บทที่ 22 เสือวิญญาณสายฟ้าเกิดสติปัญญา!
โชคดีที่เนื้อย่างนี้ไม่สูญเปล่า ซูเข่อชิงยังคงเงียบจนกินเสร็จ
"อ้อ ฉันเห็นว่าคุณอายุประมาณเดียวกับฉัน คุณก็เพิ่งจบและตื่นอาชีพใช่ไหม?"
"อืม"
"คุณเรียนโรงเรียนไหนเหรอ? ฉันเรียนที่โรงเรียนมัธยมศึกษาชุนหัวที่หนึ่ง ตื่นอาชีพผู้ใช้วิญญาณภาพลวงซึ่งเป็นอาชีพซ่อนเร้น เพิ่งขึ้นเลเวล 15"
ซูเข่อชิงเห็นว่าหลินฉางเฟิงดูไม่สนใจตัวเอง คงไม่ดูหน้าต่างข้อมูลของเธอ จึงแนะนำตัวเอง
"โรงเรียนมัธยมศึกษาที่หนึ่งเต้าเฉิง"
ยังคงเป็นคำตอบสั้นๆ
ดวงตาลึกล้ำของเขาวาวขึ้นเล็กน้อยในแสงไฟ แทบมองไม่เห็น
โรงเรียนมัธยมศึกษาชุนหัวที่หนึ่ง เป็นโรงเรียนที่รวบรวมลูกหลานตระกูลใหญ่น้อยของเมืองเต้าเฉิง ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนที่มีอิทธิพลในครอบครัว
นอกจากฐานะดีแล้ว บางคนที่พ่อแม่เป็นผู้แข็งแกร่งในอาชีพต่อสู้หายาก ก็จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกเข้าเรียนในโรงเรียนนี้
เพราะมีฐานหลังที่แข็งแกร่ง เมื่อเด็กตื่นอาชีพ ตระกูลใหญ่ก็จะทุ่มเงินมหาศาลในการฝึกฝน ทรัพยากรนับไม่ถ้วนทำให้พวกเขาก้าวข้ามคนรุ่นเดียวกันได้อย่างรวดเร็ว
ภายใต้การลงทุนมหาศาลนี้ ทุกปีนักเรียนจากเมืองเต้าเฉิงที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้าได้...
ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนจากโรงเรียนมัธยมศึกษาชุนหัวที่หนึ่ง
ก่อนหน้านี้ เขาและน้องสาวหลินเค่อร์ก็เตรียมจะเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมนี้ แต่น่าเสียดายที่พ่อแม่เสียชีวิตติดๆ กัน ค่าเล่าเรียนที่แพงทำให้พวกเขาต้องถอยกลับ หันไปเข้าโรงเรียนมัธยมศึกษาที่หนึ่งเต้าเฉิงซึ่งมีความสามารถรอบด้านที่แข็งแกร่งที่สุด
"โรงเรียนมัธยมศึกษาที่หนึ่งเต้าเฉิง... นั่นหมายความว่าคุณคือ?"
ซูเข่อชิงเบิกตากว้าง ถ้าเธอจำไม่ผิด ปีนี้ก็มีอัจฉริยะที่สามารถเทียบกับหลินเค่อร์ นักเรียนรับตรงในตำนานอีกคนใช่ไหม?
"คุณคือนักเรียนจากโรงเรียนมัธยมที่หนึ่งที่ใช้เวลาสิบชั่วโมงในดันเจี้ยนเพื่อขึ้นเลเวล 9 ทำลายสถิติของเมืองเต้าเฉิงใช่ไหม!?"
หลินฉางเฟิงเป็นที่สนใจของเมืองเต้าเฉิงในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
แม้แต่เธอเองที่เป็นผู้ทำลายสถิติของโรงเรียนชุนหัวปีนี้ และตื่นอาชีพซ่อนเร้นที่หายากมาก อย่างผู้ใช้วิญญาณภาพลวง
ก็แค่ทะลุเลเวล 8 ภายใน 12 ชั่วโมงเท่านั้น!
"อืม"
ไม่ใช่ความลับอะไร หลินฉางเฟิงยอมรับอย่างตรงไปตรงมา
"ซี่ ไม่คิดว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาดนี้"
ซูเข่อชิงนึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของหลินฉางเฟิงเมื่อครู่ สิ่งที่เรียกมาเพียงตัวเดียวก็สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งสามคนที่มีเลเวลสูงกว่าได้ในพริบตา ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
และสิ่งที่เรียกมาแบบนี้ หลินฉางเฟิงมีถึงสี่สิบตัว!
"คุณมาเก็บประสบการณ์เหมือนฉันใช่ไหม ถ้างั้นเราจับทีมกันไหม พลังของฉันก็ไม่อ่อนแอนะ อุปกรณ์ที่ดรอปฉันจะให้คุณทั้งหมด"
ดวงตาของซูเข่อชิงเป็นประกายวาววับ ยังคงพูดไม่หยุด
ตอนนี้ในสายตาเธอ หลินฉางเฟิงคือตัวเลือกที่ดีที่สุดในการเก็บประสบการณ์
"ขอโทษ แผนของผมคือทำคนเดียว"
หลินฉางเฟิงไม่แม้แต่จะเงยหน้า ปฏิเสธโดยไม่ลังเล
แม้ว่าด้านนอกเมืองตะวันตกจะมีประสบการณ์ให้เก็บไม่หมด แต่ในสถานการณ์ที่เขาต้องการเพิ่มพลังอย่างรวดเร็ว การพาคนหนึ่งไปด้วยก็ต้องแบ่งประสบการณ์กับเธอ นั่นเป็นทางเลือกที่โง่เขลาที่สุด
หลินฉางเฟิงไม่ใช่คนที่กล้าแต่ไร้ปัญญา
"โอ้... ก็ได้"
หลังจากถูกปฏิเสธ ซูเข่อชิงบ่นพึมพำ ดวงตาหลุบต่ำ
ท่าทางเหมือนภรรยาน้อยที่ถูกทำร้ายจิตใจ
หลินฉางเฟิงชำเลืองมองเธอ แล้วค่อยๆ พูด
"รอบๆ มีวิญญาณของผมคอยเฝ้า คุณพักที่นี่คืนหนึ่งได้"
ซูเข่อชิงเพิ่งได้รับบาดเจ็บจากการปกป้องเขา แม้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นเพราะเธอ แต่เขาก็ได้รับค่าชดเชยที่เหมาะสมแล้ว
"ม้วนกระดาษทองคำ จะเปิดออกมาเป็นอะไรนะ..."
หลินฉางเฟิงพึมพำเบาๆ ลูบริมฝีปาก ดวงตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น
"ฮึ่ม ไม่จับทีมก็ไม่จับสิ"
อีกด้านหนึ่ง ซูเข่อชิงหันหน้าไปอีกทาง
"คุณจะต้องเสียใจ"
แม้จะพูดแบบนั้น แต่ซูเข่อชิงก็ยังคงหยิบถุงนอนออกมาจากพื้นที่เก็บของ นอนลงอย่างไม่เกรงใจเลย
ในป่าที่เต็มไปด้วยอันตรายและต้องระวังตัวตลอดเวลา อีกทั้งยังเป็นเวลากลางคืน สถานที่ที่สามารถพักฟื้นพลังได้นั้นหาได้ยากยิ่ง
หลินฉางเฟิงพิงลำต้นไม้ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย
เห็นท่าทางกระปรี้กระเปร่าของเธอ เขาเดาว่าเธอคงดื่มยาเยียวยาไปแล้ว
แค่ให้ที่พักเท่านั้น เขาก็ยินดี
"ติ๊ง! วิญญาณร้ายของคุณฆ่าลิงแขนยาวเลเวล 15 ตัวหนึ่ง!"
"ติ๊ง! วิญญาณร้ายของคุณฆ่าตุ่นเลือดแดงเลเวล 13 ตัวหนึ่ง!"
ตลอดทั้งคืน วิญญาณที่หลินฉางเฟิงกระจายออกไปส่งการแจ้งเตือนมาครั้งแล้วครั้งเล่า
วันรุ่งขึ้น
เมื่อขอบฟ้าปรากฏแสงสีขาว เส้นทางรอบๆ ก็เริ่มเห็นชัดขึ้น หลินฉางเฟิงลืมตาที่ปิดสนิท ยืดตัว
ซูเข่อชิงที่อยู่ข้างๆ จากไปนานแล้ว สิ่งมีชีวิตรอบๆ เหลือเพียงหลินฉางเฟิงคนเดียว
ในตอนนี้ หลินฉางเฟิงได้รับการแจ้งเตือนการเลเวลอัพอีกครั้ง!
「ชื่อ: หลินฉางเฟิง」
「อาชีพ: ราชาแห่งวิญญาณ (อาชีพซ่อนเร้นที่มีเพียงหนึ่งเดียว)」
「เลเวล: 12」
「พลัง: 140」
「ร่างกาย: 140」
「จิตวิญญาณ: 500」
「ความคล่องแคล่ว: 140」
「อุปกรณ์: ไม่มี」
「จำนวนวิญญาณที่เรียกได้: 45/260」
「ทักษะ:
เรียกวิญญาณ (LV12): ใช้พลังจิต 70 แต้ม เรียกสิ่งมีชีวิตวิญญาณระดับทองแดงที่มีเลเวลเท่ากับตัวเอง (การแบ่งระดับสิ่งมีชีวิตวิญญาณ: เหล็กดำ, ทองแดง, เงิน, ทองคำ, ตำนาน, มหากาพย์, เทพนิยาย!)
กัดกร่อนวิญญาณ (LV12): สร้างความเสียหายด้านวิญญาณต่อศัตรู ความเสียหายของทักษะขึ้นอยู่กับเลเวลของตัวเองและพลังจิตที่ใช้
อำนาจราชา (LV2) (ทักษะระดับเทพเฉพาะตัว/ทักษะเชิงรุก): สิ่งมีชีวิตวิญญาณทั้งหมดภายใต้การควบคุมของคุณจะได้รับการเพิ่มพลัง 20 เท่า! และทักษะจะเพิ่มขึ้นตามเลเวลของตัวเอง!
เจตจำนงไม่มีวันตาย (ทักษะระดับเทพเฉพาะตัว/ทักษะเชิงรับ): ความเสียหายทั้งหมดที่ตัวเองได้รับจะถูกโอนไปยังสิ่งที่เรียกมา! สิ่งที่เรียกมาไม่ตาย! ตัวเองไม่มีวันตาย!
คลื่นปีศาจบ้าคลั่ง (LV1): เรียกกลุ่มปีศาจ สร้างความเสียหาย 200% ของพลังจิตต่อศัตรูในรัศมี 5 เมตร!」
เมื่อคืนเขาเรียกวิญญาณร้ายมาอีกห้าตัว และหลังจากการสังหารทั้งคืน เขาก็เลเวลอัพอย่างไม่น่าแปลกใจ
พลังจิตก็เพิ่มขึ้น 100 แต้ม โชคดีที่พลังจิตที่ต้องใช้ในการเรียกเพิ่มขึ้นเพียง 10 แต้มเท่านั้น
ในช่องทักษะเพิ่มทักษะใหม่ที่เขาได้จากม้วนกระดาษ คลื่นปีศาจบ้าคลั่ง
"วันนี้ลองดูสักหน่อย"
หลินฉางเฟิงปัดฝุ่นออกจากตัว ก้าวอย่างมั่นคงเข้าไปในป่าลึก
ตลอดทาง สี่สิบห้าวิญญาณเหมือนกองทัพที่บุกทะลวงไปข้างหน้า
ทุกที่ที่ผ่านไป ไม่มีสิ่งมีชีวิตรอด
เห็นประสบการณ์ที่พุ่งสูงขึ้น หลินฉางเฟิงยิ้มเล็กน้อย
ตามความเร็วนี้ พรุ่งนี้เขาน่าจะขึ้นเลเวล 14 ได้
"โฮก——!"
ทันใดนั้น เสียงคำรามของเสือที่ดูเหมือนจะฉีกฟ้าดินได้ดังมาจากด้านหน้า
เขามองไปอย่างตั้งใจ
มันเป็นเสือตัวขาวทั้งตัว ตาสีแดงสด บนตัวยังมีแสงฟ้าแปลกๆ
หลินฉางเฟิงมองดูที่เท้าของตัวเอง ตระหนักว่าเขาได้ก้าวเข้าไปในอาณาเขตของมัน
「เสือวิญญาณสายฟ้า」
「เลเวล: 25」
「พลัง: 750」
「ร่างกาย: 670」
「จิตวิญญาณ: 800」
「ความคล่องแคล่ว: 740」
「ทักษะ: ความโกรธแห่งสายฟ้า (LV3)」
เมื่อหน้าต่างข้อมูลปรากฏขึ้น หลินฉางเฟิงอดตกใจไม่ได้
พลังจิตถึง 800 เลยเหรอ!?
มองไปที่เสือวิญญาณสายฟ้าอีกครั้ง เห็นมันจ้องมองตัวเองด้วยสายตาดุร้าย ดูเหมือนจะมีสติปัญญาแล้ว
เขาว่าเสือฉลาดกว่าสัตว์อื่น
ไม่คิดว่าครั้งนี้หลินฉางเฟิงจะได้พบกับมัน
"แค่เลเวล 25 จะดรอปอุปกรณ์อะไรนะ"
(จบบท)