บทที่ 133 บาปที่ไม่อาจให้อภัย
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในพริบตาเดียว ทันทีที่ซูเจี้ยนก้าวเข้าไปในลานหลังบ้าน เขาก็คุกเข่าและคลานเข้าไปทันที ก่อนที่คนอื่นๆจะทันได้ตอบสนอง เขาก็มาอยู่ตรงหน้าหงจุ้นแล้ว กอดขาของหงจุ้นไว้และร้องไห้อย่างน่าเวทนา "อาจารย์ ข้าสำนึกผิดแล้ว อาจารย์โปรดลงโทษข้าเถอะ ไม่ว่าจะเป็นการลงโทษแบบไหน ข้าก็น้อมยิ...
