บทที่ 204 ถ้ำเสือและรังหมาป่า
ทุกคนในลานต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ไม่นานก็เริ่มรู้สึกดีใจขึ้นมา เหมือนกับว่าได้พบที่พึ่ง พวกเขารีบทำงานกันอย่างขะมักเขม้น แม้แต่ผู้ช่วยของบ้านคุ\ยังดีใจจนตบเข่าตัวเอง “ก่อนหน้านี้หมอหลวงหลิวยังบอกเลยว่าเด็กในท้องนายหญิงไม่รอด ต้องทำแท้งออก แต่ตอนนี้ดีแล้ว นายหญิงคงดีใจแน่!” คำพูดเหล่านี้เหมือนตบหน้า...
