บทที่ 12 ปรมาจารย์นักประดิษฐ์ ปรมจารย์มังกรเพลิง

ในขณะที่หลินเย่กำลังเตรียมที่จะขยายจำนวนผู้ใช้โทรศัพท์มือถือต่อไป หั่วหลงเจินเหรินที่เพิ่งออกจากห้องถ่ายทอดสดของหลินเย่ก็เดินเข้าไปในห้องทำงานหลอมอาวุธของเขา

ห้องทำงานขนาดใหญ่มีอาวุธวิเศษจำนวนมากที่เขาหลอมขึ้นมาตลอดหลายร้อยปี

มีมากกว่าหนึ่งพันชิ้น ตั้งแต่อาวุธวิเศษระดับต่ำสุดไปจนถึงอาวุธวิเศษระดับสูงสุด

ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิดที่จะขายอาวุธวิเศษเหล่านี้ แต่ด้วยเหตุผลหลายประการ อาวุธวิเศษเหล่านี้จึงตกอยู่ในมือของเขา

ในฐานะปรมาจารย์ด้านการหลอมอาวุธ ไม่มีใครชื่นชมเขา ซึ่งกลายเป็นความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา

การปรากฏตัวของติ๊กต๊อกทำให้เขามีความหวังอีกครั้ง

"ฮึ่ม! ไม่มีใครในเขตภาคตะวันตกชื่นชมอาวุธวิเศษของข้า ข้าไม่เชื่อว่าจะไม่มีใครในเขตภาคเหนือ เขตภาคใต้ และเขตภาคตะวันออก"

ขณะที่พูด หั่วหลงเจินเหรินก็เริ่มค้นหาอาวุธวิเศษ และในที่สุดก็พบผลงานชิ้นเอกของเขาชิ้นหนึ่ง

มันคือดาบบินที่ดูธรรมดามาก สิ่งเดียวที่แตกต่างจากดาบบินทั่วไปคือตัวดาบที่ใสราวกับคริสตัล

ใช่แล้ว นี่คือดาบบินที่ทำจากคริสตัล เมื่อเห็นดาบบินเล่มนี้ ใบหน้าของหั่วหลงเจินเหรินก็แสดงความคิดถึงออกมาทันที ราวกับว่าเขากำลังนึกถึงช่วงเวลาที่เขาหลอมดาบบินเล่มนี้

"อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะไม่สะดวกถ้าต้องถือโทรศัพท์ถ่ายรูปตลอดเวลา ข้าต้องหาอะไรมาตั้งโทรศัพท์"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ลงมือทำทันที และในที่สุดก็ใช้เหล็กดำชิ้นหนึ่งหลอมขาตั้งสามขาที่สามารถวางโทรศัพท์มือถือได้

เมื่อเขาตั้งโทรศัพท์ไว้บนนั้น สีหน้าพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

"เยี่ยม แบบนี้ก็ไม่ต้องถือโทรศัพท์ด้วยมือตลอดเวลาตอนถ่ายทำ และยังทำให้เลนส์นิ่งอีกด้วย"

"ต่อไปก็เริ่มถ่ายทำอย่างเป็นทางการได้แล้ว"

หลังจากพูดจบ เขาก็เดินไปที่โทรศัพท์และคลิกปุ่มถ่ายทำ จากนั้นก็ปรากฏตัวต่อหน้ากล้องอย่างรวดเร็วที่สุด

"สวัสดีสหายเต๋า ข้าคือหั่วหลงเจินเหริน"

"ไม่รู้ว่าพวกเจ้าเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ไหมตอนที่สำรวจดินแดนลับ และถ้ำในป่า"

"แสงสลัวเกินไปและเผลอไปกระตุ้นข้อจำกัดบางอย่างที่อยู่ในถ้ำ หรือบางทีอาจเป็นเพราะแสงสลัวเกินไปจนพลาดสมบัติที่ซ่อนอยู่ในมุมต่างๆ"

"เพื่อที่จะแก้ไขปัญหานี้ ข้าได้ศึกษาอย่างพิถีพิถันเป็นเวลา 300 ปี และในที่สุดก็หลอมอาวุธวิเศษชิ้นพิเศษขึ้นมา มันคือดาบหมิงกวงในมือของข้านี่เอง"

"ตัวดาบทั้งหมดทำจากคริสตัลลึกลับอายุพันปี ข้าได้สลักชุดคำสาปแสงสว่างและคำสาปแสงทองไว้ข้างในอย่างครบถ้วน ตราบใดที่ข้าใส่พลังปราณเข้าไปในตัวดาบ คำสาปแสงสว่างและคำสาปแสงทองข้างในก็จะทำงานทันที"

"ให้ข้าสาธิตให้ทุกคนดู"

ขณะที่พูด เขาก็ยกดาบหมิงกวงในมือขึ้นและเทพลังปราณของเขาเข้าไป

ในขณะที่พลังปราณเข้าสู่ดาบ ดาบบินก็สว่างขึ้นด้วยแสงสีทองอร่ามทันที

ความสว่างนั้นรุนแรงมากจนทำลายห้องทำงานของเขาโดยตรง

รายละเอียดทุกอย่างในห้องมองเห็นได้ชัดเจน

"แน่นอน หากเจ้าคิดว่ามันยังไม่สว่างพอ มันก็สามารถเพิ่มความสว่างได้อีก"

ทันทีที่เขาพูดจบ แสงที่เล็ดลอดออกมาจากดาบบินก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

"ถ้ายังไม่พอ ก็เพิ่มได้อีก แบบนี้"

ในทันใดนั้น มันก็เหมือนกับระเบิดนิวเคลียร์ที่ระเบิดต่อหน้ากล้อง ไม่มีอะไรนอกจากแสงสีทองที่รุนแรง

ใช้เวลามากกว่าสิบวินาทีแสงสีทองจึงค่อยๆ หรี่ลง และในขณะเดียวกัน หั่วหลงเจินเหรินที่หลับตาปี๋อยู่ด้านล่างก็ปรากฏตัวขึ้น เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเองก็ทนแสงจ้าจากดาบหมิงกวงนี้ไม่ได้

"ทุกคนคงเห็นแล้วว่าดาบหมิงกวงทรงพลังมากและใช้งานง่ายมาก ไม่รู้ว่ามีสหายเต๋าคนไหนสนใจบ้าง หากสนใจสามารถฝากข้อความไว้ในช่องแสดงความคิดเห็นได้ แล้วพบกันใหม่ในตอนหน้า"

หลังจากพูดจบ เขาก็เทเลพอร์ตไปด้านหลังกล้องทันทีเพื่อยุติการบันทึก

จากนั้นเขาก็ตัดต่อวิดีโอตามคำแนะนำก่อนหน้านี้ของหลินเย่ แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชำนาญนัก แต่มันก็ยังดีขึ้นกว่าเดิม

"ข้าไม่รู้ว่าจะมีคนชอบวิดีโอของข้าในครั้งนี้กี่คน"

ด้วยความคาดหวัง หั่วหลงเจินเหรินก็เผยแพร่วิดีโอที่เสร็จสมบูรณ์ทันที แล้วเขาก็เริ่มรออย่างอดทน

ในขณะเดียวกัน ที่เมืองหินทมิฬห่างออกไปหลายพันลี้ เฉินเมิ่งผู้บ่มเพาะอิสระกำลังเลื่อนดูติ๊กต๊อกด้วยความตื่นเต้นบนโทรศัพท์มือถือที่เขาเพิ่งซื้อมาจากศาลาเจิ้นเป่า

เขารู้เรื่องการมีอยู่ของโทรศัพท์มือถือและติ๊กต๊อกตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว

เมื่อเขาเห็นนักพรตคนอื่นๆ ใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาเพื่อดูวิดีโอสั้น เขาก็รู้สึกคันไม้คันมือแล้ว

น่าเสียดายที่เมื่อวานนี้เขาไปที่ศาลาเจิ้นเป่า โทรศัพท์มือถือก็ขายหมดแล้ว

หลังจากที่รู้ว่ามีโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่วางจำหน่ายในวันนี้ เขาก็รีบมาที่ศาลาเจิ้นเป่าโดยไม่หยุดพัก จากนั้นก็ใช้เงินก้อนโต 2 หินวิญญาณเพื่อซื้อมาหนึ่งเครื่อง

"ฮ่าๆ หินวิญญาณ 2 ก้อนนี้คุ้มค่าจริงๆ และข้าได้ยินมาว่าข้าสามารถรับหินวิญญาณได้จากการทำวิดีโอ ข้าต้องศึกษาเรื่องนี้อย่างละเอียด"

ขณะที่พูด เขาก็เลื่อนไปดูวิดีโอถัดไป

"เอ๊ะ? ไอ้แก่บ้านี่มันเป็นใครกัน? เขากำลังทำอะไรกับดาบบินในมือของเขาน่ะ? ดาบแสงสว่าง? มันคืออะไร? มันเป็นอาวุธสังหารที่ทรงพลังหรือเปล่า? ข้าขอดูหน่อย"

ขณะที่เขาดู สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

"อะไรกันเนี่ย? ทำไมดาบบินถึงถูกหลอมด้วยคริสตัลลึกลับอายุพันปี? สิ่งนั้นมันเปราะบางมาก มันไม่แข็งเท่าเหล็กดำธรรมดาๆ ด้วยซ้ำ มันจะไม่หักเหรอตอนต่อสู้?"

"ยิ่งไปกว่านั้น ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะเพิ่มคำสาปแสงทองและคำสาปแสงสว่างลงในดาบบิน ข้าไม่คิดว่าตราประทับคำสาปทั้งสองนี้จะทำอะไรได้นอกจากทำให้มันส่องแสง"

"คนๆ นี้รู้วิธีหลอมอาวุธหรือเปล่า? ถ้าไม่รู้ก็อย่าทำเลย"

แม้ว่าเขาจะบ่นไม่หยุด แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะดูต่อ เพราะเขาอยากรู้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายของดาบบินที่แปลกประหลาดเล่มนี้จะเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา แสงสีทองอร่ามก็สว่างวาบขึ้นบนหน้าจอของเขาทันที และเขาก็ลืมตาไม่ขึ้นภายใต้แสงสีทอง

"โอ้ย ตาข้า! ตาข้าจะบอดแล้ว!"

"นี่มันคำสาปแสงทองและคำสาปแสงสว่าง 10 ชั้นที่ซ้อนทับกันบนดาบบินหรือเปล่า? เขาสมองมีปัญหาหรือเปล่า? คนสมองดีๆที่ไหนกันจะซื้ออาวุธวิเศษแบบนี้?"

เมื่อแสงสีทองบนโทรศัพท์จางหายไปในที่สุด เขาก็มองไปที่หน้าจออีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

"ใช้เวลานานขนาดนี้ สรุปแล้วดาบบินเล่มนี้ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากให้แสงสว่าง? มันไม่ใช่อาวุธวิเศษที่ไร้ประโยชน์เหรอ?"

หลังจากพูดจบ เขาก็กำลังจะเลื่อนไป แต่หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจกดไลค์วิดีโอนี้

แม้ว่าอาวุธวิเศษที่แสดงในวิดีโอจะไร้ประโยชน์ แต่วิดีโอเองก็ทำให้เขาหัวเราะ ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่สามารถเห็นอาวุธวิเศษที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ได้ภายใต้สถานการณ์ปกติ

และเห็นได้ชัดว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่คิดเหมือนเขา

ดังนั้นในเวลาไม่ถึงชั่วโมง วิดีโอนี้ที่โพสต์โดยหั่วหลงเจินเหรินก็ได้รับไลค์ 1,000 ครั้งและความคิดเห็นหลายร้อยรายการ

"อัจฉริยะตัวจริงเท่านั้นที่คิดค้นอาวุธวิเศษแบบนี้ออกมาได้"

"ขำจนท้องแข็งเลย อาวุธวิเศษแบบนี้เอาจริงเหรอ? ซ้อนทับเวทแสงทองและเวทแสงสว่างบนอาวุธวิเศษ"

"มันก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์ซะทีเดียว เมื่อเจ้าใช้ดาบบินแบบนี้ต่อสู้กับศัตรู เจ้าสามารถทำให้ตาของศัตรูบอดก่อน แล้วจึงโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว ท้ายที่สุดแล้ว ใครมันจะไปคิดว่าดาบบินจะสว่างขนาดนี้ได้"

"ท่านเจินเหรินมีอาวุธวิเศษแบบอื่นอีกไหม? ให้พวกเราดูหน่อย"

.....

เมื่อเห็นยอดไลค์และยอดความคิดเห็นในวิดีโอของเขาพุ่งสูงขึ้น หั่วหลงเจินเหรินที่จ้องมองอยู่เบื้องหลังตลอดเวลาก็รู้สึกมีพลังขึ้นมาทันที

"ข้ารู้ ข้ารู้แล้วว่าต้องมีคนที่ชื่นชมอาวุธวิเศษที่ข้าหลอม"

"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะถ่ายทำตอนที่สองต่อ"

ทันทีที่เขาพูดจบ ข้อความแจ้งเตือนเบื้องหลังก็ปรากฏขึ้น

"เนื่องจากผลงานของคุณได้รับความรักจากผู้ชมจำนวนมาก ตอนนี้มันจึงปรากฏในรายชื่อวิดีโอยอดนิยม โปรดทำงานหนักต่อไปเพื่อสร้างผลงานคุณภาพสูงมากขึ้น"