บทที่ 517 ทักษะการหลอมโอสถข้า ไม่เข้าตาเจ้างั้นหรือ?
บรรดาผู้ติดตามเหอจวินต่างลุกขึ้นด้วยความหวาดกลัว ก่อนรีบเดินเข้ามาหาเหอจวินอย่างเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันเอ่ยถามไถ่ใดๆ เขาก็ร้องตะโกนลั่นด้วยเสียงแหบแห้ง “กลับ!” เสียงแหบพร่าราวจะขาดใจยังไม่ทันจบดี ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสที่หน้าท้องก็กลับมา ทำเขากระอักเลือดอีกคำโต ครึ่งชั่วยามต่อมา ภายในลานที่จัดเตรีย...
