ตอนที่ 15 จูบแรก

ตอนที่ 15 จูบแรก

“มะ มะ ไม่นะ! จูบแรกของฉัน! ตะ ตายซะเถอะ  ไอ้เจ้าโรคจิต!!”มิโอะพูดพร้อมกำหมัดแน่น จะต่อยมาที่เขา

แต่ก็ถูกยูกิรวบแขนไว้ได้ซะก่อน

“เดี๋ยวเถอะ เธอน่ะพอได้แล้ว”ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่

“ล้มลงไปจูบกับยูตะเองแท้ๆ ยังมีหน้าจะมาต่อยเขาอีก จะไร้เหตุผลก็ให้มีประมาณหน่อย”

“ถ้าหมอนั่นมันไม่มายั่วโมโหฉันก่อน เหตุการณ์แบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้นหรอก!”

“คนที่มาพูดจาแย่ๆ ก่อนมันก็คุณไม่ใช่เหรอ”ฮานะพูดสวนกับ

“ทั้งโรคจิตบ้างล่ะ ไอ้บ้าบ้างล่ะ มาพูดแบบนั้นใส่กัน มันจะมากเกินไปหน่อยหรือเปล่า คุณนักเรียนใหม่”ยูกิพูดออกมาอย่างไม่พอใจ ที่มิโอะว่าเขาอย่างงั้น

เมื่อเห็นว่าโดนผู้หญิงทั้งสองคนกดดันใส่ มิโอะก็เริ่มโมโห

“ให้เด็กผู้หญิงมาพูดปกป้องแบบนี้ นายนี่มันน่าสมเพชจังเลยนะ”

ทันทีที่ยูกิได้ยินคำพูดนั้น เธอก็ยกมือขึ้นเตรียมตัวจะตบผู้หญิงตรงหน้าในทันที

จนเขาต้องรีบลุกขึ้นไปห้ามเธอไว้ก่อน จะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น

“พอๆ ยูกิ ไม่ต้องหรอก”

“แต่ว่ายัยนี่มันว่านายขนาดนี้เลยนะ!”

“ขอบคุณที่โกรธแทนฉันนะ ยูกิ”เขาพูดพร้อมกับลูบหัวของเธอ ก่อนจะหันไปหา มิโอะ

“อาจารย์บอกให้ฉันพาเธอชมโรงเรียนสินะ มาสิ”พูดเสร็จเขาก็เดินไปจับมือเธอ เดินพาออกจากห้องไป แม้จะมีท่าทีต่อต้านแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ

เขาได้พาเธอมายังดาดฟ้าโรงเรียนที่ไม่มีใครอยู่

“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ!”มิโอะ สะบัดมือเขาออก

เขาได้หันไปมองผู้หญิงข้างหลังตัวเอง ก่อนถอนหายใจและตัดสินใจที่ตัดปัญหาน่ารำคาญออก

“เธอชื่อมิโอะสินะ ฉันชื่อยูตะยินดีที่ได้รู้จัก”เขาตัดสินใจแนะนำตัวตามมารยาท

“ใครมันจะไปอยากทำความรู้จักกับนายกัน”มิโอะพูดอย่างไม่สนใจ

เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าตัวละครนิสัยแบบนี้ถึงได้เป็นที่ชื่นชอบกันได้ แถมยังได้เป็นถึงนางเอกอีก

“งั้นมิโอะตั้งใจฟังที่ฉันพูดให้ดีนะ..”เขาหายใจเข้ามาลึกๆ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ฉันขอโทษ”พูดแล้วเขาก็ก้มหัวลงแบบสไตล์คนญี่ปุ่น

“ห๊ะ?”มิโอะเอียงคออย่างไม่เข้าใจ การกระทำของเขา

“ฉันขอโทษที่เผลอจับหน้าอกของเธอ ขอโทษที่เรียกเธอว่ากอริล่า ขอโทษที่เมื่อกี้เผลอเอาปากไปรับปากของเธอ”เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ทั้งหมดมันคือความผิดของฉันเอง เธอไม่ได้ผิดอะไร เพราะฉะนั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอช่วยอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลยนะ”

“...”

มิโอะมองดูผู้ชายตรงหน้าด้วยความสับสน ท่าทีของเขาดูจริงจังและเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่นเลยสักนิด

โดยปกติแล้วมักจะมีผู้ชายมากมายพยายามเข้าหาเธอและมาสารภาพรักอยู่บ่อยๆ แค่เธอพูดด้วยนิดหน่อยผู้ชายปกติก็จะดีใจไปทั้งวันแล้ว

แต่ผู้ชายตรงหน้ากับทำอย่างกับว่าเธอเป็นตัวปัญหา และพยายามไล่เธอออกไปไกลๆ ซะอย่างนั้น

“งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันกลับนะ”เขาพูดพร้อมกับกำลังจะเดินออกไป

“เดี๋ยวสิ มาพูดประโยคหน้าหงุดหงิดแบบนี้ใส่ฉัน แล้วคิดจะหนีงั้นเหรอ” มิโอะยื่นมือมาจับแขนเขา

“เฮ้อ.. คุณมิโอะครับ ผมขอโทษแล้วนะ เพราะงั้นปล่อยผมไปเถอะ นะ”เขาพูดอย่างขอร้อง

“ไม่ต้องมาพูดสุภาพกับฉันเลย! ถ้าฉันไม่อนุญาตนายก็ห้ามไปไหนทั้งนั้นแหละ!”

‘อะไรกันฟะเนี่ย’เขาคิดอย่างปวดหัว

“ปล่อยนะ”

“ถ้าฉันไม่ปล่อยแล้วมันจะทำไม”มิโอะพูดท้าทาย

“เฮ้อ.. งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ” เขาตัดสินใจที่จะใช้ไม้แข็ง

หันตัวไปทางมิโอะและดึงตัวของเธอเข้ามากอด ก่อนจะใช้ปากจูบไปที่ริมฝีปากของเธอ

“อื้ออ! หยุดนะ อื้อออ”มิโอะพยายามดึงปากออกมา แต่เมื่อเธอดึงออกมาเขาก็เข้าไปจูบใหม่

มิโอะพยายามต่อต้านแต่เธอก็ไม่สามารถสู้แรงกับเขาได้ เขาได้จูบเธออย่างต่อเนื่องโดยไม่ให้พัก

แม้ช่วงเวลา1 นาทีแรกเธอจะพยายามขัดขืน แต่เมื่อผ่าน 1 นาทีไปเธอก็หมดเรี่ยวแรงที่จะขัดขืน

ปล่อยให้เขาจูบดูดริมฝีปากของเธอได้อย่างสะดวก ริมฝีปากของเธอมันนุ่มนิ่มน่าจูบ รู้สึกดีสมกับที่เป็นสาวสวย

เมื่อผ่านไปแล้ว 2 นาทีเขาก็ได้ถอดปากออกมา แต่ก็ยังกอดตัวเธอไว้อยู่

“อา พวกปากดีน่ะมันต้องโดน สั่งสอนอย่างนี้แหละ”เขายืมคำพูดของยูกิมาใช้

ใบหน้าของมิโอะตอนนี้ได้แดงก่ำขึ้นมาอย่างเขินอาย เธอพยายามจะอ้าปากออกมาด่าเขา

แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้ทำ พร้อมยื่นปากไปจูบเธอใหม่

“อื้ออ อื้อออ~”

เขาได้จูบดูดริมฝีปากของเธออย่างเอร็ดอร่อย ขณะนั้นที่เห็นว่าเธอไม่มีแรงที่จะต่อต้านแล้ว

เขาจึงได้ขยับมือทั้งสองลงไปขยำที่ก้นของเธอ บีบขยำมันอย่างเต็มไม้เต็มมือ

เมื่อเขาถอดจูบออกมาก็พบว่าเธอนั้นได้หายใจแรง ใช้สายตามองดูมาที่เขาอย่างเอาเรื่อง

“ฉันเอาเรื่องนี้ไปแจ้งตำรวจแน่”มิโอะพูดขู่เขา

“เอาสิ ถ้าอยากให้คนทั้งโรงเรียนรู้ว่าฉันทำอะไรกับเธอล่ะก็นะ”เขาพูดอย่างท้าทาย

เพราะรู้อยู่แล้วว่าเธอนั้นไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครแน่ เขาจึงได้ทำถึงขนาดนี้

“ถึงเธอมันจะปากร้ายและนิสัยแย่ไปหน่อย แต่อย่างน้อยฉันก็ชอบร่างกายของเธอนะ”ขณะพูดเขาก็ไม่หยุดที่จะขยำก้นของเธอ

“เธอพูดถูกที่บอกว่าฉันเป็นโรคจิต เพราะฉะนั้นถ้าไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้อีกละก็ อย่าเข้ามาใกล้ฉันจะดีกว่า”เขาพูดออกมาก่อนจะปล่อยร่างของเธอลง และตัดสินใจที่จะเดินออกไปแบบเท่ๆ

แต่เดินไปได้เพียงนิดหน่อยเขาก็เปลี่ยนใจ ก่อนจะเดินกลับมา กอดเธออีกครั้ง

“แต่ไหนๆ ก็มีโอกาสแล้ว ขออีกสักหน่อยแล้วกันนะ”

“หลุดเดี๋ยวนี้เลยน-! อื้อออ”โดยไม่ทันพูดจบมิโอะก็โดนเขาประกบปากจูบอีกครั้ง

เขาได้จับตัวของมิโอะกดติดกำแพง ก่อนจะเริ่มลวนลามร่างกายของเธอ

ปากก็จูบไปที่ริมฝีปากของเธอ มือหนึ่งก็ล้วงเข้าไปในเสื้อของเธอผ่านชุดชั้นในเข้าไปจับที่หน้าอก ส่วนอีกมือหนึ่งก็ขยำไปที่ก้น พร้อมกับใช้ต้นขาเสียดสีไปมาที่ระหว่างขาของเธอ

“อื้อออ อื้อออ~”

เขาได้จูบริมฝีปากของมิโอะไม่หยุด แต่ก็จะเว้นระยะให้เธอพักหายใจบ้าง

“ทะ ทำอย่างนี้ฉันไม่ให้อภัยนายแน่ อื้ออ อา  แล้ว นาย จะจูบฉันไปถึงไหนเนี่ย! อื้ออ~”

เล่นกับร่างกายของเธออยู่สัก 15 นาที เขาก็หยุดปล่อยให้เธอได้นั่งหมดแรงหลังพิงกำแพง

เขาได้นั่งลงมองดูสภาพของเธอในตอนนี้อย่างพึงพอใจ

“เอาล่ะอย่างที่เตือนไปนั่นแหละ ถ้าไม่อยากโดนอย่างนี้อีกก็อย่าเข้ามายุ่งกับฉันแล้วกัน”

เขามองดูใบหน้าของมิโอะ ก่อนจะก้มลงไปจูบกับเธออย่างอ่อนโยนเป็นครั้งสุดท้าย

“อา ที่จริงเธอสวยนะ สวยมากด้วย หากทำตัวดีๆ สักหน่อยไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็คงหลงรักเธอทั้งนั้นแหละ”

“แล้วก็..”เขาเว้นช่วงชั่วครู่หนึ่งขณะ นึกถึงอดีตของเธอ

“เธอทำได้ดีแล้วละ การที่เธอมาถึงจุดนี้ได้ แสดงว่าเธอพยายามมามากสินะ เก่งมากเลย”เขาพูดพร้อมลูบของมิโอะอย่างอ่อนโยน

ในเนื้อเรื่องนั้น เธอเป็นเลิศทั้งกีฬาและการเรียน บวกกับรูปร่างและหน้าตาที่สวย เพราะอย่างนั้นจึงทำให้คนอื่นทั้งชื่นชมและอิจฉาโดยเฉพาะผู้หญิงด้วยกัน

คนรอบข้างนั้นมักจะพูดว่าเธอนั้นมีพรสวรรค์และเกิดมาโชคดี ถึงเก่งได้ขนาดนี้ แต่ความเป็นจริงแล้ว เริ่มแรกเธอก็เป็นเด็กผู้หญิงทั่วไป

มีความสามารถและหน้าตาอยู่ในระดับปกติ แต่ด้วยความพยายามอย่างหนัก

ที่ศึกษาหาความรู้และออกกำลังกาย และดูแลผิวพรรณของตัวเองอยู่เป็นประจำ จึงทำให้เธอสามารถมาถึงจุดนี้ได้

เขาจึงไม่ได้รังเกียจที่จะพูดชมออกไปอย่างจริงใจ และถือว่าเป็นรางวัลที่เธอให้เขา? เล่นกับร่างกายของเธอด้วย

หลังจากพูดเสร็จเขาก็ได้เขาเดินลงจากดาดฟ้าไป โดยคิดว่าความสัมพันธ์ของเขาและเธอคงจะจบลงแล้ว..

มันก็คงเท่ดีอยู่หรอก ถ้าเขาทำแบบนั้นได้..

“เดี๋ยวสิ! แล้วจะกลับมาทำไมอีกเนี่ย!”มิโอะบ่นออกมา ขณะที่ถูกเขากดลงพื้น

ได้ลวนลามร่างกายของเธอตั้งขนาดนั้น ถ้าเขาไม่เกิดอารมณ์ และเดินออกไปอย่างเท่ๆ ได้ก็คงเป็นยอดมนุษย์แล้ว

ถึงรู้ดีว่าทำแบบนี้มันจะก่อให้เกิดปัญหาในภายหลัง แต่เขาก็ไม่สามารถห้ามตัวเองได้อีกแล้ว

พร้อมดึงเสื้อของมิโอะขึ้น และถอดชุดชั้นในที่เกะกะออก จนเผยให้เห็นหน้าอกอันงดงามของเธอ

“กรี๊ด! จะทำบ้าอะไรของนายเนี่ย หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้โรคจิต!”มิโอะพยายามขัดขืน แต่เรี่ยวแรงของเธอก็ไม่สามารถสู้เขาได้

“มันเป็นความผิดของเธอนั่นแหละที่น่ารักขนาดนี้”เขาพูดอย่างจริงจัง ก่อนจะก้มลงไปใช้ปากดูดหัวนมของเธอ...

つづく