บทที่ 19 ลึกเข้าไปในเทือกเขา! หญิงสาวลึกลับ?!

อย่างรวดเร็ว!

ภายใต้การควบคุมอย่างชาญฉลาดของหลินฉางเฟิง

เหล่าวิญญาณที่กระจายออกไปก็ส่งการแจ้งเตือนการสังหารมาในทันที!

"ติ๊ง! วิญญาณอาฆาตของคุณได้สังหารลิงแขนยาวระดับ 13 หนึ่งตัว!"

"ติ๊ง! วิญญาณอาฆาตของคุณได้สังหารค้างคาวสีแดงเลือดระดับ 12 หนึ่งตัว!"

......

แม้จะข้ามไปถึงระดับสิบขึ้นไป

วิญญาณอาฆาตที่ได้รับการเพิ่มพลังอย่างมหาศาล ก็ยังคงตัดชีวิตสัตว์ป่าราวกับตัดหญ้า

ประสิทธิภาพในการรับค่าประสบการณ์ของหลินฉางเฟิงเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!

แต่เนื่องจากได้ข้ามผ่านระดับสิบไปแล้ว ค่าประสบการณ์ที่จำเป็นต่อการเลเวลอัพของหลินฉางเฟิงในตอนนี้ ก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้!

หากคำนวณจากประสิทธิภาพการรับค่าประสบการณ์แบบนี้ของหลินฉางเฟิง

เขาจะต้องสังหารสัตว์ป่าระดับสิบขึ้นไปอย่างน้อย 3,000 ตัว ถึงจะขึ้นเลเวล 11 ได้!

และการจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยหัวชิงเลียนต้าได้นั้น

ระดับ 12 เป็นเพียงข้อกำหนดขั้นพื้นฐานเท่านั้น

เป้าหมายของเขาแน่นอนว่าต้องสูงกว่านั้น อย่างน้อยก็ต้องถึงระดับ 15!

ห้าวันเพื่อเลเวลอัพ 5 ระดับ ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่ยากเย็นนัก

แต่ปัจจัยที่ไม่แน่นอนในป่ามีมากเกินไป อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย

เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด หลินฉางเฟิงจึงต้องทุ่มเทอย่างเต็มที่!

คิดดังนั้นแล้ว ฝีเท้าของเขาก็เร่งความเร็วขึ้น

เสียงประกาศที่ดังอยู่ข้างหูไม่ขาดสาย

กลิ่นคาวเลือดค่อยๆ แผ่ซ่านในอากาศ แต่หลินฉางเฟิงกลับไม่ขมวดคิ้วแม้แต่น้อย

ในฐานะผู้ประกอบอาชีพที่มีคุณสมบัติครบถ้วน กลิ่นคาวเลือดจะคลุ้งอยู่ในทุกการเคลื่อนไหวของเขาต่อจากนี้ไป หากแม้แต่เรื่องนี้ยังทนไม่ได้

แล้วจะเป็นผู้ประกอบอาชีพไปทำไมกัน?

......

เดินทางต่อไปในป่าหมอกอีกระยะหนึ่ง

หลินฉางเฟิงพบว่า อัตราการเพิ่มขึ้นของประสบการณ์ของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก

ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างมั่นคง แต่ยังห่างไกลจากการเลเวลอัพ

สถานการณ์นี้ทำให้เขาขมวดคิ้ว

ด้วยประสิทธิภาพแบบนี้ วันนี้จะขึ้นถึงเลเวล 11 ได้หรือไม่ก็เป็นปัญหา

การกระจายตัวของสัตว์ป่าในเทือกเขาตะวันตกเบาบางขนาดนี้เลยหรือ?

หรือว่าเป็นเพราะบริเวณที่เขาอยู่นี้มีสัตว์ป่าน้อยตั้งแต่แรก?

ไม่ได้

ไม่สามารถเสี่ยงแบบนี้ต่อไปได้!

ดวงตาของหลินฉางเฟิงวาบไปด้วยประกายบ้าคลั่ง

เขาต้องบุกลึกเข้าไปอีก แม้กระทั่งเข้าไปถึงใจกลางพื้นที่!

