บทที่ 118: ลงมือ
เดิมทีเซารอนต้องการนั่งแท็กซี่ไปโรงแรมแต่มันก็ไม่ไกลจากจัตุรัสมากนัก เขาหน้าแดงไปครึ่งหนึ่งเพราะแสงเวทมนต์ที่สุกใสบนท้องฟ้ายามค่ำคืนซึ่งดึงดูดความสนใจของเขา เขาจ้องมองดาวตกและดอกไม้ไฟที่ลอยขึ้นมาบนท้องฟ้ายามค่ำคืน และครู่หนึ่งเขาคิดว่ามันเป็นเอลฟ์ที่กำลังมา จนกระทั่งเปลวไฟเวทมนต์ระเบิดกลายเป็นต้นผึ้...
