บทที่ 288 พรแห่งเลือดเนื้อ: สัตว์ประหลาดหัวกระโหลกยักษ์
[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]
[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]
[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]
บทที่ 288 พรแห่งเลือดเนื้อ: สัตว์ประหลาดหัวกระโหลกยักษ์
ทันทีที่เย่เหรินพูดจบ ผิวน้ำทะเลที่สงบนิ่งก็ปั่นป่วนราวกับน้ำเดือด!
“ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!”
คลื่นยักษ์สูงกว่าสิบเมตรซัดเข้ากระทบชายฝั่งอย่างรุนแรง ร่มชายหาด เก้าอี้ชายหาด ถูกคลื่นซัดหายไปในพริบตา
โชคดีที่นักท่องเที่ยวมีปฏิกิริยาตอบสนองรวดเร็ว พวกเขาส่งเสียงกรีดร้องและวิ่งหนีไปทางด้านหลัง
เย่เหรินมองดูพวกเขาด้วยความงุนงง
ทำไมพวกนายถึงชำนาญกันจัง?
เย่เหรินหันกลับมามองคลื่นยักษ์ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง
เขาอดไม่ได้ที่จะนวดขมับตัวเอง ดูเหมือนว่าไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน ก็ไม่มีวันสงบสุข
เพิ่งจะจัดการกับดอกมาราไปหยก ๆ ขอเวลาพักหายใจบ้างไม่ได้เหรอ?
ถ้ายังคงยุ่งแบบนี้ต่อไป เขาคงเหนื่อยจนโง่แน่ ๆ !
นี่มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่เขาอุตส่าห์ได้มาเชียวนะ!
ตามแผนเดิม คืนนี้เขากับสาว ๆ อีกสองคนควรจะเล่นไพ่ด้วยกัน แต่ตอนนี้กลับมีเจ้าสิ่งนี้โผล่มา?
น่ารำคาญชะมัด อยากจะต่อยดาวเคราะห์สีน้ำเงินให้ระเบิดไปเลย!
เจียงซุ่ยยืนอยู่ข้าง ๆ เย่เหริน ดวงตาคู่สวยเป็นประกายด้วยความประหลาดใจ "อ๊ะ?"
น้องเจียงสัมผัสได้ถึงพลังที่ผิดปกติจากคลื่นทะเลที่กำลังปั่นป่วน
ส่วนราชินีบัวแดงก็กอดอกมองดูคลื่นด้วยความสนใจ
ถึงยังไงเธอก็เป็นถึงจ้าวแห่งห้วงลึก!
และระดับพลังก็พอ ๆ กับเทวทูตตกสวรรค์ นอกจากสมอแห่งความวิปลาสแล้ว ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ที่สามารถคุกคามเธอได้
ในขณะนั้น เย่เหรินมองดูคลื่นที่ค่อย ๆ สงบลง
หนวดสีแดงสดโผล่ออกมาจากคลื่น
หนวดนั้นใหญ่โตมโหฬาร ผิวเต็มไปด้วยตุ่มเนื้อและหน่อดูดที่น่าขยะแขยง
หนวดมีสีแดงราวกับไม่มีผิวหนังปกคลุม เส้นใยกล้ามเนื้อที่เปลือยเปล่าสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ดูน่ากลัวและน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง
“ปั่ก!”
หนวดเส้นหนึ่งฟาดลงบนชายฝั่งอย่างแรง ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนชายหาด!
ทรายละเอียดกระจาย ฝุ่นฟุ้งกระจาย!
“โอ้ พระเจ้า! นั่นมันอะไรกัน? !”
ชาวต่างชาติแถวนั้นร้องเสียงหลง
“ทุกคน เตรียมพร้อมต่อสู้!”
