ตอนที่แล้วบทที่ 924: พลเรือโทแห่งกองทัพเรือ, ความลำบากใจของคิง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 926 : กวาดล้าง

บทที่ 925 จักรพรรดิแห่งความมืดตัวจริง


[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 925 จักรพรรดิแห่งความมืดตัวจริง

"เมื่อไม่นานมานี้ เขาเดินทางมาที่ประเทศนี้เพื่อตามหาหมอรักษาอาการป่วยของเขา แต่ตอนนั้นหมอทุกคนถูกวาโปล กษัตริย์แห่งอาณาจักรดรัมบังคับไว้ ห้ามไม่ให้รักษาใครโดยพลการ"

"สุดท้าย เขากับลูกเรือก็ทำลายประเทศนี้ทิ้ง วาโปลถูกขับไล่ไป หลังจากนั้นก็ไม่มีใครรู้เรื่องอีกเลย นั่นเป็นครั้งเดียวที่พวกนั้นปรากฏตัว"

ชาวเมืองแห่งเกาะดรัมต่างไม่ชอบวาโปล และก็ไม่ได้รู้สึกดีกับหนวดดำเช่นกัน เมื่อคิงถาม ดอลตันจึงตอบอย่างไม่ลังเล

"แล้วพวกนั้นไปที่ไหน?"

"ไม่รู้สิ เขาอาจจะคุยกับหมอบ้าง ฉันจะลองถามให้ก็ได้"

"ได้ ข้าจะรออยู่ที่นี่"

จากนั้น คุเรฮะก็พาดอลตันออกจากปราสาทชั่วคราว ท่าทีของคุเรฮะทำให้ดอลตันรู้สึกแปลกใจ

เธอสุภาพเกินไป สุภาพจนไม่เหมือนเธอ ปกติคุเรฮะไม่น่าจะต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างคิงด้วยท่าทีแบบนี้

"ดอลตัน นายยังเด็กเกินไป ในฐานะกษัตริย์ นายต้องสนใจเรื่องราวภายนอกให้มากขึ้น ไอ้หมอนั่นมันปีศาจชัด ๆ"

"หนวดดำคนก่อนสามารถทำลายอาณาจักรดรัมได้ แต่ถ้าเจ้าหมอนี่ถ้าคลั่งขึ้นมา ก็สามารถทำลายอาณาจักรซากุระของเราได้เหมือนกัน"

"ไม่จำเป็นต้องไปหาเรื่องคนแบบนั้นเพราะเรื่องเล็กน้อยหรอกนะ"

คุเรฮะผ่านโลกมามากกว่าดอลตัน พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหนวดดำ การไปทำให้ปีศาจที่แข็งแกร่งโกรธแค้นเพราะคำพูดสองสามคำนั้นไม่มีประโยชน์อะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปีศาจที่สามารถนำหายนะมาสู่ประเทศชาติได้

ในที่สุด หมอบนเกาะดรัมก็ให้ข้อมูลที่มีค่าแก่คิง หลังจากพอจะรู้ทิศทางของหนวดดำแล้ว คิงก็ออกเดินทางตามรอยหนวดดำอีกครั้ง

...

ใกล้ ๆ กับเกาะจายา บนเรือโกอิ้งแมรี่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด

"เอาล่ะ ทำตามท่าของพี่สาวคนนี้สิ หนึ่ง สอง กระโดด!"

บนดาดฟ้าเรือ บอน เครย์กำลังสอนลูฟี่ อุซป และช็อปเปอร์เต้นรำแบบกะเทย

ท่าทางของพวกเขาไม่ได้พริ้วไหวเหมือนบอน เครย์ ตอนหมุนตัวก็ชนกันมั่วไปหมด สุดท้ายก็ล้มทับโซโลที่กำลังงีบหลับ

"พอได้แล้ว! อย่าเพิ่งมาเล่นกันสิ!"

"เฮรา!"

