ตอนที่แล้วบทที่ 395 คาถาพิฆาตแห่งรุ่งอรุณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 397 แม่มด

บทที่ 396 คาถาพิฆาตและการทำสมาธิ


บทที่ 396 คาถาพิฆาตและการทำสมาธิ

เสียงระเบิดดังกึกก้อง!

อุกกาบาตลูกแล้วลูกเล่าระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า

ตูม !ตูม !

เกิดห่าฝนเพลิงตกลงมา และในทุกหยดของห่าฝนเพลิงนั้น แฝงพลังเวทมนตร์ที่มีความรุนแรงเกินกว่า 1,000 หน่วย!

เสียงระเบิดตูมตามดังสนั่น โลกสั่นสะเทือน ท้องฟ้ากู่ร้อง แม้แต่มิติเองก็ยังรับแรงระเบิดไม่ไหว ก่อให้เกิดรอยแยกในอากาศที่เปิดขึ้นและปิดลงอย่างรวดเร็ว

พ่อมดระดับสามสองคนที่นำกองทัพ ถูกทำลายสิ้นภายใต้ฝนเพลิงโดยไม่ทันได้เอ่ยคำใด ส่วนการระเบิดขนาดมหึมาแผ่ขยายออกไปอย่างต่อเนื่อง

ภายในบริเวณกว้างรอบเมือง กลายเป็นนรกแห่งเปลวไฟในชั่วพริบตา!

พ่อมดแห่งกองทัพค้อนแห่งหนามที่เหลืออยู่ไม่มีทางต้านทานได้ ได้แต่ยืนมองอย่างสิ้นหวังขณะไฟลุกลามเผาผลาญตัวเอง—เพราะการโจมตีของพายุไฟล้างโลกครอบคลุมพื้นที่กว้างเกินไป ทำให้ทุกวิธีหลบหนีกลายเป็นเรื่องน่าขัน!

หลังจากห่าฝนเพลิงระลอกหนึ่ง พ่อมดกองทัพค้อนแห่งหนามทั้งหมดถูกทำลายล้างสิ้น ยกเว้นเพียงเมืองที่คาโซอยู่ ซึ่งยังคงสมบูรณ์ปลอดภัย ส่วนทุกสิ่งรอบข้างกลายเป็นนรก ผืนแผ่นดินยุบตัว ลาวาเดือดพล่าน ดูราวกับพื้นที่นั้นกลายเป็นทะเลลาวาในทันที

เสียงปิดภาพดังกึกทันที ทำให้เรย์ลินยังคงยืนนิ่งด้วยความตกตะลึงไม่หาย

“พื้นที่ที่ท่านคาโซใช้คาถา หลังจากนั้นก็กลายเป็นกลุ่มภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่น พื้นที่นี้เกิดการปะทุแทบทุกปี และส่งผลกระทบทำลายสิ่งมีชีวิตในรัศมีหลายร้อยลี้รอบข้าง ทำให้กลายเป็นดินแดนมรณะ…”

โรบินยังคงอธิบายให้เรย์ลินฟัง

“พลังของเวทมนตร์ที่ไปถึงขั้นบิดเบือนกฎแห่งธรรมชาติจนถึงที่สุด ก็คือภาพอันน่าหวาดหวั่นแบบนี้?”     เรย์ลินพึมพำกับตัวเอง

“หลังจากเหตุการณ์นี้ พ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณทั้งหมดของทวีปกลางได้รวมตัวกันลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพ โดยกำหนดไว้ว่าห้ามใช้คาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณในทวีปกลาง ยกเว้นในสถานการณ์พิเศษ และห้ามทำลายสิ่งแวดล้อมในวงกว้างเช่นนี้อีก”

โรบินหัวเราะขื่น ๆ ขณะกล่าวต่อว่า “การทำลายล้างของคาถาพิฆาตแห่งรุ่งอรุณนั้นน่ากลัวเกินไป หากไม่ควบคุมให้ดี อีกไม่กี่สงครามข้างหน้า ทวีปกลางอาจไม่เหลือที่ให้คนอาศัยอีกเลย และอาจถึงคราวล่มสลายเหมือนในอดีต”

“เฮ้อ…” เรย์ลินถอนหายใจยาว

ภาพที่เห็นเมื่อครู่ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวจริง ๆ

แม้ว่าเขาจะเคยมีเศษเสี้ยวของความทรงจำเกี่ยวกับพลังของแมงป่องชาย แต่พ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณกับสิ่งมีชีวิตระดับดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เขาเพียงสัมผัสได้ถึงพลังทางกายภาพที่แข็งแกร่งของอีกฝ่าย แต่สำหรับสงครามโบราณระดับสูงนั้นมันยากเกินไปที่จะเข้าใจ

แต่ตอนนี้เขาได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วว่าพ่อมดระดับสี่ที่ใช้พลังเวทมนตร์เพียงอย่างเดียวสามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้!

