บทที่ 44 เลือกอาจารย์ที่ปรึกษา! ระบบคะแนน!
ในชั่วพริบตา สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก
บนใบหน้าของแต่ละคนปรากฏสีหน้าที่แตกต่างกันไป
สาวๆ มองด้วยสายตาชื่นชม หนุ่มหล่อที่มีพลังก็เป็นที่หมายปองของสาวๆ มากมาย
บางคนมองด้วยความไม่อยากเชื่อ หรือแม้กระทั่งไม่ยอมรับ
ในฐานะที่เป็นคนเก่งเหมือนกัน เมื่อมีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้มายืนอยู่ตรงหน้า ไม่มีใครยอมก้มหัวให้!
แน่นอนว่า บางคนก็มองด้วยความชื่นชมและใฝ่ฝันอย่างบริสุทธิ์
ส่วนซูเข่อชิงและฉีเหยียนหรัน กลับมองด้วยสายตาที่ซับซ้อน
พวกเธอรู้ดีที่สุดถึงพลังที่มีมาแต่กำเนิดของหลินฉางเฟิง
ซูเข่อชิงยืนอยู่ที่สนาม เงยหน้ามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่กลางแสงอาทิตย์ ตอนที่พบกันครั้งแรกที่เขาซีซาน หลินฉางเฟิงมีพลังแค่ระดับ 11 เท่านั้น
แต่ตอนนี้ เขาอยู่ที่ระดับ 19 ซึ่งแม้แต่เธอก็ไล่ตามไม่ทัน
เมื่อมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง ภายใต้การเพิ่มพลังด้วยเงินมากมาย เธอเพิ่งจะผ่านระดับ 16 ไปได้อย่างหวุดหวิด เธอยังรู้สึกภูมิใจกับสิ่งนี้เสียด้วย
สายตาของหญิงสาวค่อยๆ เปลี่ยนไป
ส่วนฉีเหยียนหรันที่อยู่ข้างๆ ยิ่งมีสีหน้าซับซ้อน
เธอยังคงจำได้ว่าพลังของหลินฉางเฟิงอยู่ที่ระดับ 9 หลังจากออกมาจากดันเจี้ยน แม้แต่ตอนที่ได้ยินว่าเขาได้อันดับหนึ่งในการสอบ เธอก็แค่คิดว่าเป็นเรื่องเล่าเท่านั้น
จนกระทั่งวันนี้ เธอถึงได้ตระหนักอีกครั้งถึงความแตกต่างของพลังระหว่างพวกเขาสองคน
ความรู้สึกพ่ายแพ้ผุดขึ้นมาในใจ
"ดูเหมือนว่าพวกเธอคงไม่มีข้อคัดค้านใช่ไหม?"
หลิวเจียงมองดูสีหน้าที่ซับซ้อนของทุกคน มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย
คนที่มีพลังแข็งแกร่งในวัยเดียวกัน คือมาตรฐานที่สามารถกระตุ้นความต้องการเอาชนะได้มากที่สุด เขาตั้งใจพูดระดับของหลินฉางเฟิงออกมาต่อหน้าทุกคน
ถึงเวลาแล้วที่จะต้องกดดันพวกเด็กๆ ที่หยิ่งผยองเหล่านี้
"......"
หลินฉางเฟิงฉลาดเพียงใด เขาเข้าใจเจตนาของหลิวเจียงเกือบจะในทันที
แต่นี่ก็หมายความว่าเขาถูกผลักให้กลายเป็นเป้าโจมตีโดยไม่ต้องสงสัย
"เอาล่ะ คลาสเช้าก็แค่นี้ กลับไปพักผ่อนกันซะ"
"อ้อ อีกหนึ่งสัปดาห์จะมีการประชุมใหญ่ระหว่างครูกับนักเรียนที่โรงยิมในร่ม อาจารย์สายการต่อสู้ทั้งหมดจะมารวมตัวกัน พวกเธอสามารถเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาได้ด้วยตัวเอง"
หลิวเจียงค่อยๆ ประกาศข่าวที่น่าตื่นเต้นนี้ต่อหน้าทุกคน
ในมหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้า นอกจากการเรียนรวมในห้องใหญ่แล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดก็คือการมีอาจารย์ที่ปรึกษาส่วนตัว!
