บทที่ 100 ผมยังไม่ทันออกแรงเลย…

ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน…

นี่ถือเป็นองค์ประกอบหลักที่แยกนิยายกำลังภายในของจินยงออกจากนิยายกำลังภายในอื่นๆ

สี่ราชันย์แห่งนิยายกำลังภายใน - จิน, กู, เหลียง, เวิน อันดับหลังๆ อาจมีข้อถกเถียงบ้าง แต่อันดับหนึ่งแทบไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ

เหตุผลที่ลุงฉาสามารถครองอันดับหนึ่งเหนือสามคนที่เหลืออย่างมั่นคง คือขอบเขตของเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ในงานเขียนของเขา

เมื่อเทียบกันแล้ว อีกสามคนที่เหลือดูจะมีกลิ่นอายของ "การสร้างลานประลองในเปลือกหอย" อยู่บ้าง

หลังจากโยนแนวคิดกว้างๆ นี้ออกไป โจวฮ่าวก็เพิ่มเติมคำอธิบายที่เป็นรูปธรรมบางอย่างด้วยตัวเอง

"เด็กๆ ที่เห็นเพื่อนถูกรังแกแล้วออกมาช่วย นี่ถือว่าเป็นยอดฝีมือไหม?"

"คนธรรมดาที่เห็นเหตุการณ์ไม่ยุติธรรมบนท้องถนนแล้วเข้าไปช่วยเหลือ นี่ถือว่าเป็นยอดฝีมือไหม?"

"ในยามวิกฤตที่ประเทศล่มสลาย บ้านเมืองพินาศ ผู้คนเดือดร้อน แล้วยืนหยัดออกมาปกป้องบ้านเกิดเมืองนอน นี่ถือว่าเป็นยอดฝีมือไหม?"

"ที่ไหนมีคน ที่นั่นก็คือยุทธภพ ดังนั้นจิตวิญญาณของยอดฝีมือไม่ควรถูกจำกัดอยู่ในกรอบเก่าๆ เหล่านั้น และยิ่งไม่ควรถูกติดป้ายว่าเป็นการใช้วิทยายุทธ์ฝ่าฝืนข้อห้าม มันแคบเกินไป!"

โพสต์อัพเดทไม่ถึงสิบนาที ผู้กำกับซุนคนนั้นก็แชร์ทันทีพร้อมกับแนบรูปชูนิ้วโป้ง

"ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน แปดตัวอักษรนี้ชนะพันคำหมื่นคำของผม ขอแสดงความเคารพ!"

ส่วนความคิดเห็นด้านล่างก็กลายเป็นทะเลแห่งคำยกยอทันที

"ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน แนวคิดนี้ยิ่งใหญ่มาก!"

"นี่แหละคือวิสัยทัศน์!"

"นิยายกำลังภายในต้องการแนวคิดใหม่แบบนี้จริงๆ การยึดติดกับกฎเกณฑ์เก่าๆ จะเร่งให้ตายเร็วขึ้นเท่านั้น"

"เทพแห่งสายลมเจ๋งมาก!"

"......"

ฝั่งนี้กำลังชื่นชมกันอย่างคึกคัก แต่อีกฝั่งหนึ่งก็มีคนไม่พอใจ

"ยอดฝีมือกำลังภายในดั้งเดิม" เหล่านั้นต่างทยอยอัพเดทสถานะ แสดงจุดยืนของตัวเอง

"สร้างกระแสเรียกความสนใจ"

"ไร้สาระ"

"ก็แค่ 'แขวนหัวแกะขายเนื้อหมา' ในอีกรูปแบบหนึ่งเท่านั้น"

"เด็กน้อยไร้เดียงสา บิดเบือนแนวคิดของยอดฝีมือเพื่อขายหนังสือ......"

ช่องแสดงความคิดเห็นยังคงล็อกไว้ให้แสดงเฉพาะที่เลือก ยังคงเป็นหน้าเดิมๆ ไม่กี่คนที่มาช่วยเชียร์

ทำเอาผู้ชมที่เข้ามาดูเรื่องสนุกอดไม่ได้ อย่างน้อยก็ควรจ้างบอทมาหน่อยสิ วนไปวนมาก็แค่สองสามคนนี้มาเชียร์ คิดว่าจะหลอกใครได้?

ครึ่งชั่วโมงต่อมา บัญชีทางการของสมาคมคัดลายมือมณฑลเจ้อเจียงก็อัพเดทสถานะอย่างกะทันหัน เนื้อหาเป็นรูปภาพ เขียนตัวอักษรจีนแปดตัวด้วยอักษรไค้สือ - ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน

แม้จะไม่มีข้อความใดๆ แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ ความเงียบกลับดังกว่าคำพูด

จากนั้นบัญชีทางการของสมาคมนักเขียนมณฑลเจ้อเจียงก็ออกมาร่วมวง แชร์รูปภาพนี้พร้อมความเห็นสั้นๆ: "การสร้างสรรค์สิ่งใหม่อย่างต่อเนื่อง คือกุญแจสำคัญในการรักษาพลังชีวิตของงานวรรณกรรม"

เอาล่ะ บ้านนี้แสดงจุดยืนชัดเจนกว่าสมาคมคัดลายมืออีก

จากนั้นความเห็นนี้ก็ถูกบัญชีทางการของสมาคมนักเขียนแห่งชาติจีนแชร์และกดไลค์ ยกระดับขึ้นไปอีกขั้น

21 นาฬิกา บัญชีทางการของสันนิบาตเยาวชนคอมมิวนิสต์มณฑลเจ้อเจียงโพสต์วิดีโอตัดต่อ เนื้อหาเป็นภาพในช่วงร้อยปีแห่งความอัปยศในยุคใกล้ ที่ชาวบ้านรวมตัวกันต่อต้านผู้รุกราน

บางส่วนเป็นฉากจากภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ บางส่วนเป็นภาพตัดจากสารคดี ตัดต่อรวมกันพร้อมเพลงประกอบที่เศร้าสร้อย สร้างผลกระทบทางอารมณ์สูงสุด

วิดีโอตัดต่อนี้เป็นผลงานเก่า บัญชีสันนิบาตเยาวชนคอมมิวนิสต์มณฑลเจ้อเจียงนำมาเผยแพร่อีกครั้งในเวลานี้ พร้อมข้อความแปดตัวอักษร - ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน

บัญชีทางการลงสนาม ตัดสินชี้ขาด

การถกเถียงเกี่ยวกับ "มังกรหยก" จบลงอย่างสิ้นเชิง!

แฟนๆ ของ "มังกรหยก" และคนนอกที่เข้ามาดูเรื่องสนุกกำลังเตรียมจะเยาะเย้ย "ยอดฝีมือ" เหล่านั้น แต่กลับพบว่าพวกเขาหดหัวไปนานแล้ว

ต่างพากันลบโพสต์เว่ยป๋อก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่ได้โง่จริงๆ ยังแยกแยะความสำคัญของเรื่องได้ ไม่เหมือนแฟนคลับสาวน้อยที่บ้าคลั่งขนาดนั้น

บัญชีทางการของสันนิบาตเยาวชนคอมมิวนิสต์ยังลงมาประทับตรารับรองแล้ว ถ้ายังดื้อดึงต่อไป... อาจถูกเชิญไปดื่มชาคุยกันก็ได้!

หดหัว รอให้เรื่องสงบก่อนค่อยว่ากัน!

มีเพียงผู้กำกับเจียงหยวนที่จุดชนวนการโต้เถียงรอบสองเท่านั้น ที่ดูเหมือนจะหัวแข็งไปหน่อย ไม่มีท่าทีจะลบบทความสั้นเลย แค่ล็อกช่องแสดงความคิดเห็นไม่ให้คนมาแสดงความเห็นเท่านั้น

สำหรับเรื่องนี้ โจวฮ่าวไม่รู้สึกแปลกใจเลย

วงการบันเทิงนี่นะ เต็มไปด้วยพวกประหลาด เรื่องปกติมาก

เสือบางตัวในหมู่บ้านโลกข้างๆ ยังกล้าฝังระเบิดในภาพยนตร์เฉลิมฉลองกระแสหลักอย่างโจ่งแจ้ง... เมื่อเทียบกันแล้ว เรื่องของเจียงหยวนนี่ก็แค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

สำหรับหมาประเภทนี้ที่ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณ โจวฮ่าวก็ไม่คิดจะเกรงใจอยู่แล้ว

เปิดฉากโจมตีเลย!

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังร่างบทความโจมตี ก็มีผู้ใหญ่อีกคนที่คาดไม่ถึงลงมาร่วมวงด้วย

เสีย เทียนเฟย ปรมาจารย์ระดับตำนานในวงการนิยายกำลังภายในของฮ่องกง ก็อัพโหลดวิดีโอสั้นๆ บนเว่ยป๋อ

วิดีโอถ่ายที่เตียงผู้ป่วยในสถานพักฟื้น ดูมีสภาพ

จิตใจที่อ่อนล้าเล็กน้อย

"เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ยินว่าในแผ่นดินใหญ่มีเพื่อนน้อยที่มีพรสวรรค์อันน่าทึ่งในวงการกำลังภายใน ผมได้หาเวลาอ่านดู ไม่ว่าจะเป็นโครงเรื่องหรือมุมมอง ล้วนทำให้ผมรู้สึกตื่นตาตื่นใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน"

"ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานแค่ไหน แค่หวังว่าจะมีชีวิตอยู่จนได้เห็น 'มังกรหยก' จบ แม้จะจากไปหลังจากนั้นก็จะไปอย่างมีความสุข"

วิดีโอยาวเพียงไม่กี่สิบวินาที แต่กลับสร้างความตื่นตะลึงอย่างใหญ่หลวงในทันที!

ถ้าพูดว่าการที่บัญชีทางการของสันนิบาตเยาวชนคอมมิวนิสต์ลงมาเป็นตัวแทนเจตนารมณ์ของทางการ การสนับสนุนของคุณลุงเสียก็ถือเป็นตัวแทนเสียงของแกนหลักในวงการกำลังภายในอย่างไม่ต้องสงสัย!

หากจะกล่าวถึงประวัติศาสตร์นิยายกำลังภายในของจีน คุณลุงท่านนี้เป็นบุคคลที่ไม่อาจมองข้ามได้อย่างแน่นอน

ในอดีต การปฏิรูปอย่างอ่อนโยนของเขาได้ดึงเอากำลังภายในออกจากวงจรแห่งความรุนแรงและเลือด ทำให้กำลังภายในค่อยๆ ห่างไกลจากการวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ และได้รับการยอมรับจากตลาดกระแสหลัก

ยิ่งไปกว่านั้น ในด้านเทคนิคการเขียน เขายังเป็นผู้บุกเบิกสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ชี้ทางให้กับนิยายกำลังภายในในยุคต่อมา

พูดโดยไม่เกินจริงเลยว่า คุณลุงท่านนี้ถือเป็นปรมาจารย์ระดับตำนานในวงการกำลังภายใน พวกตัวตลกที่อ้างตัวเองว่าเป็นแบบฉบับดั้งเดิมในเว่ยป๋อนั้น เมื่อเทียบกับคุณลุงเสียแล้วยังไม่ถึงขั้นเป็นขนสักเส้น!

เมื่อมีคุณลุงเสียออกมารับรอง คงไม่มีใครในวงการกำลังภายในกล้าออกมาพูดจาเพ้อเจ้ออีกแล้ว

ปรมาจารย์ระดับตำนานยังชมว่าเขียนดี แกเป็นใครมีฝีมือระดับไหนถึงกล้ามาขัดคอ?

โลกสงบสุขในทันใด

แม้แต่ผู้กำกับเจียงหยวนหัวแข็งคนนั้น ก็เงียบกริบลบบทความสั้นของตัวเองทิ้งไป

ช่วยไม่ได้ ละครกำลังภายในที่เขาเคยกำกับมาก่อนหน้านี้ ครึ่งหนึ่งดัดแปลงมาจากต้นฉบับของคุณลุงเสีย

จะทำให้ใครไม่พอใจก็ได้ แต่ห้ามทำให้คุณลุงเสียไม่พอใจ ยังหวังจะกินข้าวจานนี้ต่อไปอยู่...

