บทที่ 24 ม้วนกระดาษสุ่ม ทะเลจิตวิญญาณ!

หลังจากใช้คลื่นปีศาจบ้าคลั่งหลายสิบครั้ง คะแนนสกิลก็เพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ

ขอบเขตเพิ่มขึ้นเป็นสิบเมตร และเพิ่มความเสียหายอีก 100%

สำหรับหลินฉางเฟิงแล้ว นี่คือการเพิ่มสกิลส่วนตัวที่ทรงพลังอย่างไม่ต้องสงสัย!

แม้ว่าจะไม่มีวิญญาณคอยปกป้องอยู่รอบตัว เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน!

เขาก็สามารถท้าทายผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้โดยตรง!

และหลังจากอัพเลเวล ค่าคุณสมบัติต่างๆ ก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ยกเว้นพลังจิต คุณสมบัติอีกสามอย่างตอนนี้เพิ่มขึ้นครั้งละ 20 แต้มทุกครั้งที่อัพเลเวล!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่พลังจิตซึ่งเป็นความเชี่ยวชาญของราชาแห่งวิญญาณจะพุ่งขึ้นอีก 100 แต้มโดยตรง!

แต่พลังจิตที่ใช้ไปก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย

หลินฉางเฟิงใช้พลังจิต 560 แต้มอีกครั้ง โบกมือใหญ่ เรียกวิญญาณอาฆาตระดับทองแดงเลเวล 13 ออกมา 7 ตัว

และค่าคุณสมบัติของวิญญาณอาฆาตก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย

เปิดใช้ 「อำนาจราชา」!

「วิญญาณอาฆาต」

「ระดับ: ทองแดง」

「เลเวล: 13」

「พลัง: 4000」

「ร่างกาย: 4000」

「จิต: 4000」

「ความคล่องแคล่ว: 4000」

「สกิล:

ตัดแบ่งความมืด (LV1): การโจมตีที่กลมกลืนไปกับความมืด! สร้างความเสียหาย 200% ของพลังตัวเองต่อศัตรู! คูลดาวน์ 5 นาที!」

เมื่อหลินฉางเฟิงขึ้นเลเวล 13 การเพิ่มพลังของวิญญาณก็มาถึง 40 แต้ม หลังจากผ่านอำนาจราชา ก็มาถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวถึง 4000 แต้ม

ด้วยพลังเช่นนี้ หลินฉางเฟิงสามารถเดินข้ามไปมาที่นี่ได้อย่างสบาย

แต่เขาไม่รีบร้อนในตอนนี้

พิงต้นไม้เก่าข้างๆ หลินฉางเฟิงลูบคางตามความเคยชินขณะครุ่นคิด

"แม้ว่าเลเวล 14 จะสามารถเข้ามหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้าได้อย่างมั่นคง แต่... ก็ยังไม่พอ"

เขาก้มตาลง ขมวดคิ้วแน่น

หลินเค่อร์ได้รับการคัดเลือกพิเศษเข้ามหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้าเมื่อสองปีก่อน พลังของเด็กคนนั้นทิ้งห่างเขาไปหลายช่วงตัวเลยทีเดียว

หากมีแค่เลเวล 14 ในสถานที่ที่รวมผู้เชี่ยวชาญและอัจฉริยะเช่นนั้น เขาจะไม่สามารถและไม่มีความสามารถที่จะปกป้องหลินเค่อร์ได้

ด้วยนิสัยของเด็กคนนั้น อาจจะกลับมาปกป้องเขาแทนก็ได้

"แบบนี้ไม่ได้นะ"

หลินฉางเฟิงก้มหน้าพึมพำ

เขาต้องการความแข็งแกร่งมากขึ้น มากขึ้นอีก!

ค่ำแล้ว!

หลินฉางเฟิงไม่รีบร้อนที่จะดำเนินการต่อ อย่างไรเสียสัตว์ร้ายนอกเมืองตะวันตกก็ฆ่าไม่หมด เขาต้องการเติมพลังจิตที่ใช้ไปมากกว่า

จุดกองไฟ เขาวางตะแกรงบนไม้ขีดไฟที่ตั้งขึ้นอย่างชำนาญ โยนเนื้อสดที่เตรียมไว้ลงไปโดยตรง

เพียงไม่กี่นาที เนื้อสดก็ถูกย่างจนส่งเสียงซู่ซ่า กลิ่นหอมแพร่กระจายไปทั่วบริเวณในทันที ในอาณาเขตของสัตว์ร้ายระดับ 20 ขึ้นไปแห่งนี้

ทันใดนั้นก็เกิดความวุ่นวายขึ้น

"คำราม!"

