Chapter 71: เสี่ยง
มีเสียงดังแบบเสียงสตาร์ตเครื่องของรถบัส
"สตาร์เบคเข้าร่วมกลุ่ม"
"หมายเลข 1 เข้าร่วมกลุ่ม"
"หมายเลข 2 เข้าร่วมกลุ่ม"
"จางเหว่ยเข้าร่วมกลุ่ม"
เสียงจากระบบดังขึ้นอีกครั้งหลังจากมีการแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาในหน้าสนทนาแบบกลุ่มแล้วสี่ครั้ง
"สตาร์เบคต้องการแลกเปลี่ยน 10,000 คะแนน ยอมรับ ใช่/ไม่?"
"ยอมรับ!"
สตาร์เบคคงเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่นายหน้าพูดถึง ฉินหรานไม่ปฏิเสธการจ่ายล่วงหน้านี้ ลูกค้าไม่ได้พิมพ์อะไรอีก แต่เป็นหมายเลข 1 ที่พูดแทน เหมือนว่าเป็นตัวแทนของสตาร์เบค
...
หมายเลข 1: พวกเราเข้าดันเจี้ยนตอนนี้เลยไหม?
จางเหว่ย: สักครู่ ฉันขอเตรียมของเพิ่มก่อน!
ลอว์เลส: เหมือนกัน +1!
2567: ด้วย +2!
หมายเลข 1: พวกนายต้องการเวลานานแค่ไหน
จางเหว่ย: ชั่วโมงนึง!
ลอว์เลส: เหมือนกัน +1!
2567: ด้วย +2!
จางเหว่ย: ...
หมายเลข 1: ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะเข้าดันเจี้ยนนี้อีกหนึ่งชั่วโมงให้หลัง หวังว่าทุกคนจะตรงเวลา
...
ห้องสนทนาแบบกลุ่มเต็มไปบทสนทนาห่างเหินก่อนที่ทุกคนจะเงียบลงไปอีกครั้ง
หนึ่งชั่วโมงสำหรับการเตรียมตัวนั้นไม่ได้ยาวพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเตรียมตัวเข้าดันเจี้ยน ฉินหรานกวาดตามองคะแนนที่เหลืออยู่ของตัวเอง
[คะแนน: 13,500, คะแนนสกิล: 1, คะแนนสถานะระดับทอง: 1, คะแนนสกิลระดับทอง: 0]
แม้ว่าจะมีคะแนนสกิลเหลือน้อย แต่คะแนนที่มีก็มากพอให้เขาซื้อเสบียงที่ต้องการรวมทั้งเหลืออีกเล็กน้อยสำหรับจัดการบางอย่างที่ยังไม่ได้ทำระหว่างดันเจี้ยนแรก ตอนนั้น เขามีคะแนนไม่พอที่จะใช้ [พิมพ์เขียวแทนผลิตยาพื้นฐาน]
การซื้อระเบิดเป็นไปด้วยดี หลังจากจ่ายไป 1,500 คะแนน เขาก็ได้ [U-II] มา 5 ลูก เขาใช้อีก 300 คะแนน ซื้ออุปกรณ์อื่น ๆ นอกจากอาวุธจาก [ร้านค้า] ผ้าพันแผลคุณภาพ กริช และอุปกรณ์พื้นฐานอื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับฉินหราน เมื่อเขาซื้อของเสร็จ ก็เปิด [พิมพ์เขียวแท่นผลิตยาพื้นฐาน]
[จ่าย 8,000 คะแนนเพื่อใช้พิมพ์เขียวแท่นผลิตยาพื้นฐาน ตกลง/ไม่?]
[เงื่อนไขการใช้งานครบถ้วน สามารถใช้งานได้]
"ตกลง!"
หลังจากเลือกตกลง พิมพ์เขียวในมือของฉินหรานก็ลอยขึ้นแล้วเผาตัวเองเป็นเถ้าไป
ภายในห้องรับรอง ที่มุมหนึ่งของโรงรถนี้ก็เริ่มปรากฏรูปร่าง เหมือนกับตอนแรกที่จอ LED สีเขียวปรากฏขึ้น พื้นเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเป็นโต๊ะตัวหนึ่งที่ดูคล้ายแท่นและมีแขนกลสองอันยื่นออกมาจากผนัง มันดูคล้ายอะไรสักอย่างที่ในห้องทดลองวิทยาศาสตร์
[ชื่อ: แท่นผลิตยาพื้นฐาน]
[ชนิด: แท่นผลิตอัตโนมัติ]
[สภาพ: เพิ่งสร้างใหม่ (มั่นคง)]
[ค่าสถานะ: ใช้วัตถุดิบ 2 หน่วย ภายใน 1 ชั่วโมงสามารถผลิตผ้าก็อซพันแผลได้ 1 ชิ้น มีโอกาส 3% ที่จะได้ผ้าก็อซพันแผลคุณภาพ]
[ผลลัพธ์พิเศษ: ไม่มี]
[หมายเหตุ: เป็นแท่นผลิตอัตโนมัติ ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็คือใส่แอลกอฮอล์และผ้าก็อซลงไปให้เพียงพอ ก็จะสามารถผลิตผ้าก็อซพันแผลได้ไม่จำกัด]
"ใน [ร้านค้า] ของเกม ผ้าก็อซธรรมดาราคา 5 คะแนน ในขณะที่ผ้าก็อซคุณภาพราคา 40 คะแนน
"ในกลุ่มผู้เล่น ราคาจะลงมาอยู่ที่ 3 คะแนน สำหรับผ้าก็อซธรรมดาและ 30-35 คะแนน สำหรับชนิดคุณภาพสูง"
"ถ้าอย่างนั้น การผลิตผ้าก็อซ 1 ชิ้นจะมีต้นทุน 2 คะแนน ฉันจะได้กำไร 1 คะแนน ต่อชั่วโมง 24 คะแนน ต่อวัน 720 คะแนน ต่อเดือน และ 8,640 คะแนน ต่อปี... ถ้านับรวมโอกาสเล็ก ๆ ที่จะได้ผ้าก็อซคุณภาพ ฉันก็จะได้กำไรประมาณ 10,000 คะแนน ภายใน 1 ปี..."
ฉินหรานคำนวณอย่างละเอียดจากข้อมูลที่เขามี เวลาคือเวลาในโลกจริง ผลกำไรก็ไม่ถึงกับแย่ แต่ก็ไม่ดีพอสำหรับฉินหราน แม้ว่าเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องราคา แต่เขาก็จะพึ่งพาแค่ [แท่นผลิตยาพื้นฐาน] เพื่อทำกำไรไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว แท่นผลิตยานี่ไว้เพื่อช่วยเขาจากค่าใช้จ่ายในแต่ละวันเท่านั้น
"ฉันคิดว่า ถ้าอยากจะทำกำไร คงต้องอัพเกรดขึ้นเป็นระดับกลาง..." ฉินหรานเปิดดูตัวเลือกอัพเกรดของแท่นผลิตยา
[เงื่อนไขในการเลื่อนระดับแท่นผลิตยาพื้นฐาน: พิมพ์เขียวแท่นผลิตยาพื้นฐานระดับกลาง, 10,000 คะแนน]
"พิมพ์เขียวระดับกลางกับ 10,000 คะแนน"
เงื่อนไขนั้นไม่ได้เกินจากที่หรานคาดไว้ 10,000 คะแนน ไม่ได้มากเกินสำหรับฉินหราน ปัญหาก็คือพิมพ์เขียวระดับกลาง
"ฉันคิดว่าควรวานให้ลอว์เลสหาให้!"
เขายังไม่ติดต่อลอว์เลสตอนนี้ เขารู้ว่าเขาควรจะเตรียมตัวพร้อมสำหรับการเข้าดันเจี้ยนก่อน มันไม่เหมาะสมที่จะถามหาความช่วยเหลือตอนนี้ ดังนั้นทั้งหมดที่ฉินหรานทำได้ก็คือตรวจสอบสัมภาระของเขาอีกครั้งให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไร
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว ถึงวินาทีสุดท้ายของการเตรียมตัวแล้ว
...
หมายเลข 1: ทุกคนพร้อมไหม?
ลอว์เลส: พร้อม ไปได้เลย!
...
ลอว์เลสเป็นหัวหน้ากลุ่มเมื่อเข้าสู่ดันเจี้ยน
[กำลังเข้าสู่ดันเจี้ยนแบบกลุ่ม]
[กำลังตรวจสอบดันเจี้ยนแบบกลุ่ม..]
[จำนวนผู้เล่น: 6]
[ระดับความยาก: ดันเจี้ยนครั้งที่สี่]
[ข้อมูลพื้นฐาน: เกิดเรื่องลี้ลับขึ้นหลายครั้งในคุกอัลคาทราซ คุณเป็นทีมผู้เชี่ยวชาญพิเศษที่ได้รับการว่าจ้างให้มาคลี่คลายความลี้ลับนี้...]
[ภารกิจหลัก: ไขปริศนาลึกลับในคุกให้ได้ภายใน 1 สัปดาห์]
[แพ็คเกจภาษาชั่วคราว, ยกเลิกใช้เมื่อออกจากดันเจี้ยน]
[เสื้อผ้า กระเป๋าสะพายหลัง อาวุธ อุปกรณ์ คงค่าสถานะเดิม เปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของผู้เล่นชั่วคราว ยกเลิกใช้เมื่อออกจากดันเจี้ยน]
[คำใบ้: นี่เป็นดันเจี้ยนอย่างเป็นทางการดันเจี้ยนที่สองของคุณ คุณสามารถทำภารกิจหลักไม่สำเร็จได้ แต่คุณต้องจ่ายค่าปรับ 200 คะแนนและลดค่าสถานะที่สูงที่สุดของคุณลง 1 ระดับ ถ้าคุณมีคะแนนไม่เพียงพอ ระบบจะหักจากอุปกรณ์ของคุณ ถ้าอุปกรณ์ของคุณไม่เพียงพอ คุณจะไม่ผ่านดันเจี้ยน]
...
เสียงเตือนจากระบบดังขึ้นมาในเวลาเดียวกัน ฉินหรานอ่านข้อมูลตรงหน้าอย่างละเอียด ระดับความยากเทียบเท่าดันเจี้ยนที่สี่นี้ไม่ใช่สิ่งที่เกินคาด แต่ข้อมูลพื้นฐานต่างหาก ที่เกินที่คิดไว้ไปสักนิด
คำประเภท "สิ่งลี้ลับ" และ "ผู้เชี่ยวชาญพิเศษ" ทำให้ฉินหรานคิดถึงเรื่องเหนือธรรมชาติหรืออะไรทำนองนั้น
"อย่างที่คิดไว้เลย เมื่อระดับความยากสูงขึ้นก็อาจจะมีศัตรูที่ไม่สามารถสู้ได้ด้วยวิธีธรรมดา โชคดีที่ฉันเตรียมตัวมาดี!" ฉินหรานมองที่ถุงมือที่ผ่านการฝังอัญมณีมาแล้ว [กรงเล็บพยัคฆ์สายฟ้า] อย่างโล่งใจ พลังสายฟ้าที่ฝังอยู่ในถุงมือน่าจะช่วยปกป้องเขาจากสิ่งเหนือธรรมชาติได้
ลอว์เลสเคยเล่าถึงตอนที่เขาเผชิญกับเรื่องแบบนี้และสู้ด้วยคบเพลิงหรือเครื่องช็อตไฟฟ้า แต่ก็นะ เพราะเป็นลอว์เลสเล่าฉินหรานจึงไม่ค่อยเชื่อถือนัก แต่อย่างหนึ่งที่แน่ใจได้ก็คือ ไฟและสายฟ้าสามารถทำให้เกิดความเสียหายต่อวิญญาณและผีได้ มันก็คล้าย ๆ กับเกมอื่นที่ฉินหรานเคยเล่นมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องหาคำยืนยันเพิ่ม
"ก็หวังว่าผีกับวิญญาณพวกนั้นจะมีรางวัลงาม ๆ ให้อ่ะนะ"
เมื่อเขาชัดเจนกับจุดประสงค์ของตัวเองแล้ว เขาก็คอยเตือนตัวเองเสมอ
ทันใดนั้น ข้อมูลและการแจ้งเตือนต่าง ๆ ก็หายไป และฉินหรานถูกเหวี่ยงเข้าไปในเส้นทางมืดดำไร้แรงโน้มถ่วง
เขาเข้าสู่ดันเจี้ยนแบบกลุ่มครั้งแรก