อาจารย์เหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นในสาขาต่างๆ มีประสบการณ์ในการสอนที่ยอดเยี่ยม แม้แต่ของรางวัลที่พวกเขาให้โดยบังเอิญ ก็เป็นสิ่งที่นักเรียนปรารถนา!
นี่เป็นสิทธิพิเศษเฉพาะของมหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้า!
นักเรียนทุกคนสามารถเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาที่ตนต้องการได้
แต่! ต้องผ่านการทดสอบของอาจารย์ด้วย!
ไม่ใช่แค่นักเรียนเลือกอาจารย์ แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นอาจารย์ที่เลือกนักเรียน!
อาจารย์แต่ละคนจะรับนักเรียนไม่เกิน 10 คน รวมเป็นกลุ่มเล็กและทีม ซึ่งในอนาคตจะมีโอกาสได้ออกไปนอกมหาวิทยาลัย!
แต่ละทีมจะได้รับคะแนนจากการทำภารกิจต่างๆ ให้สำเร็จ และอาจารย์แต่ละคนก็จะเปิดดันเจี้ยนต่างๆ เพื่อเพิ่มพลังให้กับพวกเขา!
นี่คือสิ่งที่ทุกคนใฝ่ฝัน!
ทันทีที่หลิวเจียงประกาศข่าวนี้ นักเรียนที่เคยรู้สึกท้อแท้ก็เกิดประกายตื่นเต้นในดวงตาขึ้นมาทันที ความรู้สึกพ่ายแพ้ถูกโยนทิ้งไปในชั่วพริบตา
นั่นเป็นโอกาสที่จะได้ติดต่อกับอาจารย์ระดับสุดยอด!
นี่ก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้นักเรียนทุกคนพยายามสอบเข้าหัวชิงเลียนต้า!
มุมปากของหลิวเจียงยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย
ตีหนึ่งทีแล้วให้ลูกอมหนึ่งเม็ด นี่เป็นกลยุทธ์ประจำของอาจารย์ประจำชั้น
ไม่นาน ความตื่นเต้นก็ท่วมท้นทุกคน
แม้กระทั่งตอนที่ทุกคนแยกย้ายกันไป ก็ยังคงถกเถียงเรื่องนี้อย่างออกรส
"อาเฟิง พวกเราไปกินข้าวที่โรงอาหารกันเถอะ"
ในกลุ่มคน เห็นหลี่ผิงและหลี่อานเดินเข้ามา คล้องแขนหลินฉางเฟิงอย่างสนิทสนม ใบหน้าของทั้งสองเปี่ยมด้วยรอยยิ้มบริสุทธิ์
หลินฉางเฟิงหัวเราะแห้งๆ สองที แล้วตอบรับคำเชิญของพวกเขา
ทั้งสองคนไม่ได้มาจากเมืองหลวง ไม่มีความรู้สึกถือตัวในกระดูก อยู่ด้วยกันก็รู้สึกสบายใจพอสมควร
"ผมก็จะไปด้วย"
ในตอนนั้นเอง หวังเสี่ยวหยูที่ปกติเงียบขรึมก็เอ่ยปากขึ้น
หลังจากรู้พลังของหลินฉางเฟิง หวังเสี่ยวหยูก็ดูเคร่งขรึมน้อยลง กลับกลายเป็นเข้าหาหลินฉางเฟิงอย่างกระตือรือร้น
เป็นเพื่อนร่วมหอเดียวกัน หลินฉางเฟิงย่อมไม่ปฏิเสธ
หนุ่มๆ เดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันไป แต่ถูกสาวน้อยคนหนึ่งขวางทางเอาไว้
"พวกคุณคงไม่ว่าอะไรถ้าจะเพิ่มอีกคนใช่ไหมคะ?"
คนที่มา ก็คือซูเข่อชิง
เห็นเธอยังมีเหงื่อเล็กน้อยบนหน้าผาก ดวงตาสีฟ้าใสเปล่งประกายใต้แสงอาทิตย์ ยิ้มหวานมองพวกเขา
เมื่อสาวสวยขอร่วมทาง ย่อมไม่มีใครปฏิเสธ
"ได้สิ ได้สิ งั้นไปด้วยกันเลย"
แต่สายตาของซูเข่อชิงกลับจ้องมองที่หลินฉางเฟิง
รู้สึกอึดอัดที่ถูกมอง หลินฉางเฟิงถอนหายใจเบาๆ แทบไม่ได้ยิน
"งั้นไปด้วยกันนะ?"
