บทที่ 316 ตอนที่ 312: ลิงมีชื่อแล้วนะ

  หลังจากฟังคำอธิบายของเจียงเสี้ยวอัน

  ผู้ชมในไลฟ์ก็พากันแซวว่า

  【เจ้าโชคร้ายวันนี้นายจบเห่แน่】, 【พรุ่งนี้คงโดนไล่ออกเพราะเดินเท้าซ้ายเข้าบริษัทก่อน】, 【โบนัสของเจ้าโชคร้ายถูกหักไปจนถึงศตวรรษหน้า】, 【เห็นไหม นี่คือโบนัสปลายปีของนาย บินไปแล้ว~】

  แม้จะมีการแซวอย่างสนุกสนาน แต่ทุกคนก็ตกลงกันว่า การใช้ชื่อตามเทศกาลนั้นไม่ค่อยเข้าท่า

  “งั้นเริ่มกันที่การตั้งนามสกุลให้ลิงกันก่อนนะ”

  【ลิงก็ต้องแซ่ซุนสิ!】

  【นามสกุลควรจะเป็นโหว】

  【แซ่หลี่】, 【แซ่จาง】, 【แซ่หวัง】, 【แซ่จ้าว】

  ทุกคนต่างพากันอยากให้ลิงแซ่เหมือนกับตัวเอง

  และไม่นานหลังจากนั้นชื่อแปลกๆ ก็เริ่มโผล่มา 【แซ่หมู่หรง】, 【แซ่ต้วนมู่】, 【แซ่ผมเอง】, 【แซ่นิโคลัส เคจ】

  ...ว่าแต่นิโคลัส เคจนี่แซ่อะไรกันล่ะ?

  จนสุดท้าย มีผู้ชมคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นว่า 【ก็ม้าไง ต้องแซ่ม้าสิ】 ดูท่าแล้วคนนี้น่าจะมาจากกวางตุ้ง

  ถ้ามีแค่ข้อความเดียวคงหายไปในกระแส แต่เขาต่อท้ายว่า 【ผู้เชี่ยวชาญหม่าก็แซ่ม้า แถมของกินที่เลี้ยงลิงส่วนใหญ่ก็เอามาจากของเขา ให้แซ่ม้าก็นับเป็นการตอบแทนแล้วกัน】

  นั่นสิ

  วันแรกที่ลิงมา มันหิวจนแห้งเลย แล้วก็ได้ขนมปังที่ผู้เชี่ยวชาญหม่าทิ้งไว้ช่วยชีวิต

  “เอาล่ะ ตกลงว่าลิงแซ่ม้า ทุกคนเห็นด้วยไหม?”

  ข้อความเห็นด้วยมากมายลอยผ่านหน้าจอไป

  สรุปว่าให้ลิงแซ่ม้า เรื่องนามสกุลจบลงแล้ว

  “ต่อไปเจ้าจะเป็นลูกชายตระกูลม้าแล้วนะ” เจียงเสี้ยวอันลูบหัวลิงที่มองเข้าไปในกระเป๋าของเขาอย่างสงสัย

  แน่นอนว่ามันไม่รู้ความหมายของการมีนามสกุลหรอก

  “แล้วชื่ออะไรดีล่ะ?”

  การตั้งชื่อดูสำคัญกว่านามสกุล เพราะลิงน่ะปกติเขาเรียกมันด้วยชื่อ ไม่ได้เรียกด้วยแซ่

  เมื่อได้ยินเช่นนี้ กระแสของข้อความก็ยิ่งพุ่งกระหน่ำจนอ่านไม่ทัน

  เจียงเสี้ยวอันต้องเรียกทีมงานมาช่วยควบคุม

  เขาฟังผ่านหูฟังสักพักแล้วก็ประกาศว่า “พวกเราเพิ่งได้ฟังก์ชันใหม่มา คือการโหวต อีกหนึ่งนาทีเมื่อผมบอกให้หยุด ทีมงานจะจับภาพหน้าจอแล้วเอาชื่อที่โผล่ในข้อความไปทำโพลกันนะครับ”

  “พิมพ์กันมาเลย!”

