ตอนที่ 8 : กระดูกดาบต้าหลัว ทั้งตระกูลถูกดูดเลือดขุดกระดูก มังกรเก้าตัวลากโลงศพปรากฏ
ต่อหน้าธารกำนัล หลัวเฟิงเต็มไปด้วยไอสังหาร ฝ่ามือหนึ่งฟาดใส่เจียงหยุนเฮาอย่างรุนแรง!
แม้ว่าระหว่างตระกูลใหญ่จะมีข้อตกลงไม่เป็นทางการว่าจะไม่ขัดขวางการต่อสู้ระหว่างอัจฉริยะรุ่นเยาว์
แต่ผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งไม่สามารถลงมือได้อย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นความหมายจะเปลี่ยนไป
ผู้อาวุโสทั้งสามที่อยู่เบื้องหลังเจียงหยุนเฮารู้สึกไม่ดีทันที รอยยิ้มบนใบหน้าแข็งค้าง
"ไม่ดีแล้ว ทายาทผู้สูงศักดิ์กำลังตกอยู่ในอันตราย!"
"หลัวเฟิงผู้นี้มีชื่อเสียงมานาน เป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะในรุ่นเยาว์ ส่วนทายาทผู้สูงศักดิ์ของเราละเลยการฝึกฝนมาหลายปี เกรงว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลัวเฟิง!"
"ทายาทผู้สูงศักดิ์ยังคงใจร้อนเกินไป..."
ผู้อาวุโสทั้งสามมองเห็นและรู้สึกกังวลใจ
แต่พวกเขาก็เตรียมพร้อมที่จะออกมือช่วยเหลือเจียงหยุนเฮาในยามคับขันทันที
แม้แต่เจียงหยุนเฮาเอง เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของหลัวเฟิง ก็ยกระดับความระมัดระวังขึ้นสูงสุด
เจียงหยุนเฮารวบรวมพลัง หมัดหนึ่งสวนกลับไปที่ฝ่ามือของหลัวเฟิง
พลังจากระดับชำระกระดูกขั้นสูงสุดระเบิดออกมาอย่างฉับพลัน!
เลือดลมพลุ่งพล่าน พลังงานทะลักทะลาย!
หมัดเดียวถึงกับทำให้เกิดเสียงระเบิดเหนือเสียง
พลังมหาศาลถึง 9 ล้านชั่งปรากฏชัดเจน!
อะไรกัน?! พลังนี้...
หลัวเฟิงรู้สึกได้ลึกซึ้งที่สุด ม่านตาของเขาหดเล็กลงทันที
ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวได้
ปัง!
มือทั้งสองปะทะกัน
กร๊อบ!
เสียงกระดูกแตกดังขึ้นอย่างน่าสยดสยอง
ภาพที่เหลือเชื่อปรากฏขึ้นทันที!
"อ๊าก~"
หลัวเฟิงร้องด้วยความเจ็บปวด เห็นได้ชัดว่าแขนขวาทั้งท่อนของเขาหักกระดูกฉีก เลือดเนื้อกระจาย!
ในชั่วขณะถัดมา หมัดหนึ่งก็ทะลุทรวงอกของเขาอย่างรุนแรง
หลัวเฟิง!
ราวกับเป็นตัวอย่างสัตว์สตัฟฟ์ ถูกเจียงหยุนเฮาชกทะลุด้วยหมัดเดียว แช่แข็งอยู่กลางอากาศ!!
หลัวเฟิงงงงัน ตาเบิกกว้างจนแทบปริแตก
รอยยิ้มตื่นเต้นบนใบหน้าของคนตระกูลหลิวหายไปสิ้น ยืนนิ่งงันอยู่กับที่
ผู้อาวุโสทั้งสามตกตะลึง
"ที่แท้ข้าก็แข็งแกร่งถึงเพียงนี้?"
จนกระทั่งเจียงหยุนเฮาเอ่ยถามด้วยความสงสัย ทุกคนถึงได้ตื่นจากภวังค์
พูดตามตรง แม้แต่เจียงหยุนเฮาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้
การบรรลุถึงระดับสูงสุดด้วยการกลืนกินสมบัติล้ำค่ามากมายโดยใช้ "วิชาอสูรกลืนฟ้า" ที่แท้ก็แข็งแกร่งกว่าผู้อื่นในระดับเดียวกันมากถึงเพียงนี้~
"อ้อ ไม่ใช่ เจ้าต่างหากที่อ่อนแอเกินไป"
ในชั่วขณะถัดมา เจียงหยุนเฮาก็ส่ายหน้า
พรวด~
เลือดพุ่งออกจากมุมปากของหลัวเฟิง สายตาพร่ามัว เกือบจะเป็นลมด้วยความโกรธ
ช่างเป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเหลือเกิน~
"ไอ้เด็กบ้า เจ้ากล้าดียังไง!"
"หยุดมือ!"
เสียงตะโกนดังขึ้นอย่างกะทันหัน ชายชราในชุดเทาผู้คุ้มครองของหลัวเฟิงพุ่งเข้าหาเจียงหยุนเฮาทันที
ในฐานะผู้คุ้มครอง หน้าที่หลักคือช่วยชีวิตเจ้านายของตนในยามอันตราย
แม้จะไม่สามารถแทรกแซงได้ แต่การช่วยชีวิตยังกล้าทำ
อย่างไรก็ตาม!
ร่างสามร่างที่เร็วกว่าชายชราในชุดเทาพุ่งออกมาราวกับภูตผีไปขวางหน้าชายชรา
ก็คือผู้อาวุโสที่สาม ผู้อาวุโสที่ห้า และคนอื่นๆ
พวกเขาเพียงแค่โจมตีเบาๆ ก็สามารถผลักชายชราในชุดเทากลับไปได้
พลังของระดับเทพแผ่ซ่าน ลึกล้ำดั่งห้วงเหว ราวกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์สามลูกตั้งตระหง่านอยู่รอบกายเจียงหยุนเฮา
พื้นดินแยกออก ตำหนักหรูหราส่งเสียงครวญครางอย่างน่าเศร้า ภายใต้การกวาดล้างของพลังเทพ ตำหนักใหญ่ทั้งหลังหายวับไปกลางอากาศ กลายเป็นผงธุลีแตกสลาย!
"ไม่ได้! พวกเจ้าตระกูลเจียงไม่สามารถฆ่าศิษย์บริสุทธิ์ของสำนักดาบต้าหลัวของข้าได้ ตระกูลเจียงของเจ้าต้องการก่อสงครามอันยิ่งใหญ่ระหว่างสองฝ่ายหรือ?!"
เลือดไหลออกจากมุมปากของชายชราในชุดเทา เขามองเจียงหยุนเฮาและคนอื่นๆ ด้วยความตกใจสุดขีด
แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินเรื่องของไอ้ไร้ค่าจากตระกูลเจียงคนนี้ แม้จะเป็นหนึ่งในทายาทของแปดสายตระกูลเจียง
แต่ตลอดมา ไม่มีใครนับถือเขาเลย
ไม่คาดคิดว่าวันนี้ คนสามคนที่ติดตามเจียงหยุนเฮาอย่างเงียบๆ กลับเป็นผู้อาวุโสระดับเทพถึงสามคน!
"เอ๋? นี่มันแปลกแล้ว ทำไมถึงจะต้องก่อสงครามอันยิ่งใหญ่ล่ะ?"
"ไม่ใช่ศิษย์บริสุทธิ์ของสำนักดาบต้าหลัวของเจ้าพูดเองหรือว่า อัจฉริยะรุ่นเยาว์สามารถฆ่าฟันกันได้ โดยไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเบื้องหลัง?"
"ใช่แล้ว พี่สาม ข้าไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม หลัวเฟิงพูดเองนะ"
ผู้อาวุโสทั้งสามพูดสลับกันไปมา กลั้นหัวเราะในใจ
ในขณะเดียวกัน ทั้งสามคนก็มองเจียงหยุนเฮาที่อยู่ข้างๆ ด้วยความตกใจเล็กน้อย
พลังของระดับชำระกระดูกขั้นสูงสุด!
พูดตามตรง จนกระทั่งเจียงหยุนเฮาลงมือ ทั้งสามคนถึงได้สังเกตเห็นระดับพลังของเขา
ด้วยว่าทุกคนต่างรู้ว่าเจียงหยุนเฮาละเลยการฝึกฝนมาหลายปี ผู้อาวุโสทั้งสามคิดว่าเขาไม่มีความก้าวหน้าเลย จึงไม่สนใจตรวจสอบระดับพลังของเจียงหยุนเฮา
แต่ในตอนนี้ ทั้งสามคนรู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง
ทายาทผู้สูงศักดิ์ของพวกเขา ช่างซ่อนความสามารถไว้ลึกจริงๆ!