นามิและเฮรายกมือขึ้นกุมขมับพร้อมกัน ท่าทางเหมือนกันอย่างน่าประหลาด

ถึงแม้บอน เครย์จะเป็นกะเทย แต่ลูฟี่และคนอื่น ๆ ก็ยอมรับในนิสัยของเขา แต่ปัญหาก็คือ เขาก็ไม่ใช่คนที่เรียบร้อย การเข้าร่วมกลุ่มทำให้กลุ่มโจรสลัดหมวกฟางไม่ได้สงบลง กลับยิ่งทำให้พวกเขาดูแปลกประหลาดมากขึ้นไปอีก

กะเทย กวางเรนเดียร์ คนบ้าผู้หญิง คนหลงทาง คนโง่ เมื่อลองพิจารณาดูดี ๆ  นามิพบว่าคนที่ปกติที่สุดบนเรือกลับกลายเป็นด้วงกว่างตัวนี้

เธอมองเข็มทิศล็อกโพสที่ชี้ขึ้นฟ้า แล้วปรึกษากับเฮราครอสว่าจะทำอย่างไรต่อไป

ต้องขอบคุณเฮราครอสสองตัวที่บ้านเกิด ทำให้เธอสามารถสื่อสารกับเฮราครอสได้โดยไม่มีปัญหา และสามารถวางแผนขั้นต่อไปได้อย่างราบรื่น

"เกาะลอยฟ้า?  หมายความว่ามีเกาะอยู่บนท้องฟ้าจริง ๆ เหรอ?"

"เฮรา เฮรา~ (ฉันไม่เคยไป แต่เพื่อนฉันเคยไปน่ะ)"

ตลอดการเดินทาง เฮราครอสได้พบปะพูดคุยกับชาวเฮราครอสอยู่บ่อยครั้ง จึงได้รวบรวมข้อมูลมาพอสมควร

...

ต่อมา พวกเขาได้พบกับคุริกที่เกาะจายา

สำหรับผู้ที่ไม่มีพลังในการบิน เส้นทางเดียวที่จะไปถึงเกาะแห่งท้องฟ้าได้อย่างปลอดภัยคือ "ยอดเขาทางทิศตะวันตก" ทว่า ปากทางเข้าของเส้นทางนี้อยู่ไกลจากเกาะจายามาก คุริกจึงยังไม่พบหนทางไปสู่เกาะแห่งท้องฟ้าเสียที

ด้วยข้อมูลจากเจ้าของร้านเหล้า เขาจึงเชื่อมั่นในเรื่องเกาะแห่งท้องฟ้า มุ่งมั่นทำงานหาเงินด้วยการงมหาสมบัติในทะเล และเก็บสะสมค่าจ้าง

ทุกครั้งที่เขาพบกับโจรสลัดผู้รักการผจญภัย เขาจะเสนอจ้างให้พาเขาไปยังเกาะแห่งท้องฟ้า

แต่เขาก็ยังไม่พบโจรสลัดที่กล้าพอจะฝ่ากระแสน้ำทะเลพุ่งขึ้นฟ้า เพราะสำหรับคนทั่วไปแล้ว กระแสน้ำเชี่ยวกรากนั้นเหมือนเส้นทางแห่งความตาย โอกาสที่จะไปถึงเกาะแห่งท้องฟ้าได้นั้นริบหรี่

จนกระทั่งได้พบกับลูฟี่ เขาจึงได้พบกับนักรบกลุ่มนี้

เกาะแห่งท้องฟ้ายังคงเก็บค่าธรรมเนียมเข้าเมืองเช่นเดิม และด้วยอิทธิพลของกลุ่มร้อยอสูร สกุลเงินจึงเปลี่ยนเป็นเบรีทั้งหมด

ค่าธรรมเนียมเข้าเมือง 100,000 เบรี ไม่ได้มากมายอะไร แต่ด้วยนิสัยขี้เหนียวของนามิ เมื่อรู้ว่าสามารถเข้าเมืองได้ฟรี จึงเลือกที่จะประหยัดเงิน

แต่เมื่อพวกเขาเข้าไปถึงเกาะแห่งท้องฟ้าจริง ๆ  และได้เห็นธงสองผืนที่แขวนอยู่เหนือทะเลสีขาว ก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้

"นี่...ธงผืนนั้นดูคุ้น ๆ ไหม...?"