  ด้วยเทคนิคการดึงความสนใจ ผู้ชมจึงได้พิมพ์กันอีกหนึ่งนาที พร้อมกับการนับถอยหลังจากเขา “สามสิบวินาที”, “สิบห้าวินาที”, “ห้าวินาที”, “หนึ่งวินาทีสุดท้าย”

  “หยุด!”

  ภาพหน้าจอที่ได้เต็มไปด้วยชื่อหลากหลาย

  ทีมงานหลังบ้านต้องใช้เวลากว่าหลายนาที จึงจะคัดชื่อออกมาได้สี่สิบเจ็ดชื่อ

  “ให้เวลาโหวตห้านาทีพอครับ เรามาดูผลกันหลังจากนี้”

  จริงๆ ไม่ต้องบอกก็ได้ เพราะตอนนี้หน้าจอโหวตกำลังพุ่งขึ้นอย่างแรง เส้นกราฟพุ่งขึ้นลงอย่างดุเดือด

  นำโด่งอยู่คือ…

  “ใครส่งชื่อ ‘ม้าจิ่งเทา’ มา เอาออกไปเลย!”

  【รับไม่ได้ก็อย่ามาเล่น】

  “เจ้าลิงนี่ไม่ใช่หัวหน้ากองพันนะ! มันน่ารักจะตายไป”

  ไม่ทันขาดคำ ลิงก็เขยิบเข้ามาข้างๆ ส่งเสียงฮึมฮัมเบาๆ ราวกับจะประท้วง

  ผู้ชมพากันหัวเราะกันยกใหญ่

  เจียงเสี้ยวอันทำเป็นไม่สนใจหันไปเห็นลิงนั่งอยู่ข้างๆ เขาพยายามมองเข้ามาในกระเป๋าและถุงข้างๆ น้ำลายไหลนิดหน่อย ไม่ใช่คำเปรียบเปรย แต่มันหยดออกมาจริงๆ

  มันดูหิวจริงๆ แต่ก็ยังนั่งรออย่างสงบเสงี่ยม

  เจียงเสี้ยวอันขยับกล้องไปที่มัน ผู้ชมจึงพากันแซวว่า “ลิงน่าสงสารจัง น่ารักมาก”

——

  “โอ๊ะ ฉันลืมไปเลย จะให้เจ้านี่กินนี่เอง” เจียงเสี้ยวอันพูดพลางล้วงกระเป๋าหยิบมะเขือเทศสีแดงสดลูกเล็กออกมาแล้วยื่นให้ลิง

  ลิงดมๆ แล้วก็เอียงคอมองอย่างสงสัย จากนั้นจึงรีบหยิบไปและใส่เข้าปากเคี้ยวเสียงกรอบกรุบ

  มันดีใจมาก กระโดดไปมาและวิ่งรอบต้นไม้หลายรอบด้วยความสุข

  ลิงกระโดดไปๆ กลับๆ และมองที่เจียงเสี้ยวอันอีกครั้ง

  เจียงเสี้ยวอันหยิบมะเขือเทศลูกเล็กออกมาอีกลูกและยื่นให้ลิง

  คราวนี้ผู้ชมในไลฟ์สังเกตเห็นและถามว่า

  【เจ้าโชคร้าย มะเขือเทศของนายทำไมแดงจัง】

  【เจ้าโชคร้าย มะเขือเทศลูกเล็กนี่แปลกจัง ราวกับใส่กระโปรงแดงที่รัดเอวไว้】

  “โห คำบรรยายสุดยอด! ต้องจดไว้เลย” เจียงเสี้ยวอันยิ้มและอธิบายว่า “นี่เรียกว่ามะเขือเทศถั่วลิสงครับ เป็นพันธุ์ใหม่ หน้าตามันเหมือนถั่วลิสงน่ะครับ เพิ่งเก็บมาจากเรือนกระจกก่อนเริ่มไลฟ์นี่เอง”

