บทที่ 4 ชุดกี่เพ้าสุดอลังการ แผนการวิดีโอสั้น

แม้ว่าสำนักหญิงงามจะฝึกฝนทักษะยั่วยวน และเหล่าศิษย์จะไม่ได้หัวโบราณอะไรมากมายนัก แต่นั่นก็เป็นแค่การเทียบกับยุคสมัยนี้เท่านั้น

ในวันธรรมดา พวกเธอจะแค่เปิดไหล่และอย่างมากที่สุดก็แค่เปิดแขน ไม่เคยเห็นชุดกี่เพ้ามาก่อน เมื่อได้เห็นแบบชุดอย่าง ชุดนักเรียนหญิงม.ปลาย ศิษย์หลายคนก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้ บางคนที่กล้าหาญก็มองไปที่แบบของหลินเย่ด้วยความแปลกใหม่บนใบหน้า รวมถึงไป๋ชิงเซวียนด้วย

"ท่านพี่เจ้าสำนักคิดแบบนี้ออกมาได้อย่างไร? ถึงแม้จะดูโป๊ไปหน่อย แต่ก็ยั่วยวนมากจริงๆ"

"ไม่รู้ว่าถ้าน้องสาวคนนี้ใส่ชุดแบบนี้ พี่ชายจะยอมฝึกฝนวิชาคู่กับน้องสาวคนนี้หรือไม่?"

เมื่อพูดจบ ไป๋ชิงเซวียนก็เข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง

"น้องหญิงล้อเล่นแล้ว ข้ายังฝึกวิชาไม่สำเร็จ เรื่องฝึกฝนวิชานั้นเอาไว้ทีหลังเถอะ"

ขณะที่พูด เขาก็เริ่มเปลี่ยนเรื่อง

"ว่าแต่ ข้าได้ยินมาว่าในสำนักหญิงงามมีกระสวยทอผ้าสวรรค์ ซึ่งสามารถทอเสื้อผ้าได้ภายในพริบตาเดียว วันนี้ข้าบังเอิญมาเห็นพอดี"

"ท่านพี่เจ้าสำนัก อยากเห็นน้องสาวคนนี้ใส่ชุดสองชุดนี้ที่ท่านออกแบบมากขนาดนั้นเลยหรือ?" ไป๋ชิงเซวียนมองหลินเย่ด้วยสายตายั่วยวน "ถ้าอย่างนั้น น้องสาวคนนี้ก็คงต้องสนองความต้องการของพี่ชายแล้วล่ะ"

ไป๋ชิงเซวียนจากไปทันทีที่เธอพูดจบ

เมื่อเธอกลับมาอีกครั้ง ในมือของเธอก็มีกระสวยสมบัติรูปแกนหมุนที่เปล่งประกายแสงวิญญาณออกมา

และกระสวยสมบัตินี้ก็คือกระสวยหลิงเป่าเทียนอีระดับสูง มันถูกสร้างขึ้นตามแบบกระสวยทอผ้าของเทพธิดาในสมัยโบราณ ตราบใดที่เธอมีวัสดุที่มีพลังวิญญาณมากมาย เธอก็สามารถทอเสื้อผ้าสไตล์ใดก็ได้ที่เธอต้องการ และเธอยังสามารถทอชุดเกราะสมบัติระดับอาวุธวิเศษได้อีกด้วย

เมื่อมีกระสวยเทียนอีอยู่ในมือ ใบหน้าของไป๋ชิงเซวียนก็แสดงความจริงจังออกมาเล็กน้อย หลังจากเหลือบมองแบบร่างที่ดูไม่เรียบร้อยในมือของหลินเย่อีกครั้ง เธอก็นำผ้าไหมสวรรค์สีขาวบริสุทธิ์ม้วนหนึ่งออกมาจากถุงเก็บของ

ในวินาทีต่อมา กระสวยเทียนอีก็เปล่งประกายแสงสีสันสดใสออกมา และผ้าไหมสวรรค์สีขาวก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

ภายใต้สายตาประหลาดใจของหลินเย่ กระสวยกำลังทำงานด้วยความเร็วที่เกินจินตนาการ

ในเวลาไม่ถึงสิบวินาที ชุดกี่เพ้าปักลายสีดำก็ตกลงไปในมือของไป๋ชิงเซวียน

จากนั้นไป๋ชิงเซวียนก็ควบคุมกระสวยเทียนอีเพื่อทอชุดยูนิฟอร์ม ชุดนักเรียนหญิงม.ปลาย และรองเท้าส้นสูงสีดำที่ทำจากหนังสัตว์อีกคู่หนึ่งในวิธีเดียวกัน

"ท่านพี่เจ้าสำนัก โปรดรอสักครู่นะคะ น้องสาวคนนี้จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้และมาให้ท่านพี่เจ้าสำนักดู" หลังจากยิ้มอย่างมีเลศนัยให้กับหลินเย่แล้ว ไป๋ชิงเซวียนก็หายตัวไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่เธอเพิ่งทอเสร็จในมือ

สิบวินาทีต่อมา เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นก็ดังขึ้นจากด้านข้างของห้องโถง

เมื่อหลินเย่หันตามเสียงไป เขาก็เห็นหญิงสาวแสนสวยสวมชุดกี่เพ้าปักลายสีดำ รูปร่างสง่างาม สวมรองเท้าส้นสูงกำลังเดินตรงมาหาเขาอย่างช้าๆ

และหญิงสาวร่างระหงผู้นี้ที่มีบุคลิกสง่างามและมีเสน่ห์ก็คือไป๋ชิงเซวียนที่เพิ่งจากไปเมื่อครู่นี้เอง

เธอสวยอยู่แล้ว และยิ่งดูมีเสน่ห์มากขึ้นเมื่อมีชุดกี่เพ้าเป็นฉากหลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอก้าวเท้าเบาๆ และเผยให้เห็นเรียวขาของเธอจากรอยผ่าข้างเป็นครั้งคราว

หลินเย่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนในชีวิตก่อนหน้านี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชีวิตนี้ เขาตกตะลึงไปชั่วขณะ

เมื่อเขาได้สติ ไป๋ชิงเซวียนก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

ในวินาทีต่อมา ไป๋ชิงเซวียนก็มาที่ข้างหูของเขาและกระซิบเบาๆ ว่า:

"ท่านพี่เจ้าสำนัก น้องสาวคนนี้ดูดีไหมคะ?"

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้และสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่มาจากข้างหู หลินเย่ก็พยักหน้าโดยไม่รู้ตัว

นอกจากหลินเย่ที่ทึ่งกับการเปลี่ยนแปลงของไป๋ชิงเซวียนหลังจากที่เธอสวมชุดกี่เพ้าแล้ว เหล่านักพรตหญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็มองไปที่ไป๋ชิงเซวียนด้วยสายตาเป็นประกายเช่นกัน

ไม่ใช่แค่ผู้ชายเท่านั้นที่ชอบมองผู้หญิงสวยๆ ผู้หญิงก็ชอบมองผู้หญิงที่ดูดีเช่นกัน

"ท่านอาจารย์หยินโหวดูดีมากในชุดกี่เพ้า!"

"ข้าอยากใส่บ้างจัง!"

"แค่โชว์ก็นิดหน่อยก็เพียงพอแล้ว ตราบใดที่ท่านงดงาม"

"ใช่ ข้าไม่คิดเลยว่าชุดกี่เพ้าจะดูดีขนาดนี้เมื่อใส่คู่กับรองเท้าส้นสูง มันคือเสื้อผ้าที่เจ้าสำนักออกแบบจริงๆ"

ทันใดนั้น เหล่าศิษย์หญิงที่อยู่ในเหตุการณ์ก็เปลี่ยนมุมมองที่มีต่อชุดกี่เพ้าไปก่อนหน้านี้

ในขณะนั้น ไป๋ชิงเซวียนกำลังจะเปลี่ยนเป็นชุด ชุดนักเรียนหญิงม.ปลาย อีกครั้ง แต่สุดท้ายหลินเย่ก็ห้ามไว้

"เอาไว้เปลี่ยนทีหลังก็ได้"

"เรามาคุยเรื่องการทำวิดีโอสั้นกันต่อเถอะ พวกเจ้าคงอยากรู้มากแน่ๆ ว่าทำไมข้าถึงอยากให้พวกเจ้าทำสิ่งเหล่านี้"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ไป๋ชิงเซวียนก็มองเขาด้วยความไม่พอใจทันที

"ท่านพี่เจ้าสำนัก ท่านไม่อยากให้พวกเรารับใช้ท่านหรือ?"

"ตราบใดที่เจ้าสำนักเอ่ยปาก พวกเราก็สามารถทำทุกอย่างเพื่อเจ้าสำนักได้"

"อะแฮ่ม พวกเจ้าคิดว่าข้าเป็นใครกัน? ข้าเป็นคนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับเรื่องผู้หญิงหรือ?" หลินเย่พูดอย่างจริงจัง

"เหตุผลที่ข้าประดิษฐ์โทรศัพท์มือถือและขอให้พวกเจ้าถ่ายวิดีโอสั้นก็เพื่อแผนการของฝ่ายปีศาจ"

"ถึงตอนนั้น ข้าจะแอบส่งโทรศัพท์มือถือไปขายในเขตแดนของสำนักธรรมะ ลองคิดดูสิว่าเหล่าศิษย์ธรรมะจะทำอย่างไรถ้าพวกเขาได้วิดีโอเหล่านี้ไป"

ในฐานะผู้นำของสำนักหญิงงาม ไป๋ชิงเซวียนก็เข้าใจทันทีหลังจากที่คิดอยู่ครู่หนึ่ง

"ท่านพี่เจ้าสำนัก ท่านต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อสั่นคลอนจิตใจของเหล่าศิษย์ธรรมะที่ฝึกฝนเต๋า เพื่อให้พวกเขาหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงและไม่คิดที่จะฝึกฝน!"