ฮาวายเป็นของประเทศอินทรี และที่นี่ยังมีสมาชิกของหน่วยเทพีเสรีภาพประจำการอยู่
ผู้ผิดปกติคนหนึ่งถือค้อนสงครามรูปร่างโบราณ ค้อนสงครามสลักด้วยอักขระลึกลับเปล่งประกายสีทองจาง ๆ
“เพื่อพระสิริของพระเจ้า!” บาทหลวงในชุดคลุมยาวสีขาวถือไม้กางเขนร้องเพลงสวดเสียงดัง
ยังมีบางคนที่หยิบขวดยาที่เปล่งประกายสีฟ้าออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วกลืนลงไปในอึกเดียว
ในพริบตา ร่างกายของเขาก็เริ่มขยายตัว กล้ามเนื้อปูดโปน ผิวหนังกลายเป็นสีเขียวอมฟ้า
บนหัวปรากฏเขาแหลมคมขึ้นมาคู่หนึ่ง ร่างกายทั้งหมดกลายเป็นมนุษย์กระทิงดุร้าย!
“มอ——!”
มนุษย์กระทิงเงยหน้าคำราม เสียงกึกก้องไปทั่ว!
เหล่าสมาชิกหน่วยเทพีเสรีภาพไม่สนใจไต่ถามเหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น พุ่งเข้าโจมตีทันที
หนวดกระตุกอย่างรุนแรง ผิวถูกระเบิดจนไหม้เกรียม!
ทว่า การโจมตีเหล่านั้นกลับไม่สามารถสร้างบาดแผลร้ายแรงให้กับหนวดได้เลย!
บาดแผลเหล่านั้นฟื้นตัวอย่างรวดเร็วราวกับมีพลังฟื้นฟูขั้นสูง!
“โฮก——!”
พร้อมกับเสียงคำรามกึกก้อง สัตว์ประหลาดขนาดมหึมาที่ไม่อาจพรรณนาได้ ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากเกลียวคลื่น!
มันคือหัวมนุษย์ขนาดยักษ์ที่น่าสะพรึงกลัว!
หัวนั้นมีเส้นผ่านศูนย์กลางถึงสิบกว่าเมตร!
ใบหน้าบิดเบี้ยว อวัยวะบนใบหน้าผิดรูป เบ้าตาลึกโหล่ง ดวงตาโปนราวกับจะหลุดออกมา!
เส้นผมบาง ๆ เหมือนหญ้ารก ๆ งอกขึ้นมาบนหัวอย่างสะเปะสะปะ ดูแล้วน่าขยะแขยงสิ้นดี!
ส่วนตำแหน่งที่ควรจะเป็นคอ กลับเป็นเนื้อเน่าเละ!
หนวดจำนวนมากเหมือนหนวดปลาหมึก ยื่นออกมาจากเนื้อเน่าเละนั้น สะบัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง!
หนวดมีสีแดงสด ผิวเต็มไปด้วยตุ่มเนื้อและปุ่มดูดที่น่าขยะแขยง น่ากลัวน่าเกลียดน่าขนลุกเป็นที่สุด!
“โอ้โห หน้าตาน่ารักน่าชังอะไรเช่นนี้...”
เย่เหรินอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น แค่หน้าตามันก็ทำให้แสบตาสุด ๆ แล้ว!
สัตว์ประหลาดหัวมหึมาไม่ใช่สัตว์ประหลาดห้วงลึก
หรือจะพูดว่าในห้วงลึกไม่มีสัตว์ประหลาดตัวไหนที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์เลย
ราชินีบัวแดงไม่นับนะ ร่างจริงของเธอคือบัวแดงต่างหาก ตอนนี้ที่เป็นมนุษย์ก็แค่เพื่อให้เข้ากับระบบ XP ของเย่เหรินเท่านั้นแหละ
ยัยซึนเดเระ M คนนี้จริง ๆ แล้วร้ายกาจใช่ย่อย!
กลับมาที่สัตว์ประหลาดหัวมหึมา ถ้าสังเกตดี ๆ
จะพบว่าในส่วนลึกของใบหน้าที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวนั้น มีอารมณ์ความรู้สึกแบบที่มนุษย์พึงมีอยู่
แต่มันผสมปนเปกับมลทินและกลิ่นอายของห้วงลึก กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด
ตอนที่ราชินีบัวแดงกำลังจะยกมือขึ้นเผามันทิ้ง เพราะรังเกียจที่มันหน้าตาน่าเกลียด...
เย่เหรินกลับยื่นมือออกมาห้ามนางไว้ เอ่ยเสียงดังว่า “เดี๋ยวก่อน!”
