัวเอง นักเรียน 55 คนเกือบทั้งหมดเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาสิบเอ็ดคนแรกที่มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพนับถือ

และบรรดาอาจารย์ก็เลือกนักเรียนที่ตนพอใจจากกลุ่มนั้น

ชั้นเรียนที่ 1 ล้วนเป็นอาชีพหายาก พวกเขาจึงเลือกได้อย่างถูกใจ

นักดาบ จอมเวท จอมเวทธาตุ นักเรียก นักโจมตีพลังระเบิด

นอกจากการจับคู่อาชีพแล้ว ต่อไปก็เป็นการคัดกรองระดับ

ในนั้นก็มีนักเรียนที่ไม่ได้รับเลือกด้วย พวกเขาเลือกอาจารย์คนอื่นด้วยความไม่เต็มใจ

แต่ถึงแม้จะถูกคัดออก ก็ไม่มีใครเลือกผู้หญิงที่นั่งพักผ่อนอย่างสบายอารมณ์อยู่ที่มุมห้อง

ยกเว้นหลินฉางเฟิงที่ยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ

เขาเปิดระบบอย่างเงียบๆ

"ในสิบสองคนนี้ ใครแข็งแกร่งที่สุด?"

"คนที่ท่านคิดอยู่ในใจ"

ดวงตาของหลินฉางเฟิงกลับมาชัดเจนอีกครั้ง เขาค่อยๆ เดินไปที่มุมห้อง

(จบบท)