บทที่ 44 เด็กซน
บทที่ 44 เด็กซน คริสยืนนิ่งโดยเอามือไพล่หลังในที่โล่งนอกสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า มองไปที่กลุ่มเด็กๆ ที่ออกมาเล่นกัน เขาดูไม่เข้าพวก ดวงตาของเขาดูเหมือนผู้ใหญ่เกินไป ราวกับว่าเขาเป็นพนักงานที่นั่นเพื่อดูแลเด็กๆ “เฮ้ ไม่มีใครให้นายเล่นด้วยเหรอ?” เด็กผู้หญิงผมสั้นสีเขียวอ่อนและไม้ค้ำยันเดินเข้ามา เธออายุมา...