บทที่ 87 เธอคือทิวทัศน์ที่งดงามที่สุด
ชูฮว่าเผยรอยยิ้มอันน่ารักให้หานหรูยี่ จากนั้นชี้ไปที่พื้น "เธอดูนี่สิ เท้าของฉันมายืนตรงนี้ก่อนนะ" พูดจบ ชูฮว่าก็เคลื่อนไหวร่างกายเล็กน้อย แล้วยืนอยู่ข้างหลังเหยียนเชียนอี้ หานหรูยี่โกรธจนพูดไม่ออก เดิมทีเธอตั้งใจจะยืนอยู่หลังเหยียนเชียนอี้ แต่กลับถูกเด็กผู้หญิงคนนี้ที่โผล่มาแทรกทันที ฉู่หยางดึงเธอไ...