"ได้!"
รอยยิ้มบนใบหน้าของซูเข่อชิงลึกซึ้งขึ้น เดินไปด้วยกัน
เงาของพวกเขาที่เดินเคียงข้างกันทอดยาวใต้แสงอาทิตย์
ไม่ไกลออกไป ฉีเหยียนหรันกำหมัดแน่น เธอลังเลที่จะเดินเข้าไปหาพวกเขา แต่ก็ยังกังวลบางอย่าง สุดท้ายก็ไม่ได้ตามไป
หลายปีต่อมา เมื่อฉีเหยียนหรันนึกย้อนกลับไป
บางทีอาจจะเป็นตอนนี้เองที่พวกเขาถูกกำหนดให้แยกจากกัน
กลุ่มคนเดินมาถึงโรงอาหาร ตอนนี้ห้องเรียนอื่นๆ ยังเรียนอยู่ โรงอาหารขนาดใหญ่จึงมีเพียงนักเรียนจากห้อง 1 กระจัดกระจายอยู่ไม่กี่คน
ต้องบอกว่า สวัสดิการของมหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้านั้นยอดเยี่ยมจริงๆ
อาหารหลากหลายวางเรียงรายอยู่ที่หน้าต่าง มีร้านค้าเรียงกันขายอาหารนานาชนิด แม้กระทั่งของพิเศษจากภูมิภาคต่างๆ
นับว่าเป็นการออกแบบที่คำนึงถึงความต้องการของมนุษย์จริงๆ
ทุกคนเข้าแถวที่หน้าต่างเพื่อตักอาหาร มื้อหนึ่งใช้ 5 คะแนน
เมื่อเห็นยอดคงเหลือ 1,045 คะแนนในบัญชีของตัวเอง หลินฉางเฟิงก็ขมวดคิ้ว
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องหาทางหาคะแนนเพิ่มแล้ว
คะแนนเป็นสิ่งจำเป็นในมหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้า!
ทุกเดือน มหาวิทยาลัยจะแจกคะแนน 1,000 คะแนนให้กับนักเรียนทุกคน เพื่อใช้ในการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐาน ส่วนที่เหลือต้องหาเอาเอง!
คะแนนจะได้รับจากการทำภารกิจต่างๆ ให้สำเร็จ การเข้าร่วมดันเจี้ยนของมหาวิทยาลัยและฆ่าสัตว์ร้ายก็จะได้รับคะแนนโดยอัตโนมัติ!
หลิวเจียงพูดถูก ในมหาวิทยาลัยนี้ ถ้าไม่มีคะแนน อาจจะไม่มีแม้แต่ข้าวกิน
คะแนนไม่เพียงแต่ใช้สำหรับการดำรงชีวิตเท่านั้น แต่ยังใช้ในคลังวัสดุพิเศษของหัวชิงด้วย คะแนนต่างกันสามารถแลกเปลี่ยนยาและสิ่งของต่างๆ ได้
เพียงแค่มีคะแนนถึงจำนวนหนึ่ง แม้แต่ไม้เท้าวิเศษและอุปกรณ์หายากก็สามารถได้มาอย่างง่ายดาย แม้แต่อาจารย์ก็ยังทำการแลกเปลี่ยนในคลังวัสดุ
และสิ่งของเหล่านี้ ส่วนใหญ่ได้มาจากนักเรียนที่ได้รับในดันเจี้ยนหรือจากทรัพยากรส่วนตัว เมื่อส่งมอบให้คลังวัสดุก็จะได้รับคะแนนตามสมควร
ดังนั้น ถ้าอยากมีชีวิตรอดในมหาวิทยาลัยนี้ แต่ไม่มีความสามารถในการหาคะแนน ก็ต้องพึ่งการเติมเงินเท่านั้น
น่าเสียดายที่มหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้าต้องการป้องกันการพึ่งพาการเติมเงินทั้งหมด สิ่งของที่ไม่ได้มาจากดันเจี้ยนจะถูกซื้อในราคาเพียงครึ่งเดียว
รูปแบบนี้ คล้ายกับสมาคมการค้าต้าเซี่ยมาก
แต่ในหัวชิง รูปแบบนี้บริสุทธิ์กว่า
เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง! จะถูกทำให้เกิดประโยชน์สูงสุด!
(จบบท)