บทที่ 20 ผีส้วมในถัง

บทที่ 20 ผีส้วมในถัง

การเปลี่ยนประตูดำเนินไปอย่างราบรื่น เนื่องจากประตูของโรงแรมผิงอันมีรูปแบบเหมือนกันทุกบาน พวกเขาเพียงแค่สลับประตูและเปลี่ยนแม่กุญแจ จากนั้นลบคราบมือบนประตูเดิมและวาดลงบนประตูใหม่ ทุกอย่างก็กลายเป็นเรื่องเนียนสนิท

ไม่นานนัก การสลับประตูก็เสร็จสิ้น

ประตูของห้อง 406 ซึ่งถูกฉีจื้อหยงยึดไป ได้ถูกสลับกับประตูของห้อง 403 ที่ถูกทำสัญลักษณ์ไว้เมื่อคืน ขณะที่ห้อง 403 ได้รับประตูใหม่ที่สะอาด

คืนนี้ อู๋เซี่ยนและสือจี๋เลือกจะไปพักที่ห้อง 402 ซึ่งเคยเป็นของฉีจื้อหยง รับประกันได้ว่า ห้องนี้จะปลอดภัยอย่างแน่นอน

การสลับประตูนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบกลไกของผีบุกประตู หากสิ่งที่ถูกทำเครื่องหมายคือประตูจริงๆ ฉีจื้อหยงก็ไม่พ้นต้องตาย และอู๋เซี่ยนจะได้แก้แค้นโดยไม่ต้องลงมือเอง แต่ถ้าสิ่งที่ถูกทำเครื่องหมายคือห้อง อู๋เซี่ยนก็ยังคุ้มค่า เพราะอย่างน้อยข้อมูลนี้จะมีประโยชน์ในภายหลัง

เมื่อสลับประตูเสร็จ พวกเขาก็พากันลงไปตามหาศาลเจ้าต่อ

สือจี๋ยังอยู่ในอาการมึนงง ไม่อยากจะเชื่อว่ากฎที่พวกเขายึดถือกันมาโดยตลอด อาจเป็นเพียงแผนการที่อู๋เซี่ยนจัดการทั้งหมด

“แสดงว่า นายรู้อยู่แล้วตลอดว่าห้องไหนปลอดภัยใช่ไหม?”

หลังจากหาอยู่พักใหญ่แต่ไม่พบศาลเจ้า สือจี๋ก็นึกขึ้นได้ว่าเขามีเรื่องสำคัญอยากถามอู๋เซี่ยน เขาจึงถามด้วยท่าทางลึกลับ

“พี่เซี่ยน เมื่อคืนหลังจากที่นายไหว้ศาลเจ้า นายเจออะไรแปลกๆ ไหม?”

อู๋เซี่ยนเลิกคิ้ว “หมายความว่าอะไร เจออะไร?”

“ตั้งแต่ฉันไหว้ศาลเจ้า ฉันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างเฝ้าตามฉัน มันจ้องมองฉันตลอดเวลา และฉันยิ่งรู้สึกชัดเจนขึ้นตอนเข้าห้องน้ำ”

“เมื่อคืน ฉันนั่งบนโถส้วม ก็รู้สึกเหมือนมีลมเย็นพัดขึ้นมาจากข้างล่าง พอรีบลุกขึ้นมอง ก็เห็นน้ำในโถหมุนคล้ายมีมือคนอยู่ข้างในคอยคนไปมา…”

“เช้านี้ตอนฉันจะฉี่ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนแอบดู ทำให้ฉันกลัวจนฉี่ไม่ออกเลย”

สือจี๋ถอนหายใจอย่างหนักใจ “ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ ยังไม่ทันเจอปีศาจชั้นสูง ฉันก็คงแย่แล้ว…”

เขาตบก้นตัวเองด้วยความทุกข์ใจ “ตั้งแต่ไหว้เทวรูป ฉันยังไม่ได้เข้าห้องน้ำอย่างสบายใจเลย ฉันแทบจะระเบิดแล้ว!”

อู๋เซี่ยนหรี่ตาลง เขารู้ทันทีว่าสือจี๋กำลังเผชิญกับผลกระทบด้านลบจากการไหว้ศาลเจ้า เช่นเดียวกับที่เขาเคยเจอมาก่อนหลังจากไหว้ศาลเจ้าเทพเสวียนหมิง

ตอนนั้น เขาถูกสาปโดยหวางเซิง ทำให้อุณหภูมิร่างกายลดลงเรื่อยๆ จนกว่าจะช่วยหวางเซิงได้

ในบัตรเชิญยังระบุไว้ว่าการไหว้ศาลเจ้าอาจมีผลลบเกิดขึ้น โดยแบ่งเป็น “เทพให้ภัย” “เทพลงโทษ” และ “เทพสาปแช่ง”

สือจี๋ไหว้ศาลเจ้าแห่งเทพสวรรค์ ดังนั้นผลกระทบของเขาคือ “เทพให้ภัย” และภัยนี้ดูเหมือนจะดึงดูดผีให้ตามติดเขา โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในห้องน้ำ

อู๋เซี่ยนยิ้มกริ่ม “นี่อาจไม่ใช่เรื่องแย่นัก”

เขาตบไหล่สือจี๋ “ไป ฉันจะพานายไปเข้าห้องน้ำ”

พวกเขาพบห้องน้ำแห่งหนึ่ง อู๋เซี่ยนปิดน้ำและเทดีเซลลงในถังน้ำในโถส้วม จากนั้นก็ดันสือจี๋ให้นั่งลงบนโถ

“ไม่ต้องห่วง ฉันบอกแล้วไงว่าจะดูแลนาย”

จากประสบการณ์ของอู๋เซี่ยน จุดที่เกิดเหตุอันตรายมักจะมีศาลเจ้าและธูปปีศาจอยู่ใกล้ๆ

เมื่อหาศาลเจ้าไม่เจอ และสือจี๋ดึงดูดผีได้ นี่ก็เป็นโอกาสเหมาะที่จะล่อผีมาแล้วจัดการมัน

สือจี๋นั่งบนโถส้วมด้วยสีหน้าเจ็บปวด แต่เขาก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถปลดทุกข์จริงๆ ได้

เขารู้สึกเหมือนลำไส้บิดตัวไปมา ปวดทรมานจนต้องกัดฟันแน่น

อู๋เซี่ยนชูนิ้วกลางและซ่อนตัวอยู่นอกห้องน้ำ

ขณะที่สือจี๋นั่งอยู่ เขารู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวเย็นลงเรื่อยๆ และดาบเหรียญทองแดงในมืออู๋เซี่ยนก็เริ่มร้อนขึ้น นั่นแสดงว่าผีที่ตามติดสือจี๋กำลังจะมาถึง

สือจี๋รู้สึกได้ถึงสายตาจ้องมองอย่างรุนแรง ราวกับมีบางสิ่งเล็ดลอดเข้ามาในร่างกายผ่านโถส้วม  สือจี๋สะดุ้งเฮือก ขนลุกซู่ ขณะที่เขานั่งชั่งใจอยู่บนโถส้วม ความรู้สึกเย็นยะเยือกเริ่มคืบคลานเข้ามาจากทุกทิศทาง

“มันมาแล้ว มันมาแล้ว!”

ไม่ทันที่สือจี๋จะทำอะไรต่อได้ มือใหญ่สีเขียวซีดก็พุ่งขึ้นมาจากโถส้วมอย่างรวดเร็ว!

ถ้าเขาชักช้ากว่านี้แม้แต่วินาทีเดียว มือเย็นนั้นคงทะลุผ่านร่างของเขาไป

ตามมาด้วยร่างประหลาดที่ใหญ่เท่าท่อระบายน้ำ เลื้อยออกมาจากโถส้วม กลิ่นเหม็นเน่าฉุนเฉียวแผ่กระจายไปทั่วห้องน้ำ

เมื่อร่างนั้นยืดออกจนเต็มที่ ก็ปรากฏรูปลักษณ์สุดสยอง

มันอ้วนเตี้ยเหมือนหมู เนื้อตัวปกคลุมไปด้วยคราบสกปรกมากมาย และท่ามกลางสิ่งสกปรกเหล่านั้น มีดวงตาหลายสิบคู่ที่จ้องมองสือจี๋ด้วยความหิวกระหาย

นี่คือ ผีห้องน้ำ

มันจ้องเขม็งไปที่สือจี๋ ก่อนจะแลบลิ้นเลียรอบปากที่เต็มไปด้วยคราบสกปรก แต่แล้วกลับขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ

“ทำไมมันไม่มีกลิ่นเลย...?”

น้ำมันดีเซลที่ปนอยู่ในปากของมันทำให้เกิดความสับสน แต่มันแทบไม่สามารถจดจำสิ่งใดในชีวิตมนุษย์ของมันได้อีกแล้ว

ก่อนที่มันจะคิดออก อู๋เซี่ยนก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อมดีดนิ้วปล่อย คาถาเพลิงแท้ ออกมา

เปลวไฟพุ่งกระทบกับน้ำมันในโถส้วมทันที ทำให้เกิดเปลวเพลิงโหมกระหน่ำเผาผีห้องน้ำ

มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด พยายามหนีลงโถส้วม แต่ไฟกลับยิ่งลุกแรงขึ้นกว่าเดิมในนั้น

เมื่อสิ้นหวัง มันพุ่งตรงเข้าหาอู๋เซี่ยนด้วยความโกรธแค้น

อู๋เซี่ยนตกใจ “ไม่ตายอีกเหรอเนี่ย?”

เขาไม่อยากต่อสู้ในระยะประชิด เพราะนอกจากต้องทนกับกลิ่นเหม็นแล้ว ยังต้องรับมือกับความสกปรกที่ทนไม่ไหว

ขณะที่เขากำลังลังเล สือจี๋กลับกระโดดขึ้นมา พร้อมชัก “กีบเท้าลา” สีดำจากเสื้อ แล้วตบมันลงบนหน้าผากของผีห้องน้ำอย่างแรง

ผีห้องน้ำที่ถูกไฟเผาจนหมดสภาพอยู่แล้ว โดนกีบเท้าลาตบซ้ำก็หมดลมหายใจทันที

ไฟเผาผลาญไขมันจนเหลือเพียงธูปเส้นหยาบๆ สีเหลืองบนพื้นห้องน้ำ

เสียงแปลกๆ ดังขึ้นภายในห้อง เหมือนมีบางอย่างปรากฏตัว

อู๋เซี่ยนหยิบธูปขึ้นมา แล้วหันไปเห็นสือจี๋ที่กำลังบิดตัวอย่างทรมาน

“ไปถ่ายซะเถอะ อย่าอั้นไว้อีกเลย!” อู๋เซี่ยนพูดพลางหัวเราะ

แต่สือจี๋ส่ายหัวอย่างหมดหวัง “ยังไม่จบง่ายๆ หรอก...”

----

《ไท่ผิงกว่างจี้》 ตอนที่ 18: ปีศาจในห้องน้ำ – เตียวเหมี่ยน

เตียวเหมี่ยน ข้าหลวงเมืองเซวียนเฉิง เดิมเป็นข้าราชการในเขตอู่จิ้น ก่อนรับตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองทหารในป้อมยวี่เหมิน วันหนึ่งมีปีศาจห้องน้ำปรากฏตัวในโรงเรือนนอกบ้าน มีรูปร่างคล้ายหมูตัวใหญ่ แต่เต็มไปด้วยดวงตาทั่วทั้งร่าง มันเดินเข้าออกห้องน้ำ และเร่ร่อนไปทั่วบริเวณบ้าน

ในช่วงเวลานั้น เตียวเหมี่ยนไม่อยู่ แต่มีเจ้าหน้าที่และทหารมากกว่าพันคนที่เห็นเหตุการณ์คล้ายกันติดต่อกันหลายวัน เมื่อเตียวเหมี่ยนกลับมา เขาได้ทำพิธีบวงสรวงเพื่อขอพรให้พ้นภัย จากนั้นปีศาจห้องน้ำก็หายไป

ไม่กี่วันต่อมา เตียวเหมี่ยนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นข้าหลวงประจำอำเภออี้ และต่อมาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองทหารซ้าย และเป็นแม่ทัพใหญ่ฝ่ายซ้ายแห่งกองทัพอัศวินเสือดำ จนในที่สุดได้ก้าวสู่ตำแหน่งสูงสุดในแวดวงราชการ

----

ไท่ผิงกว่างจี้ คือหนังสือรวมเรื่องราวและตำนานโบราณของจีน ถูกจัดทำขึ้นในช่วงราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ. 978) โดยจักรพรรดิซ่งไท่จงเป็นผู้ริเริ่มจัดให้รวบรวมเนื้อหา ซึ่งมีการอ้างอิงจากบันทึกต่าง ๆ ที่กระจายตัวอยู่ในราชวงศ์ก่อนหน้านั้น เช่น ราชวงศ์ถังและราชวงศ์ฮั่น