บทที่ 72 ไม่มีใครเข้าใจคำอวยพรได้มากกว่าฉัน
บทที่ 72 ไม่มีใครเข้าใจคำอวยพรได้มากกว่าฉัน ทันใดนั้น หลี่เอ้อร์ย่อตัวลง มือทั้งสองแตะพื้น ใช้เท้าซ้ายเป็นแกนกลาง เท้าขวากวาดออกไป “เตะกวาดล่าง!” “ป๊าบ!” หม่าจวินล้มลงบนพื้น มองไปที่หลี่เอ้อร์อย่างงุนงง จากนั้นก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยท่ากระโจนเหมือนปลาคาร์ป หลี่เฉียนอิงและหลินไห่อิงต่างมองหลี่เอ้อร...