ราชินีบัวแดงชะงักไปครู่หนึ่ง มองเขาอย่างสงสัย “มีอะไรหรือ?”
เย่เหรินไม่ได้อธิบาย แต่ค่อย ๆ ยกมือขวาขึ้น นิ้วชี้ไปที่สัตว์ประหลาดหัวมหึมา
“วู้ม——!”
พี่เย่ของเราเรียกใช้พลังแห่งเลือดเนื้อที่ไม่ได้ใช้มานาน
【เลือดเนื้อ——เชื่อมต่อ】
นี่คือพลังของจ้าวแห่งเลือดเนื้อ สามารถเชื่อมต่อกับสิ่งมีชีวิตที่เป็นเลือดเนื้อทั้งหมด รับรู้อารมณ์ ความทรงจำ หรือแม้กระทั่งความคิดของพวกมันได้!
สัตว์ประหลาดหัวมหึมาตัวนั้นสั่นอย่างรุนแรงในทันทีที่ถูกเย่เหรินเชื่อมต่อ!
“อู——อู——”
จากปากของสัตว์ประหลาดหัวมหึมา มีเสียงคร่ำครวญต่ำ ๆ ดังออกมา ราวกับกำลังร้องไห้
น้ำตาสีแดงขุ่นคลั่กสองสาย ไหลอาบลงมาจากเบ้าตาที่ผิดรูปของมัน ดูน่าเวทนายิ่งนัก
เย่เหรินขมวดคิ้วแน่น
ความเจ็บปวด!
ความสิ้นหวัง!
และ...
ความปรารถนาที่จะหลุดพ้น!
เขาสัมผัสได้ถึงความทรมานของอสูรกะโหลกยักษ์ ผ่านพลังแห่งสายเลือด
มันคือความเจ็บปวดที่ฝังลึกจนไม่อาจบรรยาย!
อสูรกะโหลกยักษ์นั้นไร้ซึ่งความเป็นศัตรู อารมณ์ทั้งหมดที่มันแสดงออก มีเพียงการอ้อนวอนและความบ้าคลั่งในสิ่งเดียว—
นั่นคือ การขอให้เย่เหรินปลิดชีพมัน!
มันรู้ว่าเย่เหรินมีพลังที่จะมอบความตายให้กับมันได้!
มันปรารถนาความตาย ปรารถนาการหลุดพ้น แต่มันกลับไม่สามารถทำได้ในสภาพที่น่าสยดสยองเช่นนี้!
เพราะหลังจากที่ได้รับสิ่งที่เรียกว่า "พร" แล้ว มันก็ไม่สามารถแม้แต่จะตายได้ ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด
มันก็สามารถฟื้นตัวกลับมาได้อย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น
จะเข้าใจความเจ็บปวดแบบนี้ได้อย่างไร?
เดิมทีคุณเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง แต่แล้ววันหนึ่งคุณถูกองค์กรร้ายจับตัวไป ถูกทรมานอย่างโหดเหี้ยมในเงื้อมมือของพวกมัน
การทดลองมนุษย์ที่ไม่มีวันสิ้นสุด ทำให้คุณเจ็บปวดแสนสาหัส ในท้ายที่สุด พวกมันก็เปลี่ยนคุณให้กลายเป็นอสูรกาย
และพวกมันยังเรียกสิ่งนี้ว่า— พร
คุณสูญเสียความเป็นมนุษย์ คุณสูญเสียแม้กระทั่งความสามารถในการพูด สิ่งที่คุณรู้สึกได้มีเพียงความรังเกียจและความหวาดกลัวในตัวเอง
คุณอยากตาย แต่กลับตายไม่ได้...
ช่างน่าสิ้นหวังเหลือเกิน!
เย่เหรินสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามระงับความโกรธในใจ
กำปั้นแน่น!
แน่นจนแข็ง!
สายตาของเขาจับจ้องไปที่อสูรกะโหลกยักษ์ แววตาฉายแววสงสาร
"ฉันช่วยแกได้..."
หลังจากอสูรกะโหลกยักษ์ได้ยินเสียงของเย่เหริน ตัวของมันก็สั่นเทิ้มเล็กน้อย
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_