ธงหัวกะโหลกมีเขา และธงพันกร แขวนไขว้กันอยู่บนชายหาดของเกาะนางฟ้า เมื่อเห็นลวดลายที่คุ้นเคย เหงื่อก็เริ่มไหลลงมาจากหน้าผากของนามิ

"นึกขึ้นได้แล้ว ฉันเป็นโรคที่ถ้าไม่จ่ายเงินแล้วจะตายขึ้นมาทันที นามิ...เรากลับไปจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าเมืองกันดีกว่าไหม?"

"แต่คนที่ด่านบอกเองว่าไม่ต้องจ่ายเงินก็เข้ามาได้นี่นา..."

เมื่อพูดถึงเรื่องเงิน นามิก็ลังเลใจ เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ อุซปก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

ขณะที่พวกเขากำลังลังเล ลูกธนูหลายดอกก็พุ่งปักลงบนดาดฟ้าเรือแมรี่ เหนือท้องฟ้า ชายร่างท้วมกำลังกระพือปีกบินเข้ามา

สมาชิกกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร ลำดับที่ 49 มนุษย์ค้างคาว ในฐานะผู้ดูแลเกาะแห่งท้องฟ้า เมื่อได้รับข่าว เขาก็รีบตรงมาที่นี่

ในช่วงเวลาเดิม เขาเคยมีช่วงเวลาที่โดดเด่น เพราะเป็น "อัจฉริยะน้อย" ที่สามารถ "ต่อกรกับจักรพรรดิ" ได้

แต่ในครั้งนี้ เขาไม่ได้มีช่วงเวลาที่โดดเด่นเพียงเพราะทีมงานแอนิเมชัน สำหรับลูฟี่แล้ว เขาคือ "จักรพรรดิค้างคาว" อย่างแท้จริง

เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่ว "ฮ่าฮ่าฮ่า หลายปีแล้วนะเนี่ย ในที่สุดก็มีคนเลือกเส้นทางนี้สักที พวกแกคือคนที่เลือกเข้ารับการทดสอบสินะ?"

"การทดสอบ?  การทดสอบอะไร?" เสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างสงสัย

"หืม?  ยายแก่ที่จุดตรวจคนเข้าเมืองไม่ได้บอกพวกเธอให้ชัดเจนรึไง?"

ชายร่างกำยำผู้มีปีกคล้ายค้างคาวขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะอธิบายกฎของเกาะลอยฟ้าแห่งนี้ให้ฟัง

"คนธรรมดาที่ต้องการเข้าเมืองต้องจ่ายเงิน ถ้าไม่จ่ายก็เท่ากับเลือกเส้นทางที่สอง คือเข้าร่วมการทดสอบของพวกเรา"

"ถ้าทดสอบไม่ผ่านก็ต้องจ่ายค่าเข้าเมืองเป็นสองเท่า แต่ถ้าชนะฉันได้พวกแกก็จะได้เข้าเมืองฟรี แถมยังมีโอกาสได้เข้าร่วมกับพวกเราด้วย พวกแกไม่รู้จริง ๆ รึ?"

"คือ... จริง ๆ แล้วมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดน่ะ..."

"หมายความว่า พวกแกกำลังหลอกลวงฉันงั้นเหรอ?  ตามกฎของพวกเรา คนโกหกจะต้องถูกส่งไปขุดเหมือง!"

"ไม่ได้นะ! อุซปเป็นเพื่อนของฉัน ฉันจะไม่ยอมให้พวกนายส่งเขาไปขุดเหมืองเด็ดขาด!"

ชายค้างคาวกระพริบตาปริบ ๆ ด้วยความสับสน เขาไม่เข้าใจว่าเด็กหนุ่มหมวกฟางคนนี้กำลังพูดถึงอะไรอยู่ ตัวเองพูดถึง "คนโกหก" ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

"พูดมากน่า! ที่นี่คือเขตของพวกเรา ไม่มีโอกาสให้กลับใจแล้ว พวกแกมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็เตรียมตัวรับการทดสอบซะเถอะ!"

"หมายความว่า ถ้าฉันชนะนาย พวกเราก็ผ่านไปได้งั้นสิ?"

"พวกเด็กใหม่ช่างไร้เดียงสาจริง ๆ  ไม่ใช่แค่แกที่ต้องชนะฉัน แต่พวกแกทุกคนต่างหากที่ต้องชนะฉันให้ได้!"

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด