บทที่ 19 วิดีโอแนะนำสัตว์อสูรหายาก

"แบบนี้ไม่ได้ผล"

"แบบนี้ก็ไม่ได้ผลอีก ยอดวิวเพิ่มขึ้นแต่ขาดความคิดสร้างสรรค์"

"ทำไมวิดีโอของคนๆ นี้ถึงมียอดไลค์เยอะจัง? โอ้ ข้าบอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังทำเงินมหาศาล"

"เฮ้อ ความคิดสร้างสรรค์ของคนโบราณเหล่านี้ยังคงแย่เกินไป ยากที่จะมีร่างกายศักดิ์สิทธิ์แห่งอินเทอร์เน็ตโดยกำเนิดอย่างเจินเหรินหั่วหลง พวกเรายังต้องฝึกฝนพวกเขาอย่างช้าๆ"

ขณะที่เลื่อนดูวิดีโอยอดนิยมในรายการ หลินเย่ก็แสดงความคิดเห็นเป็นครั้งคราว

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะบ่น เป็นความจริงที่ว่าเขาผู้ซึ่งเคยผ่านยุคเฟื่องฟูของอินเทอร์เน็ตในชีวิตก่อนหน้านี้ มองดูติ๊กต๊อกในทวีปเทียนหยวนตอนนี้เหมือนมองดูมนุษย์ดึกดำบรรพ์

ไม่มีมุกตลกๆ ไม่มีเทคนิคการถ่ายทำที่สร้างสรรค์ และไม่มีจุดพลิกผันในเนื้อเรื่อง พวกเขาส่วนใหญ่ตรงไปตรงมา ซึ่งไม่ดึงดูดความสนใจของเขาเลย

ในบรรดาวิดีโอทั้งหมด วิดีโอที่มีคุณภาพสูงสุดคือวิดีโอของปรมาจารย์หญิง

แน่นอน นี่เป็นเพียงการตัดสินใจส่วนตัวของหลินเย่

"ช่างเถอะ ถ้าอย่างนั้นก็เลือกคนที่ดีที่สุดในบรรดาคนแคระแล้วกัน"

หลังจากพูดจบ เขาก็เลื่อนดูวิดีโอแบบสุ่ม และในวินาทีต่อมา ผู้บ่มเพาะชายวัยกลางคนหน้าตาเหมือนม้าก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขา

เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองดูเป็นครั้งที่สอง

"สวัสดีสหายเต๋า ข้าเป็นผู้อาวุโสของสำนักเจ็ดปักษา และข้าเพิ่งเจอวิดีโอน่าสนใจนี้ ในช่องแสดงความคิดเห็นใต้วิดีโอ มีสหายเต๋าหลายคนถามว่ามันคือสัตว์อสูรชนิดใด ตอนนี้ข้าจะแนะนำให้พวกท่านรู้จัก"

"ตัวที่ปรากฏในวิดีโอนี้คือสัตว์อสูรระดับสาม กิ้งก่ามายา แม้ว่าตอนนี้มันจะดูเป็นแบบนี้ แต่เมื่อมันพบกับอันตราย มันสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันให้กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังตัวอื่นได้ทันที"

"ตัวอย่างเช่น ตัวที่อยู่ในวิดีโอ มันเปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันให้กลายเป็นหมาป่าหลังเหล็ก สัตว์อสูรระดับห้า ทันที จากนั้นก็เปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันให้กลายเป็นเสือดาวปีศาจสองหัว สัตว์อสูรระดับหก เพื่อที่จะสามารถขับไล่ศัตรูได้"

"กิ้งก่ามายาเป็นสัตว์อสูรที่หายากมาก ผิวหนังชั้นนอกของมันเป็นวัสดุชั้นยอดสำหรับทำอาวุธวิเศษระดับสูง น้ำยาปีศาจจากมันสามารถใช้ทำยาอายุวัฒนะระดับสูง เช่น โอสถติงเหยียนตัน แม้แต่เลือดของมันก็สามารถใช้เขียนยันต์ประเภทภาพลวงตาต่างๆ ได้"

โดยไม่รู้ตัว หลินเย่ก็ดูวิดีโอแนะนำนี้จบ

และเมื่อเขาคลิกที่ช่องแสดงความคิดเห็นใต้วิดีโอ เขาก็เห็นความคิดเห็นหลายสิบรายการ

"ข้าได้รับความรู้ใหม่ ที่แท้สัตว์อสูรตัวนี้เรียกว่ากิ้งก่ามายา"

