บทที่ 59 บ้านของปีศาจร้าย
บทที่ 59 บ้านของปีศาจร้าย ท้องฟ้าครึ้มมืดและหนักอึ้ง เมฆดำขลับหนาเหมือนหมึกเคลื่อนตัวต่ำลงเรื่อย ๆ ลมกรรโชกแรงพัดผ่านไปไม่หยุด ใบไม้บนต้นไม้กระพือเสียงดัง และแทบไม่มีผู้คนอยู่บนท้องถนน นกและสัตว์ต่าง ๆ ก็ซ่อนตัวไปหมด ครืน! สายฟ้าแลบผ่านฟ้าพร้อมเสียงฟ้าผ่าดังสนั่น เสียงอันดังทำให้อู๋เซี่ยนสะดุ้งตื่นข...