“พลังของเวทมนตร์ระดับสี่ ทำไมถึงก่อให้เกิดผลกระทบที่น่ากลัวเช่นนี้ได้? แม้จะเป็นการรวมคาถาเข้าด้วยกันก็ไม่น่าจะได้ผลเช่นนี้!” เรย์ลินพึมพำ

“ฮ่าฮ่า! นี่คือคาถาพิฆาตแห่งรุ่งอรุณ! มันเป็นข้อห้ามโบราณ! ไม่อาจเปรียบเทียบกับคาถารวมธรรมดาได้เลย! คาถารวมธรรมดาทำได้เพียงเพิ่มพลัง 100% ก็ถือว่าเป็นที่สุดแล้ว! แต่คาถาพิฆาตแห่งรุ่งอรุณนั้น สามารถเพิ่มพลังได้มากกว่าสิบเท่าเป็นอย่างต่ำ!”

โรบินส่ายหัวพร้อมกับแสดงท่าทีไม่เห็นด้วยอย่างชัดเจน

“เป็นไปไม่ได้ คาถาทั่วไปไม่สามารถรองรับการใช้พลังมหาศาลนี้ได้ ยกเว้นว่า…” ดวงตาของเรย์ลินเปล่งประกายขึ้นเมื่อเขานึกอะไรบางอย่างออก

“ถูกต้อง! เธอคิดได้ถูกต้องแล้ว! ใช่เลย! มีเพียงการใช้เวทมนตร์ที่เป็นการผสมผสานกับคาถาพื้นฐานที่สิ้นเปลืองพลังน้อย แต่มีพลังมาก จึงสามารถสร้างคาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณได้! การฝึกฝนเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงในยุคโบราณนั้น เป็นผลจากการทดลองอย่างมากมายของพ่อมดยุคโบราณ เพื่อออกแบบคาถาพื้นฐานที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสร้างคาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณ และทำให้มันกลายเป็นสัญชาตญาณในจิตสำนึกของพ่อมด”

โรบินอธิบายอย่างละเอียด

“เทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงนั้นจำเป็นต้องมีถึงสี่ขั้น ซึ่งนี่เป็นเหตุผล! เฉพาะพ่อมดที่ฝึกฝนตามเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงจนสร้างคาถาพื้นฐานขึ้นมาได้เท่านั้น ในระดับสี่ถึงจะสามารถผสานคาถาพื้นฐานของตนและสร้างคาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณได้! นั่นคือเหตุผลว่าทำไมขั้นที่สี่ของเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงจึงเป็นส่วนที่ล้ำค่าที่สุด!”

“แล้วพวกพ่อมดที่ใช้ ‘น้ำแห่งกรีน’ ในการทำให้แม่แบบคาถาพื้นฐานคงที่ล่ะ?” เรย์ลินถามทันที แต่เขาก็รู้สึกว่าตนเองถามคำถามโง่ ๆ

“น้ำแห่งกรีนกับแม่แบบคาถาพื้นฐาน? นั่นเป็นวิธีการเลื่อนขั้นของบ้านเกิดเธอสินะ? ในทวีปกลางของเราก็มีวิธีเช่นนั้น…โชคดีที่น้องชายไม่เลือกวิธีนั้น!”

โรบินยิ้มให้ด้วยสีหน้าโล่งใจ

“การสร้างคาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณนั้น เป็นผลจากการสะสมประสบการณ์ของพ่อมดยุคโบราณที่ไม่รู้กี่รุ่นแล้ว พวกพ่อมดที่สร้างคาถาพื้นฐานหลากหลายอย่าง ผสานเข้ากันไม่ได้ ก็นับว่าโชคดีแล้วถ้ามันไม่ทำลายล้างกันเอง จะหวังให้พวกเขาผสานเป็นคาถาพิฆาต? ฝันไปเถอะ! ฉันไม่แปลกใจเลยหากพวกนั้นจะระเบิดตาย!”

ใบหน้าของเรย์ลินเคร่งขรึม เขารู้ดีว่าการสร้างคาถาพิฆาตจากไม่มีอะไรเลยนั้นยากเย็นเพียงใด แม้ว่าเขาจะมีชิปช่วยก็ยังไม่มั่นใจว่าจะทำได้ พ่อมดพวกนั้นคงได้แต่ร้องไห้เท่านั้น

โรบินยิ้มออกมาเมื่อพูดถึงจุดนี้ “พูดถึงเรื่องนี้ ในทวีปกลางของเราก็มีพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณบางคนที่เป็นแบบนี้ เนื่องจากคาถาพื้นฐานที่พวกเขาทำให้คงที่ไว้นั้นมีจำนวนมากเกินไปจนไม่สามารถแก้ไขได้ แม้ภายหลังจะโชคดีเลื่อนขั้นเป็นระดับสี่ แต่พวกเขาไม่มีคาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณเลย แถมยังมีปัญหาภายในจากคาถาพื้นฐานที่ขัดกันเอง ทำให้พลังแค่เหนือกว่าพ่อมดระดับสามเพียงเล็กน้อย พวกเขาถูกมองว่าเป็นความอับอายของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณในทวีปกลางของเรา…”

“ตามที่พี่ชายบอกมา คาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณที่เกิดจากเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงล้วนมีรูปแบบที่ตายตัวใช่ไหม?” เรย์ลินนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “แล้วเทคนิคการทำสมาธิของพวกเราที่ชื่อ ‘ดวงตาของโคโมอิน’ เมื่อตอนถึงขั้นที่สี่มันจะรวมกันเป็นคาถาพิฆาตแบบไหน?”

“ใช่เลย! คาถาพิฆาตของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณที่เกิดจากเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงนั้นมีรูปแบบตายตัว เพราะคาถาพื้นฐานของพ่อมดถูกสร้างขึ้นตามเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูง มันย่อมไม่เปลี่ยนแปลง! แค่เห็นคาถาพิฆาตที่พ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณใช้ เราก็รู้ได้ทันทีว่าเขาฝึกเทคนิคการทำสมาธิขั้นไหนอยู่” โรบินพยักหน้า “ส่วนคาถาพิฆาตของพ่อมดสายเลือดโคโมอินของพวกเราก็คือ ‘คาถาแปลงร่างขั้นสุดยอด’!”

“คาถาแปลงร่างขั้นสุดยอด?!” เรย์ลินสงสัยเล็กน้อย

“ใช่! จริง ๆ แล้ว พ่อมดส่วนใหญ่เมื่อเลื่อนขั้นถึงระดับสี่ คาถาพิฆาตของพวกเขาก็จะมีผลคล้ายกัน นั่นก็คือการแปลงร่างเป็นสิ่งมีชีวิตโบราณในตำนาน!”

โรบินพูดด้วยความตื่นเต้น

“หมายความว่า พ่อมดสายเลือดโคโมอิน เมื่อถึงระดับสี่ จะสามารถแปลงร่างเป็นโคโมอินยักษ์ยุคโบราณได้ตามใจชอบ?”

เพียงแค่เรย์ลินนึกถึงความแข็งแกร่งและพลังอันน่ากลัวของแมงป่องชายในฐานะสิ่งมีชีวิตระดับดวงดาวรุ่งอรุณ ถ้าผสานกับสติปัญญาและเวทมนตร์ของพ่อมดอีก…

“มันช่างน่ากลัวจริง ๆ…”

สิ่งมีชีวิตที่มีสายเลือดยุคโบราณนั้นทรงพลังมากอยู่แล้ว สัตว์ยักษ์ระดับดวงดาวรุ่งอรุณยิ่งทำให้พ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณเองไม่กล้าเผชิญหน้าโดยตรง และเมื่อผสานกับพลังของพ่อมด มันจะเพิ่มพลังขึ้นไปถึงระดับไหนกัน? แค่คิด เรย์ลินก็รู้สึกตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหว

“แบบนี้เองสินะ ไม่น่าแปลกใจที่คาถาพื้นฐานจากเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงนั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่ละขั้นถูกออกแบบมาอย่างเหมาะสมที่สุดโดยพ่อมดยุคโบราณเพื่อให้ไม่เกิดการทำลายกันเอง และสามารถผสานเข้ากับพลังที่เข้มข้นของพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณ สร้างความเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัวได้”

เรย์ลินคิดถึงแกนคริสตัลพลังจิตสีแดงเลือดในจิตสำนึกของตัวเองขึ้นมาทันที

หลังจากที่เขาเลื่อนขั้นเป็นพ่อมดระดับสาม แกนคริสตัลของเขาได้ก่อรูปขึ้นเป็นโครงสร้างซ้อนสามชั้นที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น แกนคริสตัลของพ่อมดระดับสามนั้นถูกบีบอัดให้ละเอียดขึ้น อีกทั้งสัญลักษณ์บนแกนก็ยิ่งซับซ้อนมากขึ้น ซึ่งก่อให้เกิดคาถาพื้นฐานของเขา—การสั่นสะท้านด้วยความกลัว!

สัญลักษณ์ของคาถาการสั่นสะท้านด้วยความกลัวนี้เมื่อรวมเข้ากับสัญลักษณ์อื่น ๆ บนแกนคริสตัลได้สร้างสัญลักษณ์ประหลาดสีแดงเลือดที่เหลือเพียงจุดเล็ก ๆ กลางสัญลักษณ์เท่านั้นที่จะทำให้มันสามารถแสดงพลังได้อย่างสมบูรณ์

“นี่อาจจะเป็นต้นแบบของคาถาพิฆาตระดับสี่ของฉันก็เป็นได้” เรย์ลินถอนหายใจ

ทันใดนั้น เขารู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้ทำตามการคำนวณของชิปในการพัฒนาเทคนิคการทำสมาธิขั้นที่สี่ของตาของโคโมอิน

แม้ว่าทฤษฎีของชิปจะสมบูรณ์แบบมาก แต่เทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงของโลกใต้ดินส่วนใหญ่ยังขาดขั้นที่สี่ เทคนิคเพียงอย่างเดียวที่มีอยู่คือ “พลังเทพมังกร” ซึ่งออกแบบมาเฉพาะให้กับพวกมังกรเท่านั้นและไม่มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องในด้านนี้ หากเขาไม่รู้ข้อเท็จจริงนี้มาก่อน เรย์ลินอาจพลาดโอกาสอันล้ำค่าไป และกลายเป็นพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณที่ไม่มีคาถาพิฆาตไปตลอดชีวิต ซึ่งคงจะถูกพวกพ่อมดระดับเดียวกันหัวเราะเยาะจนหมดศักดิ์ศรี!

แต่ในเมื่อเขาเข้าใจหลักการนี้แล้ว หากให้ชิปทำการคำนวณอีกครั้ง ก็อาจจะได้เนื้อหาที่แท้จริงของขั้นที่สี่

เรย์ลินคิดมาถึงตรงนี้จึงสั่งการในความคิดของเขาทันทีว่า “ชิป! ใช้แม่แบบคาถาพื้นฐานของพ่อมดเป็นฐาน คำนวณคาถาพื้นฐานขั้นที่สี่ โดยอ้างอิงจากคาถาแปลงร่างนิรันดร์ได้”

“ภารกิจตั้งขึ้นแล้ว! เริ่มการคำนวณ กำหนดเวลาคาดการณ์เสร็จสิ้น: 158 ปี 9 เดือน!”

ชิปให้เวลาที่เหมือนกับตัวเลขดาราศาสตร์เช่นเคย

เรย์ลินกลอกตาเบา ๆ ทุกครั้งที่ชิปคำนวณสิ่งที่มีระดับสูงกว่าตัวเขาเอง มันต้องใช้เวลาอันยาวนานในการคำนวณ

นี่ทำให้เขาตระหนักว่าหากต้องพึ่งพาตนเองในการสร้างชุดคาถาพิฆาตที่เหมาะสม คงเป็นไปไม่ได้เลย

“ในกรณีนี้ พ่อมดที่ใช้ ‘น้ำแห่งกรีน’ จะต้องกล้าทำลายแกนพลังจิตของตนเองเพื่อเดิมพันกับการฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้นเท่านั้น มิเช่นนั้นตลอดชีวิตคงต้องเป็นแค่ลูกปืนไปตลอด…”

เรย์ลินถอนหายใจเบา ๆ ในโลกของพ่อมดนั้น เต็มไปด้วยกับดักและอันตรายจริง ๆ

“เอาล่ะ เราไปกันเถอะ เรื่องเกี่ยวกับพ่อมดระดับดวงดาวรุ่งอรุณก็แนะนำไปเท่านี้แล้ว นอกจากนี้ ข้อมูลพวกนี้แม้จะไม่ได้เป็นความลับระดับสูง แต่ก็มีเพียงคนในระดับสูงของแต่ละฝ่ายเท่านั้นที่รู้…”

เมื่อเดินออกจากห้อง โรบินหันกลับมาพูดกับเรย์ลิน

..........

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด