บทที่ 18 สัตว์กินเหล็กใจดีต่อมนุษย์เสมอ

ในห้องโถงของสนามประลอง ซื่อยวี่ถือบัตรหมายเลขนั่งอยู่บนเก้าอี้สาธารณะ จ้องมองหน้าจอใหญ่บนผนังอย่างไม่วางตา

ที่นี่ดูเหมือนจะมีคนไม่น้อย ในห้องโถงนี้ตอนนี้มีคนเต็มไปหมด และสนามประลองนี้มีห้องโถงถึงสี่ห้อง การจับคู่น่าจะไม่ช้าใช่ไหม?

จริงๆ แล้วไม่ได้ทำให้ซื่อยวี่รอนาน เขานั่งลงไม่ถึงหนึ่งนาที ยังไม่ทันได้นั่งอุ่นๆ เครื่องก็เริ่มเรียกหมายเลขแล้ว

"ไอดี: 4399 ผู้ฝึกสัตว์วิเศษซื่อยวี่ โปรดไปยังสนามประลองหมายเลข 11"

"ไอดี: 4401 ผู้ฝึกสัตว์วิเศษเฉินข่าย โปรดไปยังสนามประลองหมายเลข 11......"

[สนามหมายเลข 11: ซื่อยวี่ VS เฉินข่าย!]

เมื่อชื่อของตัวเองและชื่อของผู้ฝึกสัตว์วิเศษอีกคนปรากฏบนหน้าจอ ซื่อยวี่ก็ลุกขึ้นทันที หมุนตัวเดินไปยังสนามประลองหมายเลข 11

หมายเลข 11... ช่างเป็นมงคลจริงๆ

ดูเหมือนครั้งนี้จะเป็น "การต่อสู้ในบ้าน"

แต่ว่า สัตว์วิเศษชื่อสิบเอ็ด (11) สนามที่เช่าครั้งแรกก็เป็นหมายเลข 11 ชาตินี้ตัวเองจะต้องโสดตลอดไปหรือเปล่านะ

......

สนามหมายเลข 11

หลังจากส่งผู้เข้าแข่งขันชุดก่อนไป ชายหนุ่มในชุดกรรมการก็รอผู้เข้าแข่งขันชุดถัดไป

ตอนนี้เขาได้รับข้อมูลของผู้เข้าแข่งขันชุดถัดไปแล้ว รู้ว่าเป็นผู้ฝึกสัตว์วิเศษฝึกหัดระดับต่ำสองคน

"สัตว์วิเศษระดับไม่เกิน 6 ผู้ฝึกสัตว์วิเศษก็อายุไม่มาก ยังอยู่ในช่วงไร้เดียงสาที่สุด ดูเหมือนจะเป็นการต่อสู้ระหว่างมือใหม่อีกแล้ว" กรรมการคิดในใจ

ไม่นาน ในขณะที่กรรมการกำลังรออยู่ ซื่อยวี่และเฉินข่ายก็มาถึงที่นี่ พวกเขาทั้งสองเดินชนกันที่ทางเข้าสนามพอดี

ทั้งสองสบตากัน แต่ไม่ได้พูดคุยกัน เดินเข้าสนามต่อไป

ที่นี่เป็นสนามประลองกลางแจ้ง มีขนาดคล้ายกับสนามเทนนิส รอบๆ สนามสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่มีตาข่ายพลังงานแบบตาราง

จริงๆ แล้วในร่มก็มีสนาม แต่มีจำนวนไม่มาก ถ้าต้องการใช้ต้องจองล่วงหน้า ความแตกต่างระหว่างสนามกลางแจ้งกับในร่มก็ไม่มากนัก ต่างกันที่ระดับความเป็นส่วนตัว

โดยทั่วไป การต่อสู้ในร่มจะเป็นส่วนตัวมากกว่า นอกจากกรรมการแล้วแทบจะไม่มีคนดูอื่น ส่วนสนามกลางแจ้งนั้น คนภายนอกสามารถมองเห็นรายละเอียดการต่อสู้ข้างในผ่านตาข่ายกั้นได้

"สวัสดีครับ"

เมื่อเห็นคนเข้ามาในสนามประลองหมายเลข 11 กรรมการหนุ่มเดินเข้ามาต้อนรับซื่อยวี่และเฉินข่าย

"พวกคุณคือซื่อยวี่และเฉินข่ายที่จะใช้สนามต่อไปใช่ไหมครับ?"

"ผมคือเฉินข่ายครับ" เฉินข่ายที่สวมชุดนักเรียนสีฟ้าขาวพูดขึ้นก่อน

ซื่อยวี่ก็พูดตาม: "ผมคือซื่อยวี่ครับ"

ขณะที่เขาพูด เฉินข่ายที่อยู่ข้างๆ รู้สึกกลัดกลุ้มในใจ

ทำไมคู่ต่อสู้ที่จับคู่ให้เขาถึงเป็นคนวัยเดียวกันล่ะ... โชคแย่จริงๆ ทั้งๆ ที่เขาอยากจะรับการสั่งสอนจากสังคมแท้ๆ

ถ้าคู่ต่อสู้เป็นคนวัยเดียวกัน ก็ยิ่งไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย เพราะเขาเป็นนักเรียนเก่งที่สุดของโรงเรียนที่ดีที่สุดในผิงเฉิง ในสายตาเขา คนวัยเดียวกันแทบไม่มีใครสู้เขาได้

เว้นแต่ว่าซื่อยวี่จะเป็นรุ่นพี่ของเขา แต่ถ้าเป็นรุ่นพี่ สัตว์วิเศษระดับ 6 ก็ต่ำเกินไป ดังนั้นอันดับแรกต้องตัดความเป็นไปได้นี้ออกไป

"ผมคือผู้จัดการและกรรมการของสนามหมายเลข 11 ชื่อไป่ซื่อ ต่อไปพวกคุณจะมีสิทธิ์ใช้สนามหมายเลข 11 ชั่วคราว เวลาใช้งานคือหนึ่งชั่วโมง"

"เมื่อพวกคุณพร้อมแล้วก็สามารถเริ่มการต่อสู้ได้ทันที ตอนนั้นผมจะทำหน้าที่เป็นกรรมการของพวกคุณ" ไป่ซื่อพูด

แม้ว่าเวลาใช้งานสูงสุดจะเป็นหนึ่งชั่วโมง แต่โดยทั่วไปการต่อสู้ระดับนี้ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้แล้ว

เวลาที่เหลือเป็นเวลาให้ผู้ฝึกสัตว์วิเศษเตรียมตัวและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหลังการต่อสู้

"ผมไม่มีปัญหาอะไรแล้วครับ พร้อมเริ่มการต่อสู้ได้ทุกเมื่อ" เฉินข่ายพูด

"ผมก็เช่นกันครับ" ซื่อยวี่พยักหน้า

"ดีครับ งั้นเริ่มกันเลย" กรรมการไป่ซื่อยืนยัน

ไม่นาน ซื่อยวี่และเฉินข่ายเดินไปยังสองฝั่งของสนาม ทั้งสองไม่รู้จักกัน และไม่มีความคิดที่จะทักทายกันก่อน ดังนั้นการต่อสู้โดยตรงจึงเป็นวิธีที่ประหยัดเวลาที่สุด

กรรมการก็ชอบผู้ฝึกสัตว์วิเศษที่พูดน้อยแบบนี้ เขายืนอยู่บนที่นั่งกรรมการ เห็นทั้งสองคนเตรียมพร้อมแล้ว จึงส่งสัญญาณให้ทั้งสองคน แล้วเป่านกหวีดทันที

"ทั้งสองฝ่ายเตรียมพร้อม......"

"เริ่มการต่อสู้!"

การต่อสู้ระหว่างผู้ฝึกสัตว์วิเศษจะไม่ให้เวลาทั้งสองฝ่ายเรียกสัตว์วิเศษล่วงหน้า เพราะวิธีการที่สัตว์วิเศษปรากฏตัวก็เกี่ยวข้องกับความสามารถของผู้ฝึกสัตว์วิเศษ

ผู้ฝึกสัตว์วิเศษบางคนที่เชี่ยวชาญการลอบสังหาร แม้แต่คู่ต่อสู้ก็ไม่สามารถเห็นว่าเขาเรียกสัตว์วิเศษออกมาอย่างไร ผู้ฝึกสัตว์วิเศษฝ่ายตรงข้ามก็ถูกตัดหัวแล้ว

แน่นอนว่า การแข่งขันที่สามารถโจมตีตัวผู้ฝึกสัตว์วิเศษได้โดยตรงนั้นมีน้อยมากในประเทศโบราณตงหวง อย่างน้อยก็ไม่มีทางเกิดขึ้นในการแข่งขันระหว่างผู้ฝึกสัตว์วิเศษฝึกหัดแบบนี้

ซื่อยวี่และเฉินข่ายทั้งสองคนเป็นมือใหม่ ยังไม่ได้เติบโตถึงระดับนั้น ดังนั้นตอนนี้หลังจากได้ยินคำสั่งให้เริ่มการต่อสู้ พวกเขาก็แค่ทำการเรียกพื้นฐาน

ฮู่ ฮู่ ฮู่ ฮู่ ฮู่~~~~ ฮู่ ฮู่ ฮู่ ฮู่~~~ เมื่อทั้งสองคนเปิดมิติของผู้ฝึกสัตว์วิเศษ ลมพายุก็พัดขึ้น ตรงหน้าผู้ฝึกสัตว์วิเศษทั้งสองคน จุดแสงมากมายกะพริบวาบ

จุดแสงเชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็วเป็นเส้นทาง ก่อตัวเป็นแผนผังวง

กลมขนาดใหญ่คล้ายแผนที่ดวงดาวปรากฏขึ้นกลางอากาศ

จากนั้น แผนผังของทั้งสองฝ่ายก็เกิดคลื่นโปร่งใสเหมือนผิวน้ำ สัตว์วิเศษของพวกเขาก็ปรากฏตัวออกมาจากแผนผังการเรียก

ฝั่งของเฉินข่าย สิ่งมีชีวิตที่เดินออกมาจากแผนผังเป็นสัตว์ที่มีรูปร่างยาวเรียวเกือบหนึ่งเมตร ทั้งตัวมีเกล็ดสีฟ้าน้ำแข็ง ขาทั้งสี่สั้นและหนา มีหางยาว

ตอนนี้มันเชิดหัวทรงกรวยขนาดใหญ่ ดวงตาเล็กๆ ทั้งคู่เปล่งประกายแวววาว

[ทักษะเผ่าพันธุ์]: กรงเล็บแยกน้ำแข็ง เกราะน้ำแข็ง

ซื่อยวี่มองสัตว์วิเศษที่มีรูปร่างคล้ายตัวนิ่มนี้ ข้อมูลของมันก็ปรากฏขึ้นในหัวทันที

ที่เมืองปิงหยวนนี้ สัตว์วิเศษธาตุน้ำแข็งมีจำนวนไม่น้อย กลับกลายเป็นสัตว์กินเหล็กของเขาที่แปลกแยกออกไป

ฝั่งของซื่อยวี่ สัตว์วิเศษที่ถูกเรียกออกมาก็คือสัตว์กินเหล็กตัวน้อย เนื่องจากยังเติบโตไม่เต็มที่ ขนาดร่างกายของมันตอนนี้จึงใกล้เคียงกับสัตว์เกราะน้ำแข็ง

"โฮ่ง------"

สิบเอ็ดถูกเรียกออกมาเห็นคู่ต่อสู้ของตัวเองแล้ว ก็รู้สึกตื่นเต้นทันที เพราะคู่ต่อสู้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยเห็นมาก่อน......

"ความสามารถของฝ่ายตรงข้ามคล้ายกับเจ้า สามารถสร้างเกราะน้ำแข็งบนร่างกายได้ นอกจากนี้ระวังกรงเล็บของมันด้วย อย่ารับการโจมตีโดยตรงในสภาวะที่ไม่ได้แข็งตัว"

ซื่อยวี่รีบเตือนสิบเอ็ดผ่านการสื่อสารทางใจ

ในขณะเดียวกัน คู่ต่อสู้ของซื่อยวี่ เฉินข่าย ไม่จำเป็นต้องเตือนสัตว์เกราะน้ำแข็งเลย เพราะพวกเขาคุ้นเคยกับสัตว์กินเหล็กมาก เนื่องจากนี่เป็นสัตว์วิเศษเอกลักษณ์ของผิงเฉิง พวกเขาเคยต่อสู้กับสัตว์กินเหล็กมาหลายครั้งแล้ว

ในแง่ของระดับเผ่าพันธุ์ ทั้งสองฝ่ายเท่าเทียมกัน

แต่ในแง่ของข้อได้เปรียบด้านทักษะ จริงๆ แล้วสัตว์เกราะน้ำแข็งเหนือกว่าเล็กน้อย

เพราะทักษะการแข็งตัวของสัตว์กินเหล็กส่วนใหญ่ใช้เพื่อการป้องกัน ทักษะก็ไม่มีผลพิเศษ ในทางกลับกัน เกราะน้ำแข็งและกรงเล็บแยกน้ำแข็งของสัตว์เกราะน้ำแข็ง ในฐานะทักษะป้องกันและโจมตี นอกจากการใช้งานพื้นฐานแล้ว พลังน้ำแข็งที่มาพร้อมกันยังสามารถสร้างผลแช่แข็งต่อศัตรูได้!

ดังนั้น เฉินข่ายจึงรู้สึกว่าเสียเวลามาเปล่าๆ

เขาไม่รู้ว่าจะแพ้ได้อย่างไร

"สิบเอ็ด คู่ต่อสู้ไม่อ่อนนะ จริงจังหน่อย อย่าพลาดล่ะ นี่มัน 200 หยวนนะ... ถ้าพลาด ก็ต้องหักจากค่าอาหารแล้ว" ซื่อยวี่สื่อสารทางใจ

สิบเอ็ด: (ˇεˇ) อะไรนะ ลด... ลดอาหาร???

สัตว์กินเหล็กตัวน้อยมองสัตว์เกราะน้ำแข็งอย่างดุร้าย สัตว์กินเหล็กใจดีต่อมนุษย์ ยกเว้นความแค้นที่แย่งอาหาร!

(จบบท)

.

หนิงหนิง Talk 🍎

คำถาม…แพนด้า ร้องยังไงคะ? 555555 ผู้แปลให้น้องสิบเอ็ดร้อง (โฮ่ง)ไปก่อนนะคะ ถ้าใครมีแนะนำก็แนะนำได้5555