"อึก... ช่วยข้า... ช่วย..."
ในขณะเดียวกัน หลัวเฟิงก็ตื่นขึ้นมาในที่สุด รู้สึกว่าตัวเองถูกเจียงหยุนเฮาจับไว้ แม้กระทั่งมือของเจียงหยุนเฮายังจับที่กระดูกสันหลังของตน หลัวเฟิงรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว
ตกใจจนแทบขาดใจ!
เมื่อครู่นี้ ในสายตาของเขา อีกฝ่ายยังเป็นแค่ไอ้ไร้ค่าที่มีแต่ชื่อเปล่าๆ เป็นสุนัขเลียขา ต่ำต้อยดั่งมด เพียงแค่บีบนิดเดียวก็ตายได้!
ไม่คาดคิดว่า ที่แท้ตัวเองต่างหากที่เป็นมด!
เพียงแค่หนึ่งกระบวนท่า ตัวเองก็ถูกเจียงหยุนเฮาจับชีวิตไว้ในมือ!
หลัวเฟิงรู้ดีว่า หากเจียงหยุนเฮาต้องการฆ่าเขา เพียงแค่คิดก็พอแล้ว!
เห็นเช่นนั้น คนตระกูลหลิวต่างพากันเงียบกริบ ตัวสั่นงันงก
พวกที่ขี้ขลาดกว่าถึงกับฉี่ราด ล้มลงกับพื้นด้วยความสิ้นหวัง
"ไม่... ไม่มีทาง เจียงหยุนเฮาจะเอาชนะหลัวเฟิงได้ง่ายๆ ได้อย่างไร?"
สีหน้าของหลิวหลงฮุยขาวซีดไร้เลือด
นี่ยังเป็นไอ้สุนัขเลียขาต่ำต้อยคนเดิมหรือ? เขาได้ทรัพยากรมาฝึกฝนจากที่ไหน ของดีๆ ในสามปีที่ผ่านมาทั้งหมดล้วนส่งมาให้ตระกูลหลิวของข้าไม่ใช่หรือ!
"รีบปล่อยศิษย์บริสุทธิ์เดี๋ยวนี้ เรื่องนี้สำนักดาบต้าหลัวของข้าจะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น"
ชายชราในชุดเทาพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวแต่ในใจหวาดกลัว ได้แต่คิดจะใช้อำนาจเบื้องหลังกดดันเจียงหยุนเฮา
"หืม? น่าสนใจ เขาอยากฆ่าข้า แต่ข้าฆ่าเขากลับไม่ได้?"
เจียงหยุนเฮามองดูหลัวเฟิงอย่างสนอกสนใจ
"ข้าเคยได้ยินมานานแล้วว่า สำนักดาบต้าหลัวก่อตั้งขึ้นด้วยวิถีแห่งดาบ กระดูกดาบต้าหลัวในระดับชำระกระดูกนั้น ได้ชื่อว่าเป็นยอดแห่งวิถีดาบในเก้าดินแดนตะวันออก"
"คงจะเป็นว่าเจ้าศิษย์บริสุทธิ์ผู้นี้ มีกระดูกดาบต้าหลัวใช่หรือไม่?"
คำพูดของเจียงหยุนเฮา แต่ละคำเหมือนมีดแทงเข้าไปในหัวใจของหลัวเฟิง
หลัวเฟิงรู้สึกไม่ดีทันที เบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ
"เจ้าจะแย่งชิงกระดูกดาบต้าหลัวของข้า? เจ้า..."
พรวด!!
"อ๊าก~"
พร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดสุดขีดของหลัวเฟิง กระดูกสันหลังของเขาถูกเจียงหยุนเฮาฉีกออกมาทั้งเป็น
หลัวเฟิงตายคาที่!
และกระดูกท่อนนี้ เปล่งประกายแวววาว ไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง
นี่คือกระดูกดาบต้าหลัวที่ผ่านการฝึกฝนด้วยวิชาพิเศษของสำนักดาบต้าหลัว!
ไม่เลว ของดีจริงๆ!
เจียงหยุนเฮารีบเก็บกระดูกดาบต้าหลัวไว้ทันที
ดูด... ดูดกระดูกแล้ว!!
ฮึ่ม~
ภาพอันน่าสยดสยองนี้ ตกอยู่ในสายตาของคนตระกูลหลิว พวกเขาต่างรู้สึกว่าจิตใจพังทลาย
"คืน! พวกเราจะคืนของหมั้นให้ทายาทผู้สูงศักดิ์ เร็ว ไปนำทรัพยากรมาให้ทายาทผู้สูงศักดิ์!"