"ใช่! นักพรตธรรมะก็เป็นมนุษย์ พวกเขาก็มีความรู้สึกเจ็ดอย่างและความปรารถนาหกอย่าง กามราคะก็เหมือนมีดเหล็กขูดกระดูก"

"ถ้าพวกเขาหมกมุ่นอยู่กับกามราคะ พวกเขาก็จะเฉื่อยชาในการบ่มเพาะ และกระทั่งทำให้จิตใจสั่นคลอน"

"อย่างน้อยที่สุด มันจะส่งผลต่อความเร็วในการบ่มเพาะของพวกเขา และอย่างแย่ที่สุด พวกเขาจะพบกับอุปสรรคเมื่อพวกเขาทะลวงผ่านคอขวด"

"อสูรภายใน"

เมื่อหลินเย่เปิดเผยจุดประสงค์ของเขา ทุกคนในสำนักหญิงงามที่อยู่ในเหตุการณ์ก็เบิกตากว้างด้วยความชื่นชม

ในอดีต สำนักหญิงงามไม่เคยคิดที่จะใช้ความงามเพื่อมีอิทธิพลต่อศิษย์ธรรมะมาก่อน แต่ก็ได้ผลเพียงเล็กน้อย

ประการแรก จำนวนศิษย์ของสำนักหญิงงามมีจำกัด ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะเผยแพร่วิธีการนี้ในวงกว้าง ประการที่สอง ยังมีความเสี่ยงที่จะถูกเปิดเผยตัวตนอีกด้วย เมื่อใดที่คนของฝ่ายธรรมะรู้ตัวตนที่แท้จริง จุดจบของพวกเธอก็จะแย่ยิ่งกว่าความตาย

แต่ถ้าเป็นการใช้โทรศัพท์มือถือและวิดีโอสั้น ปัญหาใหญ่สองข้อนี้ก็จะได้รับการแก้ไข

"แน่นอน นอกจากที่ข้าเพิ่งพูดไปแล้ว วิดีโอสั้นยังมีความสำคัญอย่างยิ่งอีกอย่างหนึ่ง เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟังทีหลัง ต่อไป ข้าจะไปที่สำนักใหญ่แห่งอื่นๆ อีกหลายแห่ง พวกเจ้าถ่ายวิดีโอต่อไปเถอะ"

"ข้าจะมอบรางวัลให้กับวิดีโอที่มีคนกดไลค์มากที่สุดเมื่อถึงเวลา ข้าจะมอบรางวัล 10,000 หินวิญญาณให้กับผู้ที่ได้อันดับหนึ่ง"

หลังจากพูดจบ หลินเย่ก็กลายเป็นลมสีดำและหายตัวไปในห้องโถงของสำนักหญิงงาม ทิ้งให้ไป๋ชิงเซวียนยืนหน้าเศร้าอยู่คนเดียว

"ฮึ่ม! รีบวิ่งหนีไปเลยนะ กลัวว่าน้องสาวคนนี้จะกินท่านหรือไง?"

"ถ้าท่านไม่ให้ข้าเปลี่ยนเป็นชุดนี้เพื่อท่านตอนนี้ ในไม่ช้าข้าก็ต้องเปลี่ยนอยู่ดี เดี๋ยวข้าจะถ่ายวิดีโอแล้วส่งไปให้ท่านทีหลัง!"

หลังจากพูดจบ เธอก็มองไปที่เหล่าศิษย์ที่อยู่ตรงหน้า

"พวกเจ้าได้ยินที่เจ้าสำนักพูดไหม? ถ่ายให้ดีล่ะ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอนาคตของสำนักมารของเรา"

"อย่ากลัวที่จะโชว์เรือนร่าง คิดถึงพี่น้องสตรีที่ต้องตายอย่างน่าอนาถด้วยน้ำมือของฝ่ายธรรมะ สิ่งที่พวกเจ้ากำลังทำอยู่นี้ก็เพื่อแก้แค้นให้กับพวกเธอ!"

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เหล่านักพรตหญิงในสำนักหญิงงามก็พยักหน้าทันที

ในไม่ช้าพวกเธอก็เริ่มสร้างสรรค์วิดีโอสั้นของตนเอง

ในขณะเดียวกัน หลินเย่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาและไปเยี่ยมเยียนแปดสำนักหลักของสำนักมาร