บทที่ 423 ขั้นหลอมลมปราณระดับ 59
ณ ภูเขาหมอกสวรรค์ นิกายอู๋เต้า นอกตำหนักของชูหยวน เย่หลัวกับจางฮั่นพิงอยู่ที่ต้นไผ่ต้นหนึ่ง ทั้งสองเงียบกริบไม่พูดอะไร บรรยากาศเงียบสงบมาก ผ่านไปครู่หนึ่ง เย่หลัวหันไปมองจางฮั่น บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มบางๆ "ทำไมล่ะ น้องรอง เจ้าไม่ไปคุยกับอาจารย์ให้มากหน่อยหรือ?" เย่หลัวกล่าวเช่นนั้น "ไม่รีบหรอก อย่างไ...