หลิวหลงฮุยจู่ๆ ก็ตะโกนใส่คนตระกูลหลิว
เจียงหยุนเฮาไม่แม้แต่จะสนใจหลัวเฟิง แล้วจะสนใจตระกูลหลิวของเขาได้อย่างไร!
ในเวลานี้ หลิวหลงฮุยก็ตระหนักถึงความเป็นจริงแล้ว
"ท่าน... ท่านหัวหน้าตระกูล พวกเราใช้หมดแล้ว จะคืนได้อย่างไร"
ตอนนี้ มีคนตระกูลหลิวพูดด้วยความสั่นเทา
หลิวหลงฮุยชะงักกึก อ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออกเป็นเวลานาน
"ไม่เป็นไร กินของข้า เอาของข้าไป ย่อมมีวิธีคืนกลับมา"
ตุบ! ร่างของหลัวเฟิงร่วงลงพื้น
เจียงหยุนเฮายื่นมือไปหยิบผ้าไหมบนโต๊ะเลี้ยง เช็ดเลือดแดงฉานบนมือ พูดอย่างสงบ: "เมื่อคนตระกูลหลิวใช้หมดแล้ว ก็ไม่ยาก"
"ให้ทั้งตระกูลถูกดูดเลือดขุดกระดูก เพื่อชดใช้ทรัพยากรของข้า"
ตูม!
พอพูดจบ เสียงฟ้าผ่าก็ดังสนั่นในหัวใจของคนตระกูลหลิวทั้งหมด
นี่... นี่มันการล้างตระกูลชัดๆ!
หลิวหลงฮุยพังทลาย ร่างกายอ่อนแรง เซถอยหลังไปหลายก้าว
และในขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงแหบพร่าลึกล้ำดังมาจากที่ลึกในดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลหลิว
"เด็กน้อยตระกูลเจียง ไว้ชีวิตคนเถอะ"
พลังที่ทำให้คนรู้สึกสิ้นหวังแผ่ซ่านมาอย่างท่วมท้น
บรรพบุรุษตระกูลหลิว! พลังของจักรพรรดิเทพ!
คนตระกูลหลิวที่กำลังสิ้นหวังต่างตื่นตระหนก ร้องด้วยความดีใจ: "บรรพบุรุษมาช่วยพวกเราแล้ว!"
ชายหนุ่มรูปงามในชุดขาวปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศโดยไม่มีสัญญาณเตือน
ผู้มาคือบรรพบุรุษตระกูลหลิว!
บรรพบุรุษตระกูลหลิวมองลงมาจากที่สูง กวาดตามองทุกคนเบื้องล่าง สายตาดุร้าย จ้องมองเจียงหยุนเฮา
"บีบคั้นตระกูลข้าเกินไปแล้ว ไม่กลัวว่าข้าจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ลากเจ้าไปตายด้วยกันหรือ?"
ถูกต้อง อย่างไรเสียก็จะถูกล้างตระกูลอยู่แล้ว บรรพบุรุษตระกูลหลิวก็ไม่กลัวที่จะทำให้ตระกูลเจียงไม่พอใจแล้ว
ด้วยพลังระดับจักรพรรดิเทพของเขา เขามั่นใจว่าจะลากเจียงหยุนเฮาไปตายด้วยได้
คำพูดนี้ดูเหมือนจะให้ความหวังในการมีชีวิตอยู่แก่คนตระกูลหลิว หลิวหลงฮุยแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"หืม? อยากลากข้าไปตายด้วย แต่เจ้า... มีคุณสมบัติพอหรือ?"
อย่างไรก็ตาม เจียงหยุนเฮายังคงสงบนิ่งตั้งแต่ต้นจนจบ
ในขณะเดียวกัน บนท้องฟ้าจู่ๆ ก็มีรอยแยกปรากฏขึ้น พลังที่ราวกับจะทำลายล้างโลกระเบิดออกมาอย่างรุนแรง!
"ไอ้หมาบ้ากล้าดีแท้ๆ ใครจะลากทายาทตระกูลเจียงของข้าไปตายด้วย?"
พร้อมกับเสียงตวาด โลงศพทองสัมฤทธิ์ขนาดมหึมายาวหมื่นจั้งพุ่งออกมาจากรอยแยกอย่างรวดเร็ว!
(จบตอนที่ 8)
