บทที่ 287 เกล็ดมังกรแห่งฟ้าดิน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งถึงวันถัดมา

วันนี้เป็นวันเสาร์ ซึ่งมีคนเข้าใช้งานอินเทอร์เน็ตมากกว่าปกติ

หลายคนติดตามเวยป๋อของพิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้าม และแทบจะกดรีเฟรชดูความเคลื่อนไหวทุกขณะ

แต่หลังจากโพสต์ของเมื่อวาน พิพิธภัณฑ์ก็ไม่ได้อัปเดตอะไรเพิ่มเติม

ไม่เพียงเท่านั้น บัญชีเวยป๋อส่วนตัวของสตูดิโอใหญ่และของสวี่เย่ ก็เงียบสนิทเช่นกัน

เวลาเดินไปทีละนาที

และในที่สุด เมื่อถึงเวลาเที่ยงวัน

เวยป๋อของพิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้ามก็มีความเคลื่อนไหว

พร้อมกันนั้น เวยป๋อของสตูดิโอใหญ่ก็ขยับตัวเช่นกัน

ไม่เพียงแค่เวยป๋อ แต่บนแพลตฟอร์มข้อมูลและวิดีโอสั้นต่าง ๆ ก็มีการอัปเดตพร้อมกัน

“เอ็มวีเพลงประกอบธีม ‘พระราชวังใหม่’ ขับร้องโดยสวี่เย่ ได้ออนไลน์อย่างเป็นทางการแล้ว! ร้องสดุดีจิตวิญญาณแห่งชาติจีน บทเพลงที่สะท้อนพลังในสายเลือดของชนชาติฮั่น เชิญมาร่วมเป็นพยานการผงาดของมังกรแห่งฟ้าดิน ที่ข้ามผ่านกาลเวลากว่า 600 ปี!”

ใต้ข้อความนี้ มีลิงก์วิดีโอแนบมาด้วย

ภาพหน้าปกของวิดีโอคืออักษรสีทองสี่ตัว:

เกล็ดมังกรแห่งฟ้าดิน

หลังจากพิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้ามเผยแพร่โพสต์นี้ ชาวเน็ตจำนวนมากก็พากันคลิกเข้าไปชม

เพราะการถกเถียงเมื่อวานนั้นเป็นที่สนใจอย่างยิ่ง และการที่เติ้งชิงหรู เข้ามาเกี่ยวข้อง ยิ่งทำให้ผู้คนสนใจเพลงใหม่ของสวี่เย่มากขึ้น

ทุกคนรอคอยที่จะได้ฟังเพลงนี้เพื่อนำมาเปรียบเทียบกับ ‘กำแพงสีแดง’ ทันที

เสี่ยวอาเซี่ย นักวิจารณ์เพลงชื่อดัง ซึ่งชอบรีวิวแบบเผยหน้าตัวเอง นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เรียบร้อยแล้ว

เขาไว้ผมยาวจนสามารถรวบเป็นมวยเล็ก ๆ ดูมีความเป็นศิลปินไม่น้อย

เมื่อวานหลังจากโพสต์รีวิว ‘กำแพงสีแดง’ เขาก็รู้สึกว่าทำไปอย่างฝืนใจ เขาถึงขั้นไปถอนเงินจากธนาคารออกมาเป็นเงินสด

คืนนี้เขานอนหนุนเงินสดเหล่านั้น หลับฝันดีอย่างยิ่ง

วันนี้เขาตั้งใจว่าจะต้องฟังเพลงใหม่ของสวี่เย่ให้ได้

เมื่อเห็นโพสต์บนเวยป๋อ เสี่ยวอาเซี่ยพยักหน้า

“เกล็ดมังกรแห่งฟ้าดิน ชื่อดีจริง ให้ความรู้สึกมีพลังมาก”

เขาหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาในมือหนึ่ง ขณะที่อีกมือคลิกเมาส์เพื่อเปิดวิดีโอ

“มีเอ็มวีด้วย! เวลาน้อยขนาดนี้ สวี่เย่ยังทำทัน?”

เขายังไม่ได้ไปฟังเพลงบนแพลตฟอร์มเพลง แต่เลือกดูเอ็มวีนี้ก่อน

วิดีโอเริ่มต้นขึ้น

บนถนนที่ปูด้วยหินทรงสี่เหลี่ยม มีเงาร่างหนึ่งเดินไปตามทาง

แต่กลับมีเงาของหัวมังกรทอดยาวครอบคลุมร่างนั้น

ทันทีที่เห็นเงานี้ เสี่ยวอาเซี่ยรู้ทันทีว่านี่คือเงามังกร

จากนั้น ข้อมูลของเพลงก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น

คำร้อง ทำนอง และเรียบเรียง ทั้งหมดล้วนเป็นผลงานของสวี่เย่

และสิ่งใหม่ที่เพิ่มเข้ามาคือ

ผู้กำกับ: สวี่เย่

ชื่อของสวี่เย่ปรากฏอยู่ในทุกส่วนของข้อมูลนี้

“โห สวี่เย่ยังเป็นผู้กำกับด้วย? คนอื่นจะได้เงินบ้างไหมเนี่ย?”

เสี่ยวอาเซี่ยไม่ได้รู้สึกแปลกใจมากนัก เพราะมีศิลปินหลายคนที่ชอบกำกับเอ็มวีเอง แต่คุณภาพมักไม่ดีนัก

เขาจึงไม่ได้คาดหวังอะไรกับเอ็มวีนี้เป็นพิเศษ

จากนั้น เสียงดนตรีเบา ๆ ดังขึ้น เป็นเสียงระฆังโบราณ

ฉากในเอ็มวีแสดงให้เห็นภาพของนาฬิกาแดด รูปปั้น และพระราชวัง

มุมกล้องที่เลือกใช้มีความประณีต

ฉากเปลี่ยนไป เป็นภาพสวี่เย่เดินตามแนวแกนกลางของพระราชวัง มุ่งหน้าไปยังสะพานจินสุ่ย

เสี่ยวอาเซี่ยถึงกับอ้าปากค้าง

“สวี่เย่ไปถ่ายเอ็มวีในพระราชวังต้องห้ามจริง ๆ!”

เมื่อเห็นสวี่เย่ยืนอยู่หน้า หอไท่เหอ และเริ่มร้องเพลง

“แผ่นดินนี้ ข้าลงพู่กัน สายเลือดชาติลิ่วไกลสุดฟ้า”

จากนั้น ฉากแสดงให้เห็นภาพวิวในพระราชวัง

“กี่ศตวรรษ ล่วงหกศตวรรษ ทายาทมังกรฝ่ามรสุม”

เสี่ยวอาเซี่ยพยักหน้าไปตามจังหวะเพลง

“แม่เจ้า สวี่เย่ช่างดูดีจริง ๆ! พระเจ้าปิดหน้าต่างบานหนึ่ง แต่เปิดประตูบานใหญ่ให้เขา”

เมื่อถึงท่อนสุดท้าย สวี่เย่ยืนบนพื้นหินของพระราชวัง ต้องร้องออกมาด้วยพลังเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึก

“เกล็ดมังกร ล่วงหล่น กึกก้องประดุจน้ำแข็งแตก”

“หนึ่งเกล็ด หนึ่งหัวใจ เรื่องราวที่สั่นคลอนไม่กล้าฟัง”

เสียงเพลงพุ่งทะยานไปกับภาพของวังและวิวทิวทัศน์

จนกระทั่งฉากสุดท้าย มังกรเงาดำลอยเหนือฟ้าดิน ประสานสายตากับสวี่เย่ที่ยืนอยู่บนพื้น

เสี่ยวอาเซี่ยรู้สึกถึงพลังที่ไหลซึมเข้าสู่ใจ

เมื่อจบเพลง เสี่ยวอาเซี่ยนั่งลงอย่างเงียบงัน

แล้วเอ่ยเบา ๆ

“สวี่เย่ นายสุดยอดมาก!”