สัตว์ป่ามีนิสัยแบ่งเขตแดน ยิ่งเป็นสัตว์ระดับสูงก็จะอาศัยอยู่ในพื้นที่ลึกเข้าไป แม้ว่าสำหรับเขาแล้วการตัดสินใจนี้จะเสี่ยงเกินไป

แต่เพื่อการเลเวลอัพ เขาก็ไม่มีทางเลือก!

ส่งวิญญาณหนึ่งตนออกไปสำรวจเส้นทางข้างหน้า ไม่นานหลินฉางเฟิงก็พบเส้นทางเข้าสู่พื้นที่ลึก เขาเดินเข้าไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

เมื่อหลินฉางเฟิงเดินทางไปได้ไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร

วิญญาณที่นำหน้าไปก็เริ่มลงมือ เสียงแจ้งเตือนการสังหารในสมองดังถี่ขึ้น

"เป็นไปตามที่คาดไว้จริงๆ"

เห็นแถบประสบการณ์ที่เริ่มพุ่งสูงขึ้น ชายหนุ่มค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ

......

ในที่สุด!

หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน

ในยามที่ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีเหลือง

หลินฉางเฟิงก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนการเลเวลอัพอีกครั้ง!

「ชื่อ: หลินฉางเฟิง」

「อาชีพ: ราชาแห่งวิญญาณ (อาชีพซ่อนเร้นที่มีเพียงหนึ่งเดียว)」

「ระดับ: 11」

「พลัง: 120」

「ร่างกาย: 120」

「จิต: 400」

「ความคล่องแคล่ว: 120」

「อุปกรณ์: ไม่มี」

「จำนวนวิญญาณที่สามารถเรียกได้: 40/240」

「ทักษะ:

อำนาจราชา (ระดับเทพ/เปิดใช้งาน): สิ่งมีชีวิตที่เรียกมาภายใต้การควบคุมของคุณจะได้รับการเพิ่มพลังยี่สิบเท่า! และทักษะจะพัฒนาขึ้นตามระดับของตัวคุณ!

เจตจำนงไม่มีวันดับสูญ (ระดับเทพ/แบบอัตโนมัติ): ความเสียหายทั้งหมดที่ตัวคุณได้รับจะถูกโอนไปยังสิ่งมีชีวิตที่เรียกมา! สิ่งมีชีวิตที่เรียกมาไม่มีวันตาย! ตัวคุณไม่มีวันดับสูญ!

นักเรียกวิญญาณ: สามารถเรียกวิญญาณหนึ่งตนที่เชื่อฟังคำสั่งของราชา!

การรุกรานทางจิต: โจมตีหนึ่งครั้งภายในระยะห้าเมตร! สามารถทำร้ายจิตใจ!」

หลังจากขึ้นถึงระดับสิบ

ค่าคุณสมบัติทุกด้านเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!

คุณสมบัติสามด้านนอกเหนือจากพลังจิต เพิ่มขึ้นจากเดิมระดับละ 10 คะแนนเป็น 20 คะแนน!

ส่วนพลังจิตนั้นพุ่งสูงขึ้นถึง 100 คะแนน!

ใช้พลังจิต 360 คะแนนเพื่อเรียกวิญญาณระดับ 11 ขั้นทองแดงออกมา 6 ตน

ใช้ 「อำนาจราชา」!

「วิญญาณอาฆาต」

「ขั้น: ทองแดง」

「ระดับ: 10」

「พลัง: 3300」

「ร่างกาย: 3300」

「จิต: 3300」

「ความคล่องแคล่ว: 3300」

「ทักษะ:

การตัดเฉือนแห่งความมืด (ระดับ 1): การโจมตีที่หลอมรวมกับความมืด! สร้างความเสียหาย 200% ของพลังตนเองต่อศัตรู! คูลดาวน์ทักษะ 5 นาที!」

คุณสมบัติสี่ด้านของวิญญาณเพิ่มขึ้น

จากเดิมระดับละ 11 คะแนน เป็น 30 คะแนน!

หลังจากใช้ทักษะอำนาจราชา คุณสมบัติยังเพิ่มขึ้นถึง 3300!

ด้วยตัวเลขนี้ หลินฉางเฟิงไม่สามารถประเมินได้อีกต่อไป

แต่เขารู้ดีว่ามีอยู่สิ่งหนึ่ง

ไม่มีสัตว์ป่าใดจะสามารถขัดขวางการก้าวเดินของเขาได้อีกต่อไป!

ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง

หลังจากการล่าทั้งวัน หลินฉางเฟิงก็รู้สึกเหนื่อยล้า

จุดกองไฟ

หยิบเนื้อสดแช่แข็งหลายชิ้นออกมาจากกระเป๋า เขาโยนมันลงบนกองไฟเพื่อย่างอย่างคล่องแคล่ว

ในความทรงจำสมัยเด็ก พ่อมักจะพาเขาไปตั้งแคมป์บนภูเขาที่ปลอดภัย ทักษะการย่างเนื้อนี้ก็เป็นสิ่งที่พ่อสอนเขา

สมัยก่อนตอนที่หลินเค่อร์ยังอยู่ เขาก็มักจะทำให้เธอกินบ่อยๆ

ไม่นาน เนื้อแช่แข็งก็ถูกย่างจนมีเสียงน้ำมันฉ่า

กลิ่นหอมลอยฟุ้งไปทั่ว ดึงดูดแขกที่ไม่ได้รับเชิญมากมาย

กองไฟและเนื้อ นี่คือสิ่งที่สัตว์ป่าชอบที่สุด

แต่จุดจบของพวกมันก็เหมือนกันหมด

ประกายเย็นวาบขึ้นใต้แสงจันทร์ ชีวิตหนึ่งแล้วหนึ่งเล่าดับสูญ

กลายเป็นผู้โชคร้ายที่ช่วยเพิ่มค่าประสบการณ์ให้หลินฉางเฟิง

"ช่างเป็นนรกไร้ประตู แต่เจ้าก็ยังอุตส่าห์มา"

เขาพูดติดตลกพลางเตรียมจะกินอาหาร

แต่ในตอนนั้นเอง

ผ่านการรับรู้ร่วมกับวิญญาณ เขาก็พบบางอย่าง

แน่นอน เสียงแกรกกรากดังขึ้นจากพุ่มไม้ไม่ไกลนัก

หลินฉางเฟิงชะงักชิ้นเนื้อที่ยกขึ้นมาค้างไว้ที่ปาก

ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย จ้องมองไปยังทิศทางที่เสียงดังมา

ร่างที่สวมเสื้อคลุมสีขาวครึ่งตัวท่อนบน

ค่อยๆ ก้าวออกมาจากพุ่มไม้ เดินตรงมาทางหลินฉางเฟิง

"......"

แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าของอีกฝ่าย แต่ในฐานะมนุษย์ด้วยกัน หลินฉางเฟิงก็ไม่รู้สึกถึงความเป็นศัตรูใดๆ จากอีกฝ่าย

จึงไม่ได้ไล่ให้ไป แต่กลับกินเนื้อต่อไปเงียบๆ

แน่นอนว่าแม้อีกฝ่ายจะมีเจตนาร้าย

เขาก็สามารถจัดการอีกฝ่ายได้ในชั่วพริบตา

"อ๊ะ เกือบหายใจไม่ออกแล้ว วิ่งมาทั้งวันเลย"

คนในเสื้อคลุมขาวเดินมาใกล้หลินฉางเฟิง แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นทันที ปากบ่นว่าเหนื่อยไม่หยุด เสียงใสกังวานราวกับนกร้อง

น่าเสียดายที่คำพูดออกมาหยาบคายไม่สมกับเสียง

"เจ้าเป็นใคร"

หลินฉางเฟิงถามอย่างสงบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง

คนในเสื้อคลุมขาวค่อยๆ ถอดหมวกคลุมศีรษะสีขาวออก

ใบหน้างดงามน่ารักก็ปรากฏต่อสายตาของหลินฉางเฟิงในทันที

ผู้หญิงหรือ?

หลินฉางเฟิงรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย

ในเทือกเขาอันตรายแห่งนี้ การที่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินทางคนเดียวนั้นหาได้ยากยิ่ง

คนในเสื้อคลุมขาวเป็นเด็กสาวที่มีอายุใกล้เคียงกับหลินฉางเฟิง เธอมีผมสั้นสีชมพูที่ดูคล่องแคล่ว ผิวขาวผ่อง ใบหน้างดงามเกินบรรยาย

ดวงตาสีฟ้าสดใสภายใต้แสงไฟ ยิ่งเพิ่มความมีชีวิตชีวา

(จบบท)