"สหายเต๋า ข้าเคยเจอสัตว์อสูรตัวนี้ ข้ากลัวมันมาก ที่แท้มันเป็นแค่ระดับสาม"

"สัตว์อสูรระดับสามตัวเล็กๆ มีประโยชน์มากมายขนาดนี้เลยหรือ"

"วันนี้ติ๊กต๊อกสอนอะไรใหม่ๆ ให้กับข้า"

"สหายเต๋า ข้าก็ถ่ายรูปสัตว์อสูรที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน ท่านช่วยตอบให้ข้าหน่อยได้ไหม [รูปภาพ]"

"สหายเต๋า จากการสังเกตของข้าในรูปภาพนี้ ตัวที่เจ้าเจอน่าจะเป็นงูเน่า สัตว์อสูรระดับสี่ มันมีพิษร้ายแรง อย่าให้มันกัดเจ้า"

"โดนกัดไปแล้ว..."

"สหายเต๋า โปรดแจ้งตำแหน่งของท่านให้ข้าทราบ ข้ามียาแก้พิษที่นี่"

"เจ้าอยากจะเก็บถุงเก็บของของคนอื่นหรือเปล่า?"

"ท่านเต๋าใจดีและมีความรู้"

"ข้าหวังว่าจะมีวิดีโอแบบนี้มากขึ้นในอนาคต"

"ผู้บ่มเพาะอิสระอย่างพวกเราเดินทางไปทั่วตลอดทั้งปี และมักจะพบกับสัตว์อสูรที่ไม่รู้จัก"

"ถ้าพวกเรารู้ลักษณะของพวกมัน พวกเราก็สามารถลดโอกาสที่จะพบกับพวกมันได้มาก"

"กดไลค์ให้ท่านเต๋า [หัวใจ] [หัวใจ]"

"ถ้ามีการสนับสนุนซึ่งกันและกัน ข้าจะมียอดผู้ติดตาม 960 คนก่อนที่ข้าจะสามารถเปิดหน้าต่างส่วนตัวได้"

.....

เมื่อมองดูจำนวนไลค์และความคิดเห็นที่เพิ่มขึ้น หลินเย่ก็แสดงความพึงพอใจออกมาบนใบหน้า

"ไม่เลว ดูเหมือนว่าวิดีโอแนะนำแบบนี้ก็มีผู้ชมในโลกแห่งเซียน"

"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะช่วยเจ้าอีกแรง"

หลังจากพูดจบ เขาก็เปิดระบบเบื้องหลังและโปรโมตวิดีโอ

ไม่นานนัก ผลของการโปรโมตก็เริ่มปรากฏให้เห็น จำนวนไลค์ในวิดีโอเพิ่มขึ้นจากหลักร้อยเป็นหลักพันโดยตรง จากนั้นก็ทะลุ 10,000 ครั้ง และติดอันดับรายการยอดนิยมได้สำเร็จ

เมื่อโจวเฉิน ผู้อาวุโสคนที่สองของสำนักเจ็ดปักษา ผู้โพสต์วิดีโอ พบว่าความนิยมของวิดีโอของเขาพุ่งสูงขึ้น สีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาทันที และเขาก็รีบไปหาหลิงหยุน ศิษย์ของเขา

"หลิงหยุน ช่วยลุงหน่อยสิ ทำไมวิดีโอของลุงถึงมียอดไลค์และความคิดเห็นเยอะขนาดนี้"

หลิงหยุนที่กำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ ไม่ได้คิดอะไรมากเมื่อได้ยินประโยคนี้ และไม่ได้เงยหน้าขึ้นด้วยซ้ำ

"มันเป็นเรื่องปกติมากครับลุง โดยทั่วไปแล้วคนจะกดไลค์วิดีโอทันทีที่โพสต์ วิดีโอที่ข้าโพสต์ก่อนหน้านี้ก็มียอดไลค์หลายสิบครั้งเหมือนกัน"

"แต่นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ หั่วหลงเจินเหรินได้รับไลค์หลายหมื่นครั้งเพียงแค่โพสต์วิดีโอ"

"วิดีโอของข้าดูเหมือนจะมียอดไลค์หลายหมื่นครั้ง" โจวเฉินพูดด้วยความไม่แน่ใจ

"ท่านอาจารย์ล้อเล่นหรือเปล่า? ท่านเพิ่งเรียนรู้วิธีเล่นโทรศัพท์มือถือ ท่านจะ..."

