บทที่ 36: การเพิ่มพลัง
หลังจากเอ็ดเวิร์ดทำข้อตกลงกับโวลเดอมอร์และได้รับความรู้และประสบการณ์ทางเวทมนตร์ทั้งหมดของเขา เขาใช้เวลาสองสามวันทบทวนความทรงจำทั้งหมด ดูดซับมันให้เป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง เนื่องจากโวลเดอมอร์ได้ทำการทดลองเวทมนตร์ดำมากมาย เอ็ดเวิร์ดจึงต้องดูดซับอารมณ์ที่มีความสุขหรือเชิงบวกบ่อยๆ ผ่านคาถาพาโทรนัสของเขา
อย่างไรก็ตาม ผลตอบแทนนั้นคุ้มค่า ด้วยความจำที่ผิดปกติและพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ของเขา เขาดูดซับความรู้ทั้งหมดในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ เพราะเขาหมกมุ่นอยู่กับกระบวนการเรียนรู้มาก เขาแทบจะลืมการนัดพบกับมาดามรอสเมอร์ตา โชคดีที่โมโมเตือนเขา
หลังจากดูดซับความทรงจำทั้งหมดเหล่านี้ เอ็ดเวิร์ดได้รับทักษะทั้งหมดของโวลเดอมอร์ เวทมนตร์พิเศษทั้งหมดที่เขาใช้ในระหว่างการต่อสู้กับดัมเบิลดอร์ที่กระทรวงเวทมนตร์ วิธีที่เขาสามารถบินได้โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ช่วย ความสามารถในการพูดภาษางู เอาล่ะ เอ็ดเวิร์ดสามารถทำได้อยู่แล้ว แค่ไม่ง่ายหรือคล่องแคล่วเท่าจอมมาร
ที่สำคัญกว่านั้นคือประสบการณ์ทั้งหมดของเขา สิ่งหนึ่งที่เอ็ดเวิร์ดขาดเสมอคือประสบการณ์การต่อสู้ โดยเฉพาะการต่อสู้กับพ่อมดที่ทรงพลังอย่างดัมเบิลดอร์
อย่างไรก็ตาม จากความทรงจำของโวลเดอมอร์ เขาได้สัมผัสประสบการณ์ทั้งหมดที่จอมมารต่อสู้กับดัมเบิลดอร์ด้วยตัวเองในระหว่างการก้าวขึ้นสู่อำนาจในสงครามพ่อมดครั้งแรก
ด้วยประสบการณ์นี้ เอ็ดเวิร์ดสามารถพูดได้อย่างมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเขาเป็นพ่อมดที่มีความรู้มากที่สุดในยุคปัจจุบัน ยกเว้นอาจจะนิโคลัส ฟลาเมล อย่างไรก็ตาม จากความเข้าใจของเขา ฟลาเมลมีความรู้เฉพาะเรื่องการแปรธาตุเท่านั้น ไม่ใช่การใช้คาถาและศาสตร์มืด
สิ่งเดียวที่ขัดขวางไม่ให้เขาเป็นพ่อมดที่ทรงพลังที่สุดในยุคปัจจุบันคือการขาดพลังเวทมนตร์ เอ็ดเวิร์ดยังไม่ได้ทะลุขีดจำกัดของพลังเวทมนตร์ 25 เท่าของพ่อมดผู้ใหญ่
สิ่งหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของเอ็ดเวิร์ดในบรรดาการทดลองทั้งหมดของโวลเดอมอร์คือวิธีที่เขาทะลุขีดจำกัด 25 เท่า ตามที่เอ็ดเวิร์ดเคยคาดเดาไว้ มันมีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับฮอร์ครักซ์
ทุกครั้งที่โวลเดอมอร์แยกชิ้นส่วนวิญญาณของเขา คลื่นพลังเวทมนตร์มหาศาลถูกสร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการ สิ่งที่จอมมารทำคือใช้แก่นเวทมนตร์ของเขาดูดซับพลังเวทมนตร์ส่วนเกินนี้ จากนั้นจึงขยายแก่นเวทมนตร์ของเขาอย่างรุนแรง