"ฟี้สสส!"

สองกระแสพลังเข้าใกล้ แต่หลินฉางเฟิงไม่ขยับเขยื้อน

"ติ๊ง! วิญญาณอาฆาตของคุณได้สังหารลิงหางยาวไท่โต่วระดับ 23 แล้ว!"

"ติ๊ง! วิญญาณอาฆาตของคุณได้สังหารงูเหลือมรอยเลือดกลายพันธุ์ระดับ 23 แล้ว!"

พร้อมกับการประกาศของระบบ วิญญาณอาฆาตก็นำร่างทั้งสองมาวางตรงหน้าหลินฉางเฟิง

เขากดปุ่มเก็บเกี่ยวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

น่าเสียดายที่สัตว์ร้ายทั้งสองตัวนี้ไม่มีม้วนกระดาษดรอปออกมา

แม้ว่าม้วนกระดาษระดับทองแดงจะไม่ได้หายากนัก แต่เพราะสัตว์ร้ายระดับทองแดงสังหารได้ง่าย โอกาสที่จะได้รับจึงไม่มากนัก

ยกเว้นเสือวิญญาณสายฟ้าตัวแรกที่เจอ ในสัตว์ร้าย 1000 ตัวมีเพียงสามม้วนที่ดรอปออกมา และเป็นม้วนระบบการใช้ชีวิต ไม่ใช่แบบสุ่ม หลินฉางเฟิงตั้งใจจะขายทิ้ง

สัตว์ร้ายระดับ 20 ขึ้นไปล้วนมีไอคิวเล็กน้อย รู้ว่าหลินฉางเฟิงไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วยได้ง่ายๆ ต่างพากันออกไปจากบริเวณนี้ ไม่ก่อเรื่องอีก

เห็นว่ารอบข้างกลับมาเงียบสงบ หลินฉางเฟิงกินอิ่มแล้วก็หยิบม้วนกระดาษสุ่มระดับทองแดงที่ได้มาตอนเช้าขึ้นมาพลิกดูอย่างละเอียด

「ม้วนกระดาษสุ่มสกิล」

「ระดับ: ทองแดง」

「ผล:

50% สุ่มได้สกิลอาชีพด้านการใช้ชีวิต

30% สุ่มได้สกิลอาชีพด้านสนับสนุน

20% สุ่มได้สกิลอาชีพด้านการต่อสู้」

สายตาของหลินฉางเฟิงมองไปที่โอกาส 20% ของสกิลด้านการต่อสู้ ในดวงตาฉายแววประหลาดใจเล็กน้อย นี่สูงกว่าม้วนกระดาษของคลื่นปีศาจบ้าคลั่งถึง 10%

โชคของเขาคงไม่แย่เกินไปใช่ไหม?

หลินฉางเฟิงทำจิตใจให้มั่นคง ใส่พลังจิตเข้าไปเล็กน้อย

ไม่นาน ม้วนกระดาษก็เปลี่ยนเป็นแสงสีฟ้าเข้ม พุ่งตรงเข้าสู่กลางหน้าผากของหลินฉางเฟิง

"ติ๊ง! คุณได้รับสกิลใหม่ — ทะเลจิตวิญญาณ"

หลินฉางเฟิงลืมตาขึ้น ในดวงตาลึกล้ำฉายแววประหลาดใจ

"โชคดีขนาดนี้เลยหรือ?" แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่อยากเชื่อ

แม้ว่านี่จะไม่ใช่สกิลอาชีพด้านการต่อสู้ แต่เป็นสกิลที่โน้มเอียงไปทางด้านสนับสนุน

แต่! นี่คือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดเลยนะ!

ดวงตาของหลินฉางเฟิงเป็นประกาย เขาไม่คิดว่าสองสกิลติดต่อกันจะเลือกตรงจุดอ่อนของเขาพอดี!

