บทที่ 461 สังหารผู้นำลิงยักษ์!

หากอยู่นอกดินแดนเทพตกสวรรค์ ชิน เฟิงสามารถฆ่าผู้นำลิงยักษ์ได้ด้วยการระเบิดเลือดแล้วปล่อยการฟันกลืนกินสีชาด

เพราะพวกลิงยักษ์เหล่านี้แข็งแกร่งแค่ร่างกายภายนอก พลังต่อสู้จริงๆ ของพวกมันอ่อนแอกว่าบรรดาผู้มีอำนาจระดับจักรพรรดิในสวรรค์และโลกมนุษย์มากนัก

แต่นี่ไม่ใช่โลกภายนอก นี่คือดินแดนเทพตกสวรรค์ สถานที่ประหลาดที่สามารถกดทับผู้แข็งแกร่งในสวรรค์และโลกมนุษย์ได้

ในสถานที่ผีสิงนี้ พลังของร่างกายภายนอกแทบจะเท่าเทียมกับทุกสิ่ง

อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่มันเกือบจะเท่าเทียมกันก็เพราะว่ามีสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติห้าชนิดในที่นี้ที่สามารถต้านทาน หรือปรับตัวเข้ากับการกดทับของดินแดนเทพตกสวรรค์ได้

และอีกระดับหนึ่งคือระดับจิตวิญญาณ บุคคลที่มีร่างจิตวิญญาณแข็งแกร่งสามารถใช้วิธีลับคล้ายกับของนักล่าวิญญาณเพื่อสร้างพลังต่อสู้ใหม่ได้

ชิน เฟิงที่เพิ่งจะเรียนรู้ทักษะลับของนักล่าวิญญาณ บังเอิญเป็นประเภทหลัง

'ไล่สิ! ไล่ฉันมาสิ! ถ้าแกกล้าขึ้นมาอีก ฉันจะสับแกเละ'

ชิน เฟิงสบถในใจ แล้วจงใจชะลอฝีเท้าลง

เขาแสร้งทำเป็นใช้พลังเหนือธรรมชาติแล้วถูกย้อนกลับ

เขาเชื่อว่าด้วยสติปัญญาของพวกลิงยักษ์เหล่านั้น พวกมันต้องเข้าใจความหมายของเขาแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ชิน เฟิงไม่ได้รอให้ลิงยักษ์ที่ตื่นเต้นเข้ามาก่อน แต่รอคำถามของเสี่ย ยุน

"หือ? ชิน เฟิง เป็นอะไรไปหรือเปล่า? มีปัญหากับร่างกายหรือเปล่า? ทำไมถึงช้าลง? ต้องการให้ฉันวิ่งไปด้วยไหม? ฉันยังมีพลังเหลืออยู่บ้าง"

เสี่ย ยุนถามชิน เฟิงรัวเป็นชุด

ชิน เฟิงไม่ได้อธิบายมากนัก เขากลัวว่าพวกลิงจะได้ยิน

"เธอไปก่อนเถอะ เอ่อ อย่าห่วงฉัน เราสามารถรอดไปทีละคน!"

ชิน เฟิงเริ่มแสดงอย่างจริงจัง

ดวงตาของเสี่ย ยุนเบิกกว้าง 'แปลก คนคนนี้ไม่น่าจะเป็นคนที่พูดคำแบบนี้ ตามนิสัยก่อนหน้านี้ ถ้าเขามีปัญหากับสภาพร่างกายจริงๆ ไม่ควรจะทิ้งฉันไว้เป็นโล่หรอกหรือ?'

เสี่ย ยุนนึกถึงดวงตาเย็นชาและไร้อารมณ์ของชิน เฟิงตอนที่เธอต้องการฆ่าตัวตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง

เธอรู้สึกได้ทันทีว่าชิน เฟิงกำลังจะทำอะไร

ดวงตาของเสี่ย ยุนเปลี่ยนไป และความกังวลของเธอปรากฏแววสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย

ปากของชิน เฟิงขยับเมื่อเขาสังเกตเห็นสายตาที่สงสัยของเสี่ย ยุน และสีหน้าของเขาแสดงความกระหายเลือดขึ้นมาทันที

'ไอ้บ้า ยังคิดจะสู้กลับอีกในเวลาแบบนี้!'

เสี่ย ยุนตกใจ และโดยอัตโนมัติก็สบถในใจ

แต่หลังจากสบถแล้ว เธอก็ปล่อยวางทันที

ถ้าชิน เฟิงไม่ใช่คนประเภทที่ต้องการแก้แค้นทันทีหลังจากที่เสียเปรียบ

เขาคงไม่หันหลังให้ไป่ หยู่โหลวตอนที่เขารู้ตัวว่าไป่ หยู่โหลววางแผน และยอมเสียผลประโยชน์มากมายที่ไป่ หยู่โหลวเตรียมไว้ให้เขา

ตัวเธอเองคงตายในสถานศักดิ์สิทธิ์ชางชิง และคงไม่มีโอกาสมาถึงสถานที่ที่เทพเจ้าตกสวรรค์แห่งนี้

หลังจากคิดออกแล้ว ดวงตาของเสี่ย ยุนค่อยๆ แสดงความกระหายเลือดมากขึ้น

เหงื่อซึมออกมาเล็กน้อยจากมือซ้ายที่ถือกริชของเธอ

เธอพร้อมที่จะบ้าคลั่งไปกับชิน เฟิง

"ไม่! เราอยู่ด้วยกัน เราตายด้วยกัน นายช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันทิ้งนายไว้คนเดียวไม่ได้"

คนโบราณกล่าวว่าผู้หญิงเกิดมาเป็นนักแสดง

เสี่ย ยุนที่มีต้นกำเนิดลึกลับ เป็นผู้ที่เก่งที่สุดในบรรดาพวกเธอ

เธอกรีดร้องสุดเสียง และมีเส้นเลือดสีแดงเข้มปรากฏขึ้นบนลูกตาของเธอสองสามเส้น

ในขณะที่เสียงหยุดลง เสี่ย ยุนเอนตัวเข้าหาชิน เฟิง แล้วคว้ามือซ้ายของชิน เฟิงที่ไม่ได้ถือมีด และวิ่งไปพร้อมกับชิน เฟิง

'ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งเกินไป' ชิน เฟิงถอนหายใจเบาๆ แต่ไม่ได้สลัดมือออก แต่กลับเน้นจุดศูนย์ถ่วงของเขาลงบนเสี่ย ยุน

ด้านหลังของทั้งสอง ผู้นำลิงยักษ์ที่หยุดอยู่แยกเขี้ยวยิ้ม

ก่อนหน้านี้ ตอนที่ชิน เฟิงเรียกพลังจิตวิญญาณออกมา มันก็รู้สึกกลัวจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นพลังของชิน เฟิงหดตัวลงอย่างควบคุมไม่ได้ เห็นสภาพที่อ่อนแอมากของชิน เฟิงหลังจากใช้วิธีลับ

อารมณ์ที่เรียกว่า "ถ้าสู้ตัวใหญ่ไม่ได้ ก็จัดการตัวเล็กก่อน" พุ่งตรงเข้าสู่หัวใจของผู้นำลิงยักษ์

ตึง ตึง ตึง ตึง...

ผู้นำลิงยักษ์อมกระบองกระดูกใหญ่ไว้ในปาก และทุบอกของมันอย่างหนัก

นี่คือแตรเรียกรบของเผ่าลิงยักษ์

เมื่อเห็นการกระทำของผู้นำ พวกลิงยักษ์ก็กลายเป็นคลั่งในทันที

พวกมันไม่กลัวอีกต่อไป ไม่ลังเลอีกต่อไป ถือกระบองกระดูกใหญ่ในมือและไล่ตามชิน เฟิงและคนอื่นๆ

หลังจากการตีกลองก่อนสงครามรอบหนึ่ง ผู้นำลิงยักษ์ก็เคลื่อนไหว

เท้าใหญ่ของมันกระแทกลงบนพื้นที่แข็งแกร่งของที่รกร้างหนักขึ้นเรื่อยๆ และทุกครั้งที่ลงพื้น มันจะเหยียบทิ้งหลุมลึกขนาดใหญ่ไว้

ตึง ตึง ตึง ตึง...

เสียงดังมาจากด้านหลังของชิน เฟิงทีละเสียง กระชับแน่นขึ้นเรื่อยๆ

ร่างกายของชิน เฟิงสั่นเทาเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขายังคงมั่นคงเหมือนเดิม

"สาม! สอง! หนึ่ง!"

ในขณะที่เด็กคนแรกลงพื้น ผู้นำลิงยักษ์ก็พุ่งเข้ามาด้านหลังชิน เฟิง และกระบองกระดูกใหญ่ในมือของมันก็ถูกยกขึ้นสูง

เสี่ย ยุนปล่อยมือชิน เฟิงอย่างรู้กัน แล้วหันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับผู้นำลิงยักษ์

แสงสีฟ้าอ่อนปรากฏขึ้นอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้ แสงสีฟ้าที่ปรากฏขึ้นในตอนนี้ไม่ได้ติดอยู่กับใบมีดของดาบสังหารมังกร

แต่กลับรวมตัวกันเป็นดาบยาวสีฟ้าที่ไม่มีร่างกายทางกายภาพ!

ชิน เฟิงหมุนตัวอย่างรุนแรง และหลุมลึกก็ปรากฏขึ้นที่ส้นเท้าทันที

พลังมหาศาลพุ่งขึ้นมาจากฝ่าเท้าของชิน เฟิง และส่งผ่านไปยังเอวของชิน เฟิงตามกล้ามเนื้อที่เกร็งขึ้นในทันที

จากนั้น พลังนี้ก็ไหลไปตามกระดูกสันหลัง ห่อหุ้มพละกำลังทั้งหมดของชิน เฟิง และถ่ายทอดทั้งหมดไปยังมือขวาที่ถือมีดของชิน เฟิง

"มาตายซะ!"

ชิน เฟิงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และเสียงของเขาเหมือนระเบิดช็อคความถี่สูง ซึ่งทำให้หนังศีรษะของเสี่ย ยุนชา

ดาบยาวสีฟ้าถูกฟันออกไปอย่างรุนแรง

ไม่เหมือนกับฉากที่เขาฟันดาบสังหารมังกรในวันปกติ มีดของชิน เฟิงไม่มีพลังทำลายล้างใดๆ แต่กลับดูเหมือนเด็กน้อยที่เล่นดาบ ซุ่มซ่ามจนทำให้คนอยากหัวเราะ

อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้นำลิงยักษ์เห็นดาบยาวสีฟ้า มันก็ตกใจ ตกใจอย่างสิ้นเชิง

ผู้นำลิงยักษ์ปรับจุดศูนย์ถ่วงของมันอย่างกะทันหัน พยายามเบรก ไม่ต้องการชนเข้ากับดาบยาวที่กำลังฟันเข้าหาเอวของมัน

น่าเสียดายที่ความเร็วในการวิ่งก่อนหน้านี้ของมันเร็วเกินไป

ทักษะการแสดงของสุนัขและนางสุนัขนั้นยอดเยี่ยมเกินไป และเมื่อสีหน้าที่แท้จริงของพวกเขาถูกเปิดเผย เวลาในการตอบสนองที่เหลือให้มันนั้นสั้นมาก

มันไม่สามารถเปลี่ยนการพุ่งไปข้างหน้าในเวลาสั้นๆ เช่นนี้ได้ และความจริงที่ว่ามันถูกกำหนดให้ชนกับดาบยาวที่มองไม่เห็นในมือของชิน เฟิง

บัง!

ในขณะที่ดาบยาวในมือของชิน เฟิงแทงทะลุร่างของผู้นำลิงยักษ์ ชิน เฟิงก็ถูกท้องที่ยื่นออกมาของผู้นำลิงยักษ์ผลักกลับไปด้วย

ชิน เฟิงอ้าปากพ่นเลือดสีแดงสดออกมาหนึ่งอึก และตกลงบนพื้นดังโครม

แต่ชิน เฟิงไม่ได้ผิดหวังเพราะเรื่องนี้

เพราะ ตรงหน้าเขา ผู้นำลิงยักษ์ที่มีร่างกายสูงใหญ่ราวกับภูเขาล้มลงแล้ว

(จบบท)