กระบวนการนี้ค่อนข้างทรมานแต่มีประสิทธิภาพมาก ทอมค้นพบวิธีนี้หลังจากที่เขาสร้างฮอร์ครักซ์ชิ้นที่สองหลังจากจบการศึกษาจากฮอกวอตส์ ตามการค้นพบของเอ็ดเวิร์ด โวลเดอมอร์ในช่วงที่แข็งแกร่งที่สุดมีพลังเวทมนตร์ 60 เท่าของพ่อมดทั่วไป
ข้อเท็จจริงนี้ทำให้เอ็ดเวิร์ดตกใจอย่างมากในตอนแรก แต่เขาก็ตระหนักในไม่ช้าว่ามันสมเหตุสมผล หลังจากทั้งหมด ดัมเบิลดอร์แทบจะเท่าเทียมกับโวลเดอมอร์ด้วยไม้กายสิทธิ์ที่ทรงพลังอย่างไม้เอลเดอร์ ดังนั้น จึงสมเหตุสมผลที่เขาจะอ่อนแอกว่าโวลเดอมอร์เมื่อพูดถึงพลังเวทมนตร์
เอาล่ะ ไม่มีอะไรในนั้นที่สำคัญจริงๆ สำหรับเอ็ดเวิร์ด หลังจากรู้ว่าโวลเดอมอร์ทำลายพันธนาการสองอย่างของแก่นเวทมนตร์อย่างไร เขาก็มีแผนสำหรับอนาคตของเขา แน่นอนว่าเขาจะไม่สร้างฮอร์ครักซ์ เว้นแต่ว่าเขาจะค้นพบวิธีชดเชยวิญญาณหลังจากถูกแยก
แม้ว่าเอ็ดเวิร์ดจะมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับวิญญาณอย่างมหาศาล โดยเฉพาะหลังจากได้เข้าถึงการวิจัยของโวลเดอมอร์ในเรื่องนี้ เขาก็ยังไม่พบวิธีชดเชยวิญญาณที่ถูกแยก แม้แต่การแก้ไขส่วนวิญญาณของรหัสชีวิตก็ไม่สามารถชดเชยวิญญาณที่ถูกแยกได้
หลังจากจัดการกับความรู้ทั้งหมดของโวลเดอมอร์ เอ็ดเวิร์ดเริ่มครุ่นคิดถึงอนาคต แม้ว่าเขาจะมีความรู้ทั้งหมดของจอมมาร แต่เขาก็ยังไม่พอใจ เขาต้องการมากกว่านั้น
เขาต้องการความรู้ทั้งหมดของทั้งดัมเบิลดอร์และกรินเดลวัลด์ หากเขาสามารถทำสิ่งนั้นได้สำเร็จ เขาก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเขาจะทรงพลังแค่ไหน ในเวลานั้น ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเวทมนตร์จะไปถึงระดับที่แม้แต่เขาเองก็ไม่สามารถคาดเดาได้
แน่นอนว่าเอ็ดเวิร์ดรู้ว่าเมื่อเทียบกับนักเวทย์ พ่อมด และพ่อมดผู้ทรงพลังอย่างแท้จริงตลอดมิติที่นับไม่ถ้วน ระดับนี้ไม่สามารถถือว่าเป็นอะไรได้ อย่างไรก็ตาม การทำเช่นนี้ เขาจะวางรากฐานที่มั่นคงมากสำหรับตัวเองเมื่อเขาพบกับสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในอนาคต
ตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องทำคือหาวิธีให้ทั้งสองคนที่ทรงพลังนี้ลงนามในสัญญา อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่งานที่ง่ายที่จะทำเหมือนกับที่คนทั้งสองนี้เป็นพ่อมดที่มีเจตจำนงแน่วแน่อย่างยิ่ง และจะไม่ยอมจำนนต่อการบีบบังคับ
และพวกเขาจะยอมตายดีกว่าถูกบังคับให้ทำอะไรที่ขัดกับเจตจำนง อุดมการณ์ หรือความเชื่อของพวกเขา
เมื่อพูดถึงกรินเดลวัลด์ เอ็ดเวิร์ดมีแผนคร่าวๆ ที่สามารถทำสำเร็จได้ในช่วงฤดูร้อนของปีหน้าหลังจากได้รับศิลาอาถรรพ์ อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงดัมเบิลดอร์ เขาค่อนข้างหมดหนทาง
'บางทีฉันอาจจะใช้ความวุ่นวายเมื่อห้องแห่งความลับถูกเปิดในปีหน้าก็ได้' เอ็ดเวิร์ดคิดกับตัวเอง