  เขาเอามะเขือเทศให้ลิงอีกลูก

  เมื่อกินมะเขือเทศหมดแล้ว เจียงเสี้ยวอันก็หยิบถุงเนื้อแห้งออกมา

  “ต้องกินให้ครบหมู่ อันนี้มีแค่เนื้อกับเกลือ น่าจะพอกินได้”

  เขาฉีกชิ้นเล็กๆ ยื่นให้ลิงที่ตอนแรกส่งเสียงงึมงำแสดงความไม่พอใจ

  แต่สุดท้ายมันก็หยิบไปและเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างมีความสุข

  จากนั้น ผู้ชมก็สังเกตเห็นว่าลิงพยายามเคี้ยวเนื้อแห้งแต่มันเหนียวมาก น้ำลายเริ่มไหลออกมาด้วยความยากลำบาก

  มีบางคนบอกว่า 【มะเขือเทศกับเนื้อกินด้วยกันไม่ได้】

  เจียงเสี้ยวอันขมวดคิ้ว “มะเขือเทศตุ๋นเนื้อวัว ที่โรงอาหารก็ทำบ่อยนะ ทำไมกินด้วยกันไม่ได้?”

  【เพราะมะเขือเทศมันสีแดงไง วัวจะดิ้นอยู่ในท้องคุณ ลิงตัวเล็กๆ คงทนไม่ไหวหรอก】

  แต่พออ่านต่อถึงรู้ว่าเป็นการเล่นมุก  พวกเขายังพิมพ์ว่า 【ควรให้ฉันกินแทน ฉันโตแล้ว ไม่กลัวหรอก】

  เสียงหัวเราะเต็มไปหมด

  สุดท้ายลิงก็เคี้ยวเสร็จ ตาของมันแสดงอาการสะอึกนิดๆ

และจ้องมองเจียงเสี้ยวอันอย่างน่าสงสาร

  เจียงเสี้ยวอันใจอ่อน รีบปลอบว่า “ไม่เป็นไร คราวหน้าจะให้มะเขือเทศนะ”

  เขาหยิบออกมาหนึ่งกำมือและยื่นให้ลิง

  ดวงตาของลิงเป็นประกาย มันรีบหยิบไปยัดเต็มปากแล้วกระโดดไปมาอย่างสนุกสนาน มันวิ่งวนไปรอบๆ ต้นไม้ใหญ่หลายรอบด้วยหางที่ตั้งขึ้นเป็นวง

  เจียงเสี้ยวอันหันกลับไปบอกว่า “หมดเวลาลงคะแนนแล้ว มาดูผลกัน”

  “ปิ๊งป่อง! ประกาศชื่อใหม่ ‘ม้าฉวนกวน’ ยินดีด้วยจ้า!”

  เขาลูบหัวลิงและไม่สนใจชื่อ ‘ม้าจิ่งเทา’ ที่นำมาก่อนหน้านี้

  【รับไม่ได้ก็อย่ามาเล่น!】

  เจียงเสี้ยวอันยังคงมองข้ามและบอกว่า “ยินดีต้อนรับ ‘ม้าฉวนกวน’ ที่มีชื่อใหม่! ฉลองด้วย ‘Magio Snack’ ทุกคนมาช่วยกันหน่อย”

  【ไม่ต้องบอกก็รู้! ตอนนี้ของหมดแล้ว!】

  【ขายหมดตั้งแต่เริ่มไลฟ์!】

  【หลังตรุษจีนมีแค่สี่พันกล่องเอง พวกนายทำกันยังไงเนี่ย】

  เจียงเสี้ยวอันตกเป็นเป้าของการโวยวายอีกครั้ง…

  (จบบท) ###