ก่อนที่หลิงหยุนจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็แข็งค้าง เพราะเขาเห็นหน้าจอโทรศัพท์มือถือของโจวเฉินโดยบังเอิญ

ตัวเลขยาวๆ แสดงอยู่ที่มุมขวาบนของหน้าจอ

เมื่อมองดูตัวเลขจำนวนมากและเนื้อหาของวิดีโอ เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและค้นหา

เมื่อผลการค้นหาออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง

"ไม่นะ ท่านอาจารย์ ทำไมวิดีโอของท่านถึงโด่งดังได้ละ?"

"โด่งดังคืออะไร?"

"โด่งดังคือวิดีโอที่ได้รับความนิยมมาก โอ้พระเจ้า วิดีโอของท่านมียอดไลค์ 12,000 ครั้งและความคิดเห็นมากกว่า 8,000 รายการ"

"ท่านลุงโด่งดังมาก!"

ขณะที่พูด สีหน้าแปลกๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลิงหยุน ตั้งแต่อิจฉาไปจนถึงสับสน

ท้ายที่สุดแล้ว เขาพาโจวเฉินไปซื้อโทรศัพท์มือถือเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน และเขายังสอนวิธีถ่ายวิดีโอสั้นๆ ให้กับโจวเฉินอีกด้วย

เดิมทีเขาคิดว่าอาของเขากำลังเล่นสนุกๆ แต่ใครจะไปคิดว่าวิดีโอแรกของเขาจะกลายเป็นไวรัล

ตามความนิยมของวิดีโอนี้ ตอนนี้ผู้บ่มเพาะอย่างน้อยหลายแสนคนรู้จักชื่อโจวเฉินแห่งสำนักเจ็ดปักษาแล้ว

"แล้วข้าควรทำอย่างไรต่อไป?" โจวเฉินพูดด้วยความสับสนเล็กน้อย

"เอ่อ จากสถานการณ์ปัจจุบันของท่านลุง ข้าคิดว่าท่านควรตีเหล็กตอนร้อนๆ และถ่ายวิดีโอต่อไป เหมือนกับหั่วหลงเจินเหริน"

"และเนื้อหาของวิดีโอควรสืบทอดสไตล์มาจากเนื้อหาของวิดีโอยอดนิยมที่ท่านเพิ่งโพสต์ลงไป"

"อาจารย์เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ว่าสไตล์วิดีโอทั้งหมดของผู้สร้างวิดีโอควรจะสอดคล้องกัน และจุดเด่นและจุดขายหลักก็ต้องเหมือนกัน"

"ด้วยวิธีนี้เท่านั้นจึงจะสามารถดึงดูดแฟนๆ ที่ตรงกลุ่มได้"

หลิงหยุนอธิบาย

"สไตล์วิดีโอคืออะไร และจุดขายหลักคืออะไร?"

"เอ่อ... ข้าจะบอกแบบนี้ ถ้าท่านเป็นผู้บ่มเพาะหญิงแสนสวย เนื้อหาของวิดีโอต่อๆ ไปก็ไม่ควรเกี่ยวกับการบ่มเพาะ ถ้าท่านเป็นผู้บ่มเพาะที่หลอมอาวุธ เนื้อหาต่อๆ ไปก็ไม่ควรเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ"

"ท่านลุง วิดีโอของท่านดังเพราะท่านแนะนำสัตว์อสูรหายากให้กับผู้บ่มเพาะคนอื่นๆ ดังนั้น ข้าคิดว่าวิดีโอต่อๆ ไปของท่านก็ควรเน้นไปที่การแนะนำสัตว์อสูรหายาก"

ขณะที่พูด หลิงหยุนก็เล่าสิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในห้องถ่ายทอดสดของหลินเย่ให้โจวเฉินฟัง และโจวเฉินก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว

"ข้าเข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้น ข้าจะถ่ายวิดีโอสัตว์อสูรหายากต่อไป"

หลังจากพูดจบ โจวเฉินก็เรียกนกฮูกแดง สัตว์อสูรของเขา จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังภูเขาด้านหลังของสำนักเจ็ดปักษา ซึ่งมีสัตว์อสูรหายากจำนวนมากที่เลี้ยงโดยสำนักเจ็ดปักษา