ส่วนโจวฮ่าวผู้ได้รับผลประโยชน์ จู่ๆ ก็รู้สึกอึดอัดเหมือนชักดาบออกมาแล้วมองไปรอบๆ อย่างงุนงง

ไอ้บ้าเอ๊ย... ผมยังไม่ทันออกแรงเลย ทำไมพวกคุณถึงล้มลงแล้วล่ะ?

ผมยังอยากต่อสู้อยู่นะ!

ลบบทความโจมตีที่เขียนไปครึ่งหนึ่งอย่างเสียดาย เขาตอบขอบคุณคุณลุงเสียบนเว่ยป๋ออย่างจริงจัง

แม้จะเป็นเพียงวิดีโอสั้นๆ ไม่กี่สิบวินาที แต่สำหรับโจวฮ่าวแล้วมีคุณค่ามหาศาล!

การที่คุณลุงออกมารับรองด้วยตัวเอง เท่ากับได้รับ "ใบเบิกทางอันทรงเกียรติ" ในวงการกำลังภายใน หมาแมวพวกนั้นจะกล้าออกมาเห่าหอนอีก ต้องชั่งน้ำหนักตัวเองก่อนว่าคู่ควรพอหรือไม่

ต่อไปคงจะสงบลงไม่น้อย!

"คุณลุงชมเกินไปแล้วครับ ผมละอายใจจริงๆ ถ้าคุณลุงชอบหนังสือเล่มนี้จริงๆ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงอายุยืนร้อยปีนะครับ ผมวางแผนหนังสือชุดนี้เป็นไตรภาค คงต้องใช้เวลาสามถึงห้าปีถึงจะเขียนจบ"

สิบนาทีต่อมา คุณลุงตอบกลับความเห็นของเขา: "สู้ๆ นะ อนาคตของหัวข้อกำลังภายในต้องพึ่งพวกเธอแล้ว"

โจวฮ่าวรู้สึกว่าบ่าของเขาหนักอึ้งขึ้นมาทันที

"โอ้ ทำไมรู้สึกอยากร้องไห้ล่ะ"

"คุณลุงส่งไม้ผลัดให้เฟิงไหลจากระยะไกลแล้วนะ!"

"ไม้เท้าแห่งราชา!"

"รีบเขียนสิเฟิงไหล อย่าทำให้คุณลุงผิดหวัง!"

"มีแค่ผมคนเดียวหรือเปล่าที่สนใจจุดแปลกๆ ไตรภาค? นั่นหมายความว่า 'มังกรหยก' อาจจะเป็นแค่บทนำใช่ไหม?"

"พระเจ้า เฟิงไหลมีแผนการใหญ่ขนาดไหนกันแน่?"

"อย่าเล่นเว่ยป๋อเลย รีบไปอัพเดตเถอะ!"

"+1 วันนี้อัพเดตแค่หนึ่งหมื่นตัวอักษรเอง แม้แต่ลาในหน่วยผลิตยังไม่กล้าพักขนาดนี้!"

"เห็นด้วย! ไม่อัพเดตวันละห้าหกหมื่นตัวอักษร จะคู่ควรกับความคาดหวังของคุณลุงได้ยังไง?"

"แค่ห้าหกหมื่น? ไม่อัพเดตวันละแสนตัวอักษร กล้านอนหลับได้เหรอ?"

"เยี่ยม ยังเป็นพวกคุณนี่แหละที่โหด......"

เห็นช่องแสดงความคิดเห็นค่อยๆ กลายเป็นที่ชุมนุมเร่งให้อัพเดต โจวฮ่าวก็รีบปิดเว่ยป๋อทันที

เรื่องเขียนหนังสือเขาแน่นอนว่าจะไม่ทิ้ง แต่ก่อนหน้านั้นยังมีอีกเรื่องที่ต้องจัดการก่อน

วันเกิดของซวี่หลิงเยว่ใกล้เข้ามาแล้ว ต้องเตรียมของขวัญหน่อยแล้ว

(จบบท)