กดความตื่นเต้นในใจไว้ เขาเปิดดูข้อมูลสกิล

「ทะเลจิตวิญญาณ」

「ระดับ: LV1」

「ผล: เมื่อพลังจิตของนักเวทเป็นศูนย์ สามารถได้รับโอกาสฟื้นฟู 100% หนึ่งครั้ง! คูลดาวน์สิบสองชั่วโมง!」

เป็นไปตามที่คาดไว้!

นี่คือความสามารถที่เขาใฝ่ฝันมาโดยตลอด!

แม้ว่าสำหรับนักเวทคนอื่นที่ใช้เวทมนตร์จะเป็นเพียงสิ่งไร้ประโยชน์

แต่สำหรับนักเวทวิญญาณที่ต้องใช้พลังจิตมหาศาล สกิลนี้ไม่ต่างจากการช่วยเหลือหลินฉางเฟิงในยามคับขัน!

แต่ก่อนเขาต้องอาศัยการนอนหลับเพื่อฟื้นฟูพลังจิต วันหนึ่งฟื้นฟูได้แค่ครั้งเดียว แต่มีสกิลนี้แล้ว เท่ากับว่าเขาสามารถฟื้นฟูได้สามครั้งต่อวัน!

นั่นก็คือ 1800 แต้มพลังจิต!

เท่ากับว่าสามารถเรียกวิญญาณอาฆาตได้ถึง 20 ตัวในหนึ่งวัน!

นี่มันคือแนวคิดอะไรกัน?

หลินฉางเฟิงไม่กล้าคิด เพียงแต่รู้สึกสั่นสะท้านในใจเล็กน้อย

ใช้พลังจิตไปมาก เขาตัดสินใจพักผ่อนสักครู่

จัดอสูรร้างแห่งความพินาศที่มีข้อจำกัดด้านพื้นที่ไว้รอบๆ ข้างตัวเหลือเพียงวิญญาณอาฆาตระดับสูงสุดหนึ่งตัวคอยเฝ้า

วิญญาณที่เหลือถูกจัดวางไว้ที่ขอบเขตไกลสุด สร้างเป็นวงกลมล้อมรอบ

ตลอดทั้งคืน ก็สามารถสังหารสัตว์ร้ายไม่กลัวตายได้หลายสิบตัว

ตอนนี้หลินฉางเฟิง อาจกล่าวได้ว่าตกลงไปในมหาสมุทรแห่งค่าประสบการณ์อย่างสมบูรณ์

"แกร๊ก!"

เสียงฝีเท้าเหยียบไม้แห้งดังขึ้น ร่างสีขาวค่อยๆ ปรากฏชัดขึ้นจากความเลือนราง มือน้อยอ่อนนุ่มของเธอเลื่อนปีกหมวกขึ้น เผยให้เห็นใบหน้างดงาม

บนตัวยังมีกลิ่นคาวเลือดของสัตว์ร้าย

แต่หลินฉางเฟิงกลับไม่อยากลืมตาด้วยซ้ำ

"บนตะแกรงย่างยังมีเนื้อเหลืออยู่ เธอเอาไปกินเองเถอะ"

ตั้งแต่ซูเข่อชิงเดินเข้ามาในวงล้อม หลินฉางเฟิงก็รู้ถึงการมีอยู่ของเธอแล้ว เพียงแต่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้ายระดับ 20 ขึ้นไปแห่งนี้

ข้างกายหลินฉางเฟิงถึงจะปลอดภัยที่สุด

เก็บม้วนกระดาษมูลค่าหลายล้านของเธอไว้ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะให้ที่พักผ่อนแก่เธอ

สาวน้อยเม้มปาก มองดูเนื้อย่างที่ยังอุ่นๆ บนตะแกรง เธอก็ไม่เกรงใจ ยื่นมือคว้ามากินอย่างเอร็ดอร่อย

"ฉันอยากถามจริงๆ ว่าเธอเรียนเทคนิคการย่างเนื้อมาจากใคร?"

"ทำไมถึงอร่อยกว่าที่พ่อครัวบ้านฉันทำอีกล่ะ?"

ซูเข่อชิงไม่ได้พูดถึงเรื่องการจับทีมอีก แต่กลับกะพริบตาวิบวับ จ้องมองหลินฉางเฟิงด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ผ่านไปนาน ไม่ได้รับคำตอบ

เธอไม่ยอมแพ้ พูดพร่ำต่อไป

หลินฉางเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เริ่มเสียใจที่ปล่อยให้เธอพักค้างคืน

(จบบท)