ตอนที่แล้วบทที่ 231: อาจารย์ซู ฉันมาดื่มเหล้างานแต่งแล้ว! (4)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 233:: ประกาศ คฤหาสน์เจ้าสาว! (2) (ตอนฟรี)

บทที่ 232:: ประกาศ คฤหาสน์เจ้าสาว! (ตอนฟรี)


บทที่ 232:: ประกาศ คฤหาสน์เจ้าสาว!

ดวงตาของปีศาจฮุยซานเป็นประกายเมื่อมันได้ยินว่ามันไม่จำเป็นต้องตาย

มันอดไม่ได้ที่จะหันไปมองซูหยาง แต่กลับพบว่าซูหยางกำลังจ้องมองมันด้วยแววตาและรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้า!

สิ่งนี้ทำให้ปีศาจฮุยซานตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ มันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงความฝันเมื่อวันก่อน

ค้อนยักษ์นั่น..

รอยยิ้มและการกระทำที่บิดเบี้ยวและชั่วร้ายนั้น...

ดวงตาของมันหดตัวลงอีกครั้งขณะที่มันร้องตะโกนว่า “ม่ายย…”

“อย่าส่งฉันให้กับราชาค้อนพายัพเลยนะ!”

“รัฐมนตรีหวัง!”

“ท่านหวัง จะฆ่าฉันเลยก็ได้! ท่านแข็งแกร่งที่สุดในต้าเซีย และฉะนจะไม่เสียใจเลยหากต้องตายด้วยน้ำมือของท่าน!”

“ติ้ง!”

“ปีศาจฮุยซานตกใจกลัว ค่าบุญ+100 ร่างกา +1 ทักษะการสร้างความฝัน +1”

“ติ้ง!”

“ปีศาจฮุยซานตกใจกลัว ค่าบุญ+100 ร่างกา +1 ทักษะการสร้างความฝัน +1”

“ติ้ง…”

ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนจากระบบทั้งสิบก็ดังขึ้นในใจของซูหยาง เขารู้สึกราวกับว่าเลือดของเขากำลังเดือดพล่านอยู่ภายในตัวเขา และเสียงกรอบแกรบก็ดังออกมาจากกระดูกของเขา ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งและความทนทานทางกายของเขาจะเพิ่มขึ้นมากเลยทีเดียว!

เขามองปีศาจฮุยซาน และรอยยิ้มของเขาก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น

อย่างที่คาดไว้…

การเก็บมันไว้เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด ดังคำกล่าวที่ว่า “กลัวเหมือนหนู”… เขายังไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรเลย แต่ปีศาจตัวนี้ก็กลัวขี้หดตดแตกแล้ว!

เมื่อเห็นรอยยิ้มของซูหยาว  ปีศาจฮุ่ยซานก็ยิ่งกลัวมากขึ้น มันคลานไปบนพื้น เคลื่อนตัวไปหาหวังโหว พยายามกอดขาของเขา แต่หวังโหวก็สะบัดขาและพูดอย่างเย็นชาว่า “ไปให้พ้น!”

โครม!

ปีศาจฮุ่ยซานพ่นเลือดออกมา และร่างอ้วนๆ ของมันก็กลิ้งไปที่เท้าของซูหยาง

การสะบัดขาของหวังโหวไม่ได้ฆ่าปีศาจฮุ่ยซาน แต่ทำให้มันหมดสติและไม่สามารถตื่นได้ในเร็วๆ นี้

แขกที่มาร่วมงานต่างตกใจกลัวและสับสน

พิธีกรหญิงบนเวทีก็ขาอ่อนแรง

ทุกสิ่งที่พวกเขาได้เห็นและได้ยินในคืนนี้เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ มันได้ทำลายความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับโลกไปอย่างสิ้นเชิง…

ในทางกลับกัน

ราชาผีจี้หยานแสดงความกังวลเล็กน้อยในดวงตาของเขาเมื่อเขาได้ยินชื่อ “หวังโหว” ราชาผีอีกหกตัวเองก็ดูตกใจเช่นกัน ในขณะที่ราชาผีเต๋าตี้พูดอย่างรวดเร็วว่า “ท่านรัฐมนตรีหวาง ท่านอาจารย์ซู โปรดอย่าเข้าใจผิด… ฉันไม่ได้มากับจี้หยาน”

เขาหยิบแท่งทองคำออกมาสองสามแท่งและพูดว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อช่วย… ไม่สิ ฉันมาที่นี่เพื่อร่วมฉลองงานแต่ง ฉันจะทิ้งของขวัญแต่งงานนี้ไว้ตรงไหนได้บ้าง?”

ปัง!

หวังโหวพลิกฝ่ามือของเขาเบาๆ

ฝ่ามือยักษ์ตกลงมาจากท้องฟ้าโดยทันใด

ไม่มีคลื่นกระแทกที่สะเทือนโลกหรือการสั่นสะเทือนใดๆ บนพื้นดิน ในความเป็นจริง ฝ่ามือยักษ์ไม่ได้ทำให้ฝุ่นฟุ้งหรือทิ้งรอยฝ่ามือไว้บนพื้นด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ราชาผีเต๋าตี้กฌหายวับไปอย่างสมบูรณ์!

ถูกต้อง!

เขาระเหยไปหมดจนไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยของพลังหยิน!

ดวงตาของราชาผีจี้หยานหดตัวลง และเขาอุทานด้วยความหวาดกลัว " ขะ ขอบเขตเซียน?"

เขาเปลี่ยนร่างเป็นพลังหยิน พยายามจะหลบหนี แต่ทันทีที่เขาบินไปได้สิบเมตร เขาก็รู้สึกถึงแรงดูดอันแข็งแกร่งดึงเขากลับไป เขากลับคืนสู่ร่างเดิมแลพหดตัวจากสูงกว่าสองเมตรเหลือเพียงไม่กี่นิ้ว

เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว " ไม่ แกฆ่าฉันไม่ได้! ฉันเป็นหนึ่งในผู้ดูแลตลาดผีนะ! ถ้าแกฆ่าฉัน เจ้าตลาดผีจะไม่ปล่อยแกไปแน่!"

"ใเจ้าตลาดผี?"

หวังโหวหัวเราะ " ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันก็อาจจะกังวลอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ที่ฉันอยู่ขอบเขตเซียนแล้ว  แกคิดว่าฉันจะกลัวเจ้าตลาดผีอยู่อีกหรอ?“

เขาบีบเบาๆ

ป๊าบ!

ราชาผีจี้หยานระเหยกลายเป็นควันสีเขียว ทิ้งไว้เพียงลูกปัดกลมเล็กๆ บนฝ่ามือของหวังโหว

เขาโยนมันให้ซูหยางพร้อมรอยยิ้ม “ฉันไม่ได้เตรียมของขวัญแต่งงานมาเลย ดังนั้นโปรดรับลูกปัดควบแน่นวิญญาณนี้เป็นของขวัญแต่งงานด้วย”

ซูหยางหยิบลูกปัดควบแน่นวิญญาณขึ้นมา มองไปที่ราชาผีจี้หยานที่กลายเป็นควันสีเขียวและหายไปแล้ว เขารู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยในใจ

น่าเสียดายจริงๆ…

ความกลัวในราชาผีจี้หยานนั้นชัดเจนมาก น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เป็นคนทำให้อีกฝ่ายตกใจ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ค่าบุญ

เมื่อเต๋าตี้และจี้หยานจากไป และปีศาจฮุยซานถูกจับ ราชาผีที่เหลืออีกห้าตัว ผีชุดแดงจำนวนมาก และผีร้ายกว่าพันตัวก็หวาดกลัวจนหมดสติ พวกมันทั้งหมดพยายามหลบหนีไปในทิศทางต่างๆ

หวังโหวก้าวออกไปอย่างสบายๆ

ในช่วงเวลาต่อมา เขาก็อยู่ตรงกลางของฝูงวิญญาณหยินและผีร้ายแล้ว

เขายืนอยู่กลางอากาศ มองไปที่วิญญาณหยินและเหล่าผีร้ายที่กำลังหลบหนีโดยไม่ไล่ตามพวกมันไป ในทางกลับกัน ออร่าและพลังของเขาพุ่งพล่านราวกับการระเบิดของภูเขาไฟ!

คนธรรมดาไม่สามารถสัมผัสถึงมันได้ อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ผู้ฝึกยุทธ์และผู้ฝึกเต๋าทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นก็รู้สึกได้ถึงพลังที่เหมือนดวงอาทิตย์แผดเผาบนท้องฟ้าอย่างชัดเจน!

ซูหยางเปิดใช้งาน "เนตรสวรรค์" ของเขาอย่างเงียบๆ และเห็นพลังโลหิตของหังโหววแผ่กระจายออกไปเหมือนแสงแดดในทุกทิศทาง

วิญญาณหยินและสิ่งชั่วร้ายใดๆ ที่ได้รับผลกระทบจากพลังโลหิตของเขาจะสลายไปอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับหิมะที่ละลายลงภายใต้ดวงอาทิตย์ที่ร้อนระอุ ไม่ว่าจะเป็นปีศาจตัวน้อย ผีร้าย ผีชุดแดง หรือราชาผี ไม่มีใครอยู่ได้เกินสามวินาทีภายใต้ออร่าพลังของหวังโหวต..

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด