บทที่ 37 บันทึกประจำวัน (ตอนที่ 2)
วันที่ 10 มกราคม 2020 เวลา 01:15 น.
สภาพอากาศ: ครึ้มฟ้า
คืนนี้เงียบสงัดจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น ฉันนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นชั้นล่างของวิลล่าหมายเลข 19 ส่วนไป๋ปิงกำลังหลับสนิทอยู่ในห้องนอนชั้นสอง
ฉันค้นพบความลับของไป๋ปิง: เธอเป็นคนละเมอ (ก่อนหน้านี้เรามักจะไม่ได้นอนจริงๆ เลยไม่เคยสังเกตมาก่อน)
ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาในวิลล่าหมายเลข 19 ทุกคืนเวลาประมาณเที่ยงคืน เธอจะเดินวนไปรอบๆ บ้านโดยไม่มีสติ
มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุก
ปัญหาอยู่ที่เธอหรือวิลล่าหลังนี้กันแน่?
วันที่ 13 มกราคม 2020
สภาพอากาศ: แจ่มใส
ฉันยุ่งกับงานจนไม่สามารถอยู่กับไป๋ปิงได้ทุกวัน ฉันจึงจ้างคนใช้ชื่อเสี่ยวเหวินมาเพื่อช่วยดูแลเธอ
เสี่ยวเหวินเป็นเด็กสาวเรียบง่ายจากชนบท เธอพักในห้องเล็กๆ ชั้นล่างใกล้หน้าต่าง
งานหลักของเธอคือทำความสะอาด ซักผ้า และทำอาหาร ส่วนการซื้อของใช้และอาหารไป๋ปิงเป็นคนจัดการเอง
วันที่ 20 มกราคม 2020
สภาพอากาศ: หิมะตก
ใกล้จะถึงวันปีใหม่แล้ว ความสัมพันธ์ของฉันกับไป๋ปิงถูกเซี่ยเหมยจับได้ แต่ฉันไม่สนใจ ถ้าจะต้องหย่ากัน ฉันก็ยอมแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เธอ
ฉันแค่กลัวว่าไป๋ปิงจะคิดมากหรือไม่
เมื่อฉันเล่าเรื่องนี้ให้ไป๋ปิงฟัง เธอกลับตอบอย่างอ่อนโยนว่า เธอไม่ได้สนใจเรื่องเงิน เธอรักฉันที่ตัวฉัน ไม่ว่าเราจะอยู่แบบยากจนแค่ไหน เธอก็ยอม
ผู้หญิงเช่นนี้หายากยิ่ง ฉันต้องถนอมเธอให้ดี
วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2020
สภาพอากาศ: แจ่มใส
บริษัทของฉันกำลังเจอปัญหาใหญ่ สินค้าที่ส่งไปฝรั่งเศสยังไม่ได้รับชำระเงิน
ถ้าเงินไม่เข้ามา บริษัทเฟยเหนี่ยวก็อาจต้องล้มละลาย
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2020
สภาพอากาศ: ฝนผสมหิมะ
ฉันรู้สึกเหมือนฟ้าถล่ม ธนาคารส่งจดหมายทวงหนี้มา
พวกเขาช่างไร้น้ำใจ ตอนฉันรุ่งเรือง พวกเขามาขอให้ฉันกู้เงิน แต่พอฉันลำบาก พวกเขากลับซ้ำเติม
วันที่ 6 มีนาคม 2020
สภาพอากาศ: ฝนตก
เสี่ยวเหวินบอกฉันว่า อาการละเมอของไป๋ปิงแย่ลงมาก
เธอไม่เพียงเดินไปทั่วบ้านตอนดึก แต่ยังยืนหวีผมหน้ากระจกในห้องน้ำ
เธอชอบใส่ชุดนอนยาวสีขาว ทุกครั้งที่นึกถึงเธอในสภาพนั้น ฉันรู้สึกขนลุก
ฉันต้องหาหมอมาดูอาการของเธอ ไม่ว่าจะยังไง ฉันก็รักเธอเหมือนเดิม
วันที่ 18 มีนาคม 2020 เวลา 03:23 น.
สภาพอากาศ: แจ่มใส
คืนนี้ฉันอยู่ที่ออฟฟิศ และกำลังเขียนบันทึกนี้ด้วยความลำบาก
ไม่ใช่เพราะไม่มีอะไรจะเขียน แต่เพราะฉันเริ่มรู้สึกกลัวไป๋ปิงอย่างลึกซึ้ง
วันนี้เสี่ยวเหวินลางานไปเยี่ยมแม่ที่ป่วย ฉันจึงดีใจมากที่ได้ใช้เวลาทั้งวันกับไป๋ปิง
แต่ในคืนนั้นเอง ฉันได้เห็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว
ตอนเที่ยงคืน ไป๋ปิงละเมอตามปกติ ฉันจึงแอบตามเธอไปด้วยความอยากรู้
เธอเดินอย่างไร้สติ เหมือนวิญญาณร่อนเร่ไปทั่วบ้าน
เมื่อไป๋ปิงมาหยุดหน้ากระจก เธอหวีผมตัวเอง แต่ภาพที่สะท้อนในกระจกกลับไม่ใช่เธอ
มันเป็นใบหน้าของหญิงชราที่มีผมขาวและเต็มไปด้วยริ้วรอย
ฉันกลัวจนแทบขยับตัวไม่ได้
ไป๋ปิงเดินผ่านฉันไป ราวกับเธอเป็นวิญญาณ ฉันรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ
และในขณะที่เธอกำลังจะขึ้นบันได เธอหันกลับมามองฉันด้วยรอยยิ้มแปลกประหลาด
นั่นไม่ใช่ไป๋ปิง แต่เป็นหญิงชราในกระจก
ฉันรักอะไรกันแน่? คน? ผี? หรือวิญญาณที่วนเวียนอยู่ระหว่างโลกคนเป็นกับคนตาย?
หลังจากนั้น ฉันรีบหนีออกมา
แม้ตอนนี้จะนั่งอยู่ในออฟฟิศที่ปิดประตูหน้าต่างแน่นหนา ฉันก็ยังรู้สึกกลัว
ภาพรอยยิ้มของไป๋ปิงยังคงติดอยู่ในหัวของฉัน
วันที่ 4 เมษายน 2020
สภาพอากาศ: ลมแรง
หลายวันแล้วที่ฉันไม่ได้ไปที่วิลล่าหมายเลข 19
ฉันกลัวที่จะพบไป๋ปิง ผู้หญิงคนนี้ช่างน่ากลัว
แต่ฉันก็ยังคิดถึงเธอ ฉันยังรักเธออย่างลึกซึ้ง
เซี่ยเหมยโทรมาบอกฉันว่า เธอยื่นคำร้องขอหย่าต่อศาลแล้ว
ฉันรู้สึกเฉยๆ เพราะในหัวมีแต่ภาพของไป๋ปิง
ฉันมีความคิดหนึ่งที่น่ากลัวขึ้นมา…
วันที่ 7 เมษายน 2020
สภาพอากาศ: ครึ้มฟ้า
วันนี้ฉันนัดเจอกับเซี่ยเหมย เธอดูอิดโรยเหมือนผู้หญิงที่ถูกสามีทอดทิ้ง
ฉันรู้สึกผิดอย่างลึกซึ้งและระลึกถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน
ด้วยความรู้สึกนั้น ฉันสารภาพกับเธอทุกอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับไป๋ปิง
เซี่ยเหมยฟังอย่างเงียบๆ และเมื่อฉันเล่าถึงความคิดน่ากลัวของฉัน—ฉันต้องฆ่าไป๋ปิง
ฉันรักเธอจนหมดใจ แต่ฉันก็กลัวเธออย่างสุดขีด
เซี่ยเหมยไม่ได้ขัดขวางความคิดของฉัน เพราะในใจเธอเกลียดไป๋ปิงมากกว่าเกลียดฉัน
วันที่ 8 เมษายน 2020
สภาพอากาศ: ครึ้มฟ้า
วันนี้เซี่ยเหมยมาหาฉัน และเสนอแผนหนึ่ง
เธอรู้ว่าบริษัทของฉันต้องการเงินจำนวนมากเพื่อเอาตัวรอด
แผนของเธอคือให้ฉันทำประกันชีวิตให้ไป๋ปิง
ถ้าไป๋ปิงตาย เราจะได้รับเงินชดเชยมหาศาล
นอกจากจะแก้วิกฤติของบริษัทได้ เรายังจะกำจัดไป๋ปิงออกจากชีวิตเราได้ด้วย
ฉันรู้ว่าแผนนี้บ้าคลั่ง แต่มันดึงดูดใจฉัน
ฉันรีบติดต่อบริษัทประกันและสอบถามรายละเอียดทุกอย่าง รวมถึงเรื่องการจ่ายเงินกรณีที่ผู้ทำประกันฆ่าตัวตาย
เมื่อได้รับคำยืนยัน ฉันตัดสินใจทันทีที่จะทำประกันมูลค่า 30 ล้านหยวนให้ไป๋ปิง โดยมีฉันเป็นผู้